Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-589/14/PS
z 14 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 6 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniu 7 sierpnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu w trybie egzekucji komorniczej (Km .) prowadzonej przeciwko dłużnikowi xxx Sp. z o. o. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu w trybie egzekucji komorniczej (Km .) prowadzonej przeciwko dłużnikowi xxx Sp. z o. o..

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan przeciwko dłużnikowi xxx Sp. z o. o. postępowanie egzekucyjne. Dłużnik jest właścicielem nieruchomości położonej w K. gm. G. Nieruchomość gruntowa niezabudowana o powierzchni 9.944 m2 składająca się z działek ewidencyjnych oznaczonych numerami 74/3, 74/5, 74/7, stanowiących użytek rolny. Dla nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w ... księga wieczysta xxx/xx. Dla nieruchomości obowiązuje aktualny plan zagospodarowania przestrzennego: działka 74/3 - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, działki 74/5 i 74/7 - tereny obsługi produkcji w gospodarstwie rybackim. Nieruchomość jest nieużytkowana. Działki gruntu nr 74/5 i 74/7 nie są terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Z informacji uzyskanej od Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 14 stycznia 2013 r. wynika, że dłużna Spółka składała do urzędu następujące dokumenty wymiarowe: CIT-8 za 2011 rok, PCC-3 za 2010, PIT-11 za 2011, PIT-11 za 2011, PIT-4R za 2011, VAT-7 za 11/2012. Dłużnik figuruje w rejestrze podatników i posiada NIP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż zajętej nieruchomości xxx/xx w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego w poz. 61 wniosku ORD-IN art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług, sprzedaż zajętej nieruchomości xxx/xx w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – są to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan wobec spółki z o. o. postępowanie egzekucyjne z nieruchomości gruntowych. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka gruntu nr 74/3 jest terenem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, natomiast działki gruntu nr 74/5 i 74/7 stanowią tereny obsługi produkcji w gospodarstwie rybackim i nie są terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie działek, o których mowa we wniosku będzie podlegało przepisom ustawy, gdyż będzie dokonywane przez Pana w imieniu dłużnika będącego podatnikiem podatku od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że sprzedaż działek gruntu nr 74/5 i 74/7 będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż – jak wynika z treści wniosku – nie są one terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Natomiast zbycie działki gruntu nr 74/3, z uwagi na jej przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu i będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką podatku – zgodnie z art. 43 ust. 1, w zw. z art. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.