Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-438/14/PC
z 14 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych zbycia celem umorzenia udziałów w spółce kapitałowej bez wynagrodzenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych zbycia celem umorzenia udziałów w spółce kapitałowej bez wynagrodzenia.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym - kapitałową spółką prawa handlowego (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością). W przyszłości będzie posiadał udziały w innej spółce kapitałowej z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka”). W przyszłości rozważa zbycie udziałów w Spółce na jej rzecz w celu dobrowolnego umorzenia tych udziałów bez wynagrodzenia stosownie do treści art. 199 § 1 - 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: „KSH”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zbyciem przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia, zgodnie z art. 199 § 1 - 3 KSH, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku zbycia udziałów w Spółce w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia, zgodnie z art. 199 § 1-3 KSH, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Tryb umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością reguluje art. 199 KSH. Zgodnie z art. 199 § 1 zd. 2 KSH, udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). Stosownie do treści art. 199 § 2 zd. 1 KSH, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Jednakże, zgodnie z treścią art. 199 § 3 KSH dopuszcza się sytuację, w której za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. W danym stanie faktycznym (winno być „zdarzeniu przyszłym”) wspólnik rozważa wyrażenie zgody na umorzenie jego udziałów bez wynagrodzenia.

W celu ustalenia skutków podatkowych należy wskazać, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851, dalej – „Ustawa CIT”), zbycie udziałów w celu ich umorzenia od dnia 1 stycznia 2011 r. nie mieści się w kategorii dochodów (przychodów) z udziałów w zyskach osób prawnych. Z tego też względu dla określenia konsekwencji podatkowych zbycia przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia, zgodnie z art. 199 § 1-3 KSH, należy posługiwać się ogólnym pojęciem przychodów określonych w art. 12 Ustawy CIT. Należy wskazać, że art. 12 Ustawy CIT nie obejmuje swoim zakresem przychodów ze zbycia udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia.

Katalog przychodów z art. 12 Ustawy CIT jest co prawda katalogiem otwartym, jednak zawsze dotyczy takich sytuacji, w których po stronie podatnika pojawia się określone co do wartości przysporzenie majątkowe - czy to w wyniku otrzymania pieniędzy, nieodpłatnych świadczeń, czy też umorzenia jego zobowiązań. W danym stanie faktycznym (winno być „zdarzeniu przyszłym”) sytuacja taka nie będzie miała miejsca. W związku ze zbyciem na rzecz Spółki udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia wspólnik nie otrzymuje żadnej rekompensaty - ani w formie pieniędzy, ani jakichkolwiek innych świadczeń. Nie powstanie zatem dla niego przysporzenie majątkowe, które mogłoby zostać uznane za przychód na gruncie Ustawy CIT.

Należy wskazać, że pomimo faktu, że w momencie zbycia udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą będą zachodzić relacje, o których mowa w art. 11 ust. 4 Ustawy CIT, nie będzie miał jednak zastosowania do tej transakcji przepis art. 11 ust. 1 Ustawy CIT. Stosownie do treści wskazanej regulacji Ustawy CIT, jeżeli w wyniku wyżej wymienionych powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględniania warunków wynikających z tych powiązań.

Instytucja zbycia udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia została przewidziana wprost w przepisach KSH. Z przyczyn oczywistych, skorzystać z niej mogą jedynie podmioty powiązane kapitałowo (trzeba być wspólnikiem Spółki, aby po pierwsze posiadać jej udziały, a po drugie podlegać procedurze ich umorzenia). W odniesieniu do zbycia udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia nie można zatem mówić o warunkach rynkowych, bowiem taka transakcja jest możliwa na gruncie KSH wyłącznie między Spółką, a jej wspólnikiem, tj. brak jest porównywalnej transakcji rynkowej, której mogłyby dokonać między sobą podmioty niepowiązane. Z kolei każdy inny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w oparciu o art. 199 § 3 KSH może - podobnie jak Wnioskodawca - zgodzić się na zbycie udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia. Praktyka pokazuje, że zbycie udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia w trybie art. 199 § 1 - 3 KSH jest instytucją prawa handlowego często stosowaną. Konkludując, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien znajdować do niego zastosowania także art. 11 Ustawy CIT.

Do transakcji zbycia udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia nie będzie miał zastosowania również art. 14 ust. 1 Ustawy CIT, wedle którego przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Jak wskazano powyżej zbycie udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) bez wynagrodzenia nie jest przedmiotem standardowego obrotu handlowego, nie można zatem mówić w odniesieniu to tej transakcji o warunkach rynkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że art. 14 ust. 1 Ustawy CIT posługuje się pojęciem „ceny”, a art. 199 § 3 KSH, będący podstawą prawną umorzenia bez wynagrodzenia mówi natomiast o „wynagrodzeniu”. Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym w piśmie z dnia 18 lutego 2003 r. (znak LK-399/LM/BG/2003): „w przypadku, określonego w art. 199 KSH nabycia od wspólnika udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia występuje wynagrodzenie. Termin „wynagrodzenie” nie jest tożsamy z „ceną”. Art. 14 Ustawy CIT nie może zatem znajdować zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko potwierdzono w licznych interpretacjach zarówno w odniesieniu do przepisów Ustawy CIT, jak i do analogicznych przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1992 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Między innymi potwierdził je:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 18 listopada 2009 r. (znak ILPB3/423-692/09-2/AO),
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych
  • z 23 lipca 2010 r. (znak IPPB3/423-272/10-2/PD),
  • z 17 listopada 2009 r. (znak IPPB2/415-531/09-2/MG),
  • z 12 maja 2011 r. (znak IPPB3/423-95/11-6/JB),
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2012 r. (znak ITPB3/423-182/12/DK),
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 12 czerwca 2013 r. (znak IPTPB3/423-106/13-2/IR),
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 30 września 2013 r. (znak IPB3/423-535/13-2/AM).
  
  

W świetle przywołanych argumentów oraz wyżej zaprezentowanych poglądów organów podatkowych, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na marginesie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja, zgodnie z zadanym pytaniem wyznaczającym jej zakres, dotyczy kwestii możliwości powstania przychodu dla Wnioskodawcy, w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.