Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-303/14-2/ES
z 11 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2014 r. (data wpływu 11 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpracowania zobowiązań czynszowych i eksploatacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpracowania zobowiązań czynszowych i eksploatacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa, mając na uwadze wzrastające zadłużenie mieszkańców w opłatach na rzecz spółdzielni oraz kierując się wnioskami składanymi na zebraniach mieszkańców, zamierza podjąć procedury związane z możliwością zmniejszenia zadłużenia poprzez wykonanie przez dłużników świadczeń rzeczowych na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego.

Rada Nadzorcza Spółdzielni Mieszkaniowej podjęła uchwałę upoważniającą Zarząd Spółdzielni do umożliwienia dłużnikom zmniejszenia ich zadłużenia poprzez zawarcie z nimi umów o tzw. świadczenie rzeczowe, po wykonaniu którego zadłużenie o kwotę określoną w umowie wygasa.

Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej zamierza zawrzeć umowy o świadczenia rzeczowe z około 10-20 dłużnikami na wartość świadczeń rzeczowych w kwocie łącznej około 6 000 zł miesięcznie.

Powstała wątpliwość podatkowa polegająca na odpowiedzi na pytanie (j.n.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od świadczenia rzeczowego, powodującego wygaśnięcie zadłużenia wobec Spółdzielni Mieszkaniowej (z tytułu opłat czynszowych i eksploatacyjnych za użytkowanie lokalu mieszkalnego), użytkownik lokalu ma zapłacić podatek od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy skoro dłużnik zawarł ze Spółdzielnią Mieszkaniową umowę o świadczeniu rzeczowym na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego, wykonał swoje umowne obowiązki – to kwota wynikająca z wykonanego świadczenia rzeczowego, powodująca wygaśnięcie zadłużenia o wartość świadczenia, nie stanowi przychodu dłużnika i nie podlega podatkowi od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca mając na uwadze wzrastające zadłużenie mieszkańców w opłatach na rzecz spółdzielni oraz kierując się wnioskami składanymi na zebraniach mieszkańców, zamierza podjąć procedury związane z możliwością zmniejszenia zadłużenia poprzez wykonanie przez dłużników świadczeń rzeczowych na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego, po wykonaniu których wygasa zadłużenie o kwotę określoną w zawartej z dłużnikiem umowie o tzw. świadczenie rzeczowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy owo świadczenie rzeczowe powodujące wygaśnięcie zadłużenia wobec Spółdzielni Mieszkaniowej (z tytułu opłat czynszowych i eksploatacyjnych za użytkowanie lokalu mieszkalnego) stanowi źródło przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym dla użytkownika lokalu.

Zgodnie z brzmieniem art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121) jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Uregulowana w zacytowanym przepisie instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie w miejsce wykonania) stanowi jeden ze sposobów wykonania zobowiązania, której celem jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przechodząc do podatkowych aspektów opisanych czynności, stwierdzić należy, że wszelkie spłaty długów są dla dłużnika obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie świadczenia rzeczowe powodujące wygaśnięcie zadłużenia wobec Spółdzielni Mieszkaniowej (z tytułu opłat czynszowych i eksploatacyjnych za użytkowanie lokalu mieszkalnego) nie spowodują powstania u dłużników przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.