Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-15/14/PST
z 10 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2014 r. złożono ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej
w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w budynkach mieszkalnych, poza pomieszczeniami piwnicznymi przynależnymi do mieszkań, dodatkowe pomieszczenia: suszarnie i piwnice nieprzynależne do mieszkań. Pomieszczenia te są wykorzystywane przez mieszkańców Spółdzielni odpłatnie na podstawie umowy najmu na cele mieszkalne ( np. do przechowywania rowerów, czy jako dodatkowa piwnica). Pomieszczenia te nie stanowią części składowych ani przynależnych do lokali mieszkalnych zajmowanych na zasadzie spółdzielczego prawa lub prawa odrębnej własności. Pomieszczenia służą zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańców - osoby wynajmujące te pomieszczenia (zgodnie z umową) nie mogą prowadzić w nich działalności gospodarczej.

Pomieszczenia te należy podzielić na:

1. pomieszczenia wykazane w uchwałach o samodzielności lokali - przychód z ich wynajmu stanowi przychód Spółdzielni,
2. pomieszczenia nie wykazane w uchwałach o samodzielności lokali przychód z ich wynajmu stanowi przychód nieruchomości.W każdym przypadku dochód z wynajmu tych dodatkowych pomieszczeń przeznaczony jest na cele związane z utrzymaniem zasobów gospodarki zasobami mieszkaniowymi.
   
   

Spółdzielnia wynajmuje te pomieszczenia mieszkańcom:

1. posiadającym spółdzielcze prawo do lokalu (członkom spółdzielni),
2. posiadającym odrębną własność (członkom spółdzielni).Spółdzielnia do wartości netto nalicza podatek VAT w wysokości 23%
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochody Spółdzielni uzyskane z wynajmu pomieszczeń będą wolne od podatku dochodowego od osób prawnych o ile zostaną przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych?

Zdaniem Spółdzielni, ponieważ dodatkowe pomieszczenia służą zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańców lokali mieszkalnych będących członkami, dochód Spółdzielni uzyskany z ich wynajmu będzie wolny od podatku dochodowego od osób prawnych,o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.W przypadku wynajmu dodatkowych pomieszczeń dla osób zamieszkałych w zasobach Jednostki niebędącym członkami Spółdzielni uzyskany dochód nie podlega zwolnieniu w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r.o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 i 3 ww. ustawy przedmiotem działalności spółdzielni jest m.in.:

• budowanie lub nabywanie budynków w określonych w ustawie celach, np: ustanawiania na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych, ustanawiania na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
  
• budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
  
• udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
  
• budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
  
• obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.
  

Jak wynika z art. 4 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych określono zasady i cele działalności spółdzielni mieszkaniowych, a także prawa i obowiązki ich członków.

Z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
(Dz. U z 2011 r., Nr 74, poz. 397 z późn. zm. – dalej: „ustawa”) wynika, że dochodem jest,
z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej

na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl).Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa ww. ustawie należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:

• dźwigi osobowe i towarowe,
• aparaty do wymiany ciepła,
• kotłownie i hydrofornie wbudowane,
• klatki schodowe,
• strychy, piwnice, komórki,
• balkony, loggie,
• garaże,

• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane
  z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
  

• budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,
• kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
• osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak:
  

• zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,


• rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,


• sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,


• budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,


• budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,


• inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powyższe rozważania stwierdzić należy, iż przychody uzyskane tytułu wynajmu opisanych pomieszczeń (suszarnie i piwnice) stanowią przychody dotyczące gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Pomieszczenie suszarni czy piwnicy, jako części wspólnej budynku mieszkalnego, mieści się w pojęciu zasobów mieszkaniowych spółdzielni mieszkaniowej. Zasoby mieszkaniowe to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Jednocześnie jak już uprzednio wskazano z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika obowiązek dla członków spółdzielni jak i osób niebędących członkami spółdzielni uczestniczenia w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W związku z powyższym należy zauważyć, że dla zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy nie wynika aby koniecznym warunkiem było, iż przychody powinny pochodzić wyłącznie od członków spółdzielni mieszkaniowej.

Tym samym nie jest trafne stanowisko Jednostki, w części, w której twierdzi, że zwolnienie przedmiotowe z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy nie znajduje zastosowania dla dochodu powstałego od osób zamieszkałych w zasobach spółdzielni niebędących członkami spółdzielni – wobec tego nie można było uznać stanowiska za prawidłowe w pełnym zakresie.

Podsumowując, przychody otrzymane z tytułu wynajmu opisanych pomieszczeń mieszkańcom spółdzielni będących członkami spółdzielni mieszkaniowej oraz osobom zamieszkałym w zasobach spółdzielni niebędących członkami spółdzielni stanowią przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi mają wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Spółdzielni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10–562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.