Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-234/14/MN
z 3 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zespól Szkół Nr X na podstawie przepisów regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych może przyznawać, w zależności od sytuacji materialnej rodziny, uprawnionym do korzystania z funduszu świadczeń socjalnych, dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18. Wypoczynek ten jest w formie kolonii, obozów, wczasów. Organizatorem wypoczynku jest biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie. Przyznane kwoty dofinansowania mogą być przekazywane na konto pracownika, któremu zostało przyznane dofinansowanie (jako refundacja – zwrot poniesionych wydatków) po przedłożeniu faktury lub zaświadczenia od organizatora wypoczynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie pracownikowi kwoty dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, zorganizowanego przez biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie, bezpośrednio na konto pracownika, jako refundacja - zwrot poniesionych wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, będzie podlegała zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, czy Szkoła jako płatnik będzie zobowiązana do obliczenia, poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy przyznana pracownikowi kwota dofinansowana do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 zorganizowanego przez biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie przekazana na konto pracownika, jako refundacja - zwrot poniesionych wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, będzie podlegała zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawę art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z ww. przepisem ustawy dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• dofinasowanie dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18,
  

• dofinansowanie jest z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych,
  

• wypoczynek jest zorganizowany,
  

• organizatorem jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie.
  

W opinii Wnioskodawcy, dofinansowanie pracowników ze środków ZFŚS, jako refundacji - zwrotu poniesionych kosztów zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, zorganizowanego przez podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie, będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, Szkoła jako płatnik nie będzie zobowiązana do obliczenia, poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W przypadku, gdy z przedłożonej faktury lub zaświadczenia od organizatora wypoczynku będzie wynikało kto był organizatorem wypoczynku, kto korzystał z wypoczynku, w jakiej formie wypoczynek następował i w jakim okresie, wysokość należności za wypoczynek oraz kto ją poniósł, to wówczas dofinansowanie wypłacone na konto bankowe pracownika będzie zwolnione z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy wolne od podatku dochodowego są opłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypoczynek jest zorganizowany,
2. organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
3. forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
4. dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Obowiązek zorganizowana wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie oznacza, że zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu. Istotne jest przy tym, czy podmiot świadczący tego typu usługi wypoczynkowe czyni to zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

W świetle powyższego należy zauważyć, że stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.) organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, biura podróży jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in. szkoły i placówki, kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu, tj. czy podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci statutowo zajmuje się tego typu działalnością czy też czyni to w ramach działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że wymienione przez ustawodawcę w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy formy wypoczynku w postaci wczasów, kolonii, obozów czy zimowisk mają na celu uwypuklenie warunku uczestniczenia w formach wypoczynku zorganizowanego przez uprawnione podmioty na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich na przykład jak wczasy potocznie nazywane „pod gruszą”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie przyznawał dofinansowanie ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wypoczynku dzieci i młodzieży w wieku do lat 18, zorganizowanego w formie obozów, kolonii i wczasów przez biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzeni działalności w tym zakresie na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania – w szczególności z dokumentu przedłożonego przez uprawnionego do korzystania z dofinansowania będzie wynikało, że wypoczynek był zorganizowany przez podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie – kwoty dofinansowania przyznane pracownikom jako refundacja poniesionych wydatków będą korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego niezależnie od ich wysokości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.