Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-68/14/MZa
z 17 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2014 r. (data otrzymania 22 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu w sytuacji, gdy Wnioskodawca wynajmuje więcej niż jeden garaż – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu w sytuacji, gdy Wnioskodawca wynajmuje więcej niż jeden garaż.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, obecnie również nie pracuje. Wnioskodawca jest właścicielem działki o powierzchni 1442 m², na której w listopadzie 2012 r. postawił szereg 35 garaży blaszanych. W lutym 2013 r. po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie Wnioskodawca rozpoczął wynajmowanie wspomnianych garaży. Uzyskuje z tego tytułu przychody, od których odprowadza podatek do urzędu skarbowego. Rozlicza się w formie ryczałtu stawką 8,5% – jako najem prywatny.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy wynajmując wspomniane garaże Wnioskodawca może rozliczać się w formie ryczałtu nie prowadząc działalności gospodarczej, czy konieczne jest rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej nie jest konieczne i może on rozliczać się tak jak dotychczas.

Na poparcie własnego stanowiska Wnioskodawca przywołał:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 kwietnia 2010 r., Znak: IBPBII/1/415-121/10/ASz,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 maja 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-277/11/ŁCz,
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 kwietnia 2012 r. Znak: IPPB1/415-57/12-2/IF.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przepis art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód.

I tak zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
  
  

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. W 2012 r. Wnioskodawca wybudował na działce szereg 35 garaży blaszanych, które w 2013 r. po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie wynajmuje i z tego tytułu uzyskuje przychody, od których odprowadza podatek i rozlicza się w formie ryczałtu stawką 8,5%.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy wynajmując 35 garaży może otrzymany przychód z tego tytułu rozliczyć w formie ryczałtu nie prowadząc działalności gospodarczej, czy też konieczne jest rozpoczęcie prowadzenia działalności.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem – za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalny najem przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań oraz ich rozmiar,
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji czy nie, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności.

Dlatego też nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć przychód z wynajmowanych nieruchomości do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

W niniejszej sprawie, w ocenie Organu, są podstawy do twierdzenia, że opisany najem spełnia przesłanki, o których mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że Wnioskodawca w momencie przystąpienia do inwestycji podjął decyzję o jej rozmiarze, decydując się na budowę szeregu 35 garaży blaszanych. Świadczy to o tym, że od początku wiadomym dla Wnioskodawcy było, że inwestycja nie była realizowana tylko i wyłącznie na prywatne, osobiste potrzeby, ale była przewidziana dla większej ilości innych podmiotów. W efekcie Wnioskodawca decydując się na taki krok, ponosząc koszty budowy w obecnej chwili czerpie korzyści z tej inwestycji. Wynika to zresztą z samego wniosku o interpretację, w którym Wnioskodawca pyta o skutki najmu nie jednego garażu, lecz aż 35 garaży. Nie ma więc wątpliwości, że Wnioskodawca miał na celu osiąganie dochodu z przedsięwzięcia o znacznych rozmiarach. Fakt, że Wnioskodawca zdecydował się na budowę szeregu garaży na własnej działce, przy własnym zaangażowaniu finansowym, świadczy o tym, że czynność Wnioskodawcy dotycząca najmu garaży miała charakter długofalowy, ponieważ nikt racjonalnie gospodarujący nie decyduje się na inwestycję takich rozmiarów, a więc na budowę 35 garaży tylko po to, aby je wybudować bez chęci wykorzystywania w sposób zorganizowany, w celu zarobkowym. Tym bardziej, że Wnioskodawca rozpoczął wynajem tych garaży zgodnie z ich przeznaczeniem, co potwierdza, że Wnioskodawcy towarzyszyło i nadal towarzyszy zamiar zorganizowanego i ciągłego uzyskiwania dochodu z tej inwestycji, który po pewnym czasie na pewno zwróci Wnioskodawcy poniesione koszty. Wnioskodawca bynajmniej nie musi przy tym wynajmować wszystkich garaży, aby powyższe wnioski zachowały aktualność.

Powyższe okoliczności powodują, że Organ nie może potwierdzić, że rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej nie jest konieczne i Wnioskodawca może rozliczać się tak jak dotychczas a więc w formie ryczałtu stawką 8,5%. Z wniosku wynika bowiem, że przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej zostały spełnione, co wyklucza prawo do opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%. A to oznacza, że Wnioskodawca od momentu uzyskania przychodów z wynajmu garaży (nawet kilku spośród szeregu 35 sztuk) miał obowiązek opodatkować je jako przychody z działalności gospodarczej, której definicja została zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego wskazać należy, że orzeczenia te nie dotyczą identycznych stanów faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.