Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-147/14-2/MN
z 24 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia , przedstawione we wniosku z 31 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania pt.: „Dziecko się śmieje, (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania pt.: „Dziecko się śmieje, (…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie działa w celach niezarobkowych. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Stowarzyszenie realizuje operację pt. „Utworzenie placu zabaw dla dzieci we wsi”, współfinansowaną ze środków Unii Europejskiej w ramach działania Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju – Małe Projekty w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, tytuł: „Dziecko się śmieje, (…)”. Celem wniosku jest poprawa infrastruktury rekreacyjnej wsi, poprzez zagospodarowanie terenu wsi. Operacja wpłynie na atrakcyjność wsi, wzrost aktywności społecznej, rekreacyjnej i sportowej.

Zgodnie z instrukcją wypełnienia wniosku o przyznanie pomocy: „koszty kwalifikowane mogą być podane z podatkiem VAT, jeżeli wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania tego podatku” oraz „w przypadku, gdy wnioskodawca zamierza zaliczyć VAT do kosztów kwalifikowanych operacji, powinien wystąpić o indywidualną interpretację w zakresie interpretacji prawa podatkowego do organu upoważnionego – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2005, Nr 8 poz. 60 z późniejszymi zmianami) – w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT”.

W związku z tym, że Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, wybrało zwolnienie od podatku od towarów i usług, a tym samym nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszeniu, które nie jest podatnikiem VAT czynnym, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją wyżej wymienionego zadania?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz przedstawiony opis zdarzenia, stwierdzić należy, że w przedstawionej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług – Stowarzyszenie nie jest podatnikiem podatku VAT, a zatem zakupiony towar i usługi nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Stowarzyszenie nie ma zatem możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pt.: „Dziecko się śmieje, (…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.v

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że Stowarzyszenie działa w celach niezarobkowych. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Stowarzyszenie realizuje operację pt. „Utworzenie placu zabaw dla dzieci we wsi”, współfinansowaną ze środków Unii Europejskiej w ramach działania Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju – Małe Projekty w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, tytuł: „Dziecko się śmieje, (…)”. Celem wniosku jest poprawa infrastruktury rekreacyjnej wsi, poprzez zagospodarowanie terenu wsi. Operacja wpłynie na atrakcyjność wsi, wzrost aktywności społecznej, rekreacyjnej i sportowej. W związku z tym, że Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, wybrało zwolnienie od podatku od towarów i usług, a tym samym nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W treści wniosku wskazano również, że w przedstawionej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług – Stowarzyszenie nie jest podatnikiem podatku VAT, a zatem zakupiony towar i usługi nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione, gdyż Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT (wybrało zwolnienie od podatku od towarów i usług), niedziałającym w celach zarobkowych, tym samym towary i usługi nabywane w ramach realizacji operacji nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem, Stowarzyszenie nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowej operacji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Stowarzyszenie nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. – rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 1656). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Stowarzyszenie nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację przedmiotowego zadania. W analizowanej sprawie nie są spełnione warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, określone w art. 86 ust. 1 ustawy, z uwagi na to, że wydatki poniesione w ramach realizacji zadania nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, a Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.