Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-350/13/MCZ
z 20 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2013 r. (data wpływu do Biura – 20 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 7 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątku przez osobę fizyczną na rzecz Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątku przez osobę fizyczną na rzecz Spółki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 21 lutego 2014 r. znak: IBPB I/1/415-1276/13/AP, znak: IBPB II/1/436-349/13/MCZ oraz znak: IBPB II/1/436-350/13/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 7 marca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski. W związku z tym podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa dokonanie darowizny składników majątku, tj. praw i obowiązków wspólnika w spółce osobowej na rzecz innej polskiej spółki osobowej (dalej: „Spółka”). Darowizna nastąpi w 2013 r.

W zamian za dokonanie darowizny Wnioskodawca nie otrzyma od Spółki żadnego świadczenia, w szczególności nie otrzyma zapłaty za składniki majątku ani udziałów w Spółce. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny Spółka nie będzie ani teraz, ani w przyszłości zobowiązana do dokonania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Wnioskodawcy - jako darczyńcy.

Wraz z darowizną na obdarowanego nie przejdą żadne ciężary i obowiązki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że posiada (posiadał) status akcjonariusza w Spółce komandytowo-akcyjnej, a wskazana darowizna dotyczyła darowizny na rzecz Spółki komandytowo-akcyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie darowizny składników majątku do Spółki, spowoduje u Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie darowizny składników majątku do Spółki, nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają wyłącznie czynności wymienione w tym przepisie.

Ze względu na to, iż umowa darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych wyłącznie w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy umowa darowizny składników majątkowych nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W konsekwencji na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych, dokonanie darowizny składników majątku spółki na rzecz innej spółki nie będzie skutkowało konsekwencjami podatkowymi po stronie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego też należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121). Na podstawie art. 888 § 1 tej ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną więc cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważną, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Nie stanowią darowizny przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu cywilnego.

Jak z powyższych przepisów wynika zawarcie umowy darowizny podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania stanowi w tym przypadku wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego.

W sytuacji, gdy darowizna, nie wiąże się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca rozważa dokonanie darowizny składników majątku, tj. praw i obowiązków wspólnika w Spółce osobowej na rzecz innej polskiej Spółki osobowej (dalej: Spółka). Darowizna nastąpi w 2013 r. Wnioskodawca posiada (posiadał) status akcjonariusza w Spółce komandytowo-akcyjnej, a wskazana darowizna dotyczyła darowizny na rzecz Spółki komandytowo-akcyjnej.

W zamian za dokonanie darowizny Wnioskodawca nie otrzyma od Spółki żadnego świadczenia, nie otrzyma zapłaty za składniki majątku ani udziałów w Spółce. Ponadto w związku z otrzymaniem darowizny Spółka nie będzie ani teraz, ani w przyszłości zobowiązana do dokonania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Wnioskodawcy – jako darczyńcy. Wraz z darowizną na obdarowanego nie przejdą żadne ciężary i zobowiązania.

Wobec powyższego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie z tytułu dokonanej darowizny składników majątku na rzecz Spółki obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż opisana umowa darowizny nie wiąże się z przejęciem długów, ciężarów i zobowiązań. Umowa ta nie podlega więc w ogóle opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Należy nadmienić, że gdyby nawet umowa podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy nie powstałby po stronie Wnioskodawcy, gdyż obowiązek podatkowy ciąży na obdarowanym, a nie na darczyńcy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.