Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-568/13-4/ISN
z 3 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek został uzupełniony pismem 4 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz o brakujący podpis Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, świadczy usługi meblarsko budowlane. Zainteresowany przyjmuje od indywidualnych klientów zamówienia na wykonanie oraz montaż szaf wnękowych, pawlaczy i garderoby w ich domach i mieszkaniach. Każde zamówienie od konkretnego klienta jest indywidualne. Wnioskodawca zawsze osobiście dokonuje obmiarów, następnie kupuje wszystkie materiały, półfabrykaty niezbędne do wykonania szaf, pawlaczy czy garderoby i wykonuje z nich zamówione przez klientów szafy, pawlacze czy garderoby. Wykonane przez Zainteresowanego elementy montuje on w konkretnych, uzgodnionych w zamówieniach miejscach (dokonuje zabudowy). Wnioskodawca nadmienił, że prace są wykonywane w obiektach mieszkalnych, spełniających warunki społecznego programu mieszkaniowego.

W czerwcu 2011 r. Zainteresowany zwrócił się z wnioskiem o interpretację w tej sprawie i otrzymał negatywną interpretację indywidualną w tej kwestii nr ILPP2/443-953/11-4/MN z dnia 15 września 2011 r. Wykonując usługi montażu stałej zabudowy meblowej Wnioskodawca stosuje stawkę 23% VAT.

Zainteresowany w złożonym uzupełnieniu wskazał, że:

1. Modernizacja/zabudowa pomieszczenia lub wnęki, polegająca na zabudowie trwałej szafą z drzwiami przesuwnymi lub garderobą, polega na zabudowaniu ww. pomieszczenia lub wnęki z elementów laminowanych (wiórowych), drewnianych, szklanych czy aluminiowych wg indywidualnego zamówienia przez klienta i trwałym zamontowaniu do elementów budynku (ścian, sufitu, podłogi). Montaż szafy z drzwiami przesuwnymi lub garderoby wymaga elementów konstrukcyjnych budynku, gdyż są trwale ze sobą złączone, tworząc całość.
2. Modernizacja/zabudowa pomieszczenia lub wnęki przewiduje wcześniejsze ustalenie projektowe ze względu na indywidualne zabudowanie/modernizowanie danej wnęki lub pomieszczenia, ustalenie materiału/koloru z jakiego dana zabudowa ma być wykonana. Montaż szafy z drzwiami przesuwnymi lub garderoby polega na zamontowaniu elementów jakie wcześniej zostały wybrane przez klienta w drodze indywidualnego ustalenia projektowego. Przez montaż szafy lub garderoby rozumie się docięcie elementów wg rzeczywistych wymiarów jakie są w danym pomieszczeniu lub wnęce i trwałym związaniu z elementami budynku (ściany, sufit, podłoga) za pomocą ukrytych złączy śrubowych, kołków, wkrętów, kleju. Przez trwałe związanie rozumie się brak możliwości późniejszego przesunięcia całej zabudowy, złożenia lub rozłożenia bez użycia specjalistycznych narzędzi.
3. Szafy z drzwiami przesuwnymi wykonywane są z płyt laminowanych (wiórowych), drewna, elementów szklanych, aluminiowych i trwale łączone z elementami budynku (ściany, sufit i podłoga). Większość elementów zabudowy jest indywidualnie na miejscu u klienta docinana/dopasowywana wg rzeczywistych wymiarów pomieszczenia lub wnęki gdzie zabudowa ma być zamontowana/wykonana.
4. Ewentualny późniejszy demontaż szafy z drzwiami przesuwnymi lub garderoby powoduje uszkodzenie ścian, sufitu i podłogi z uwagi na pozostałości po wyrywaniu/odrywaniu (otwory, odpryski ścian) elementów montażowych zabudowy za pomocą których była trwale zmontowana/dokręcona lub doklejona do ww. konstrukcji budynku. Uszkodzeniu ulegną także elementy konstrukcyjne szaf lub garderoby, co spowoduje brak możliwości ich późniejszego wykorzystania i potrzebę wykonania nowych elementów.
5. Demontaż zabudowy meblowej wpłynie na uszkodzenie elementów budynku/lokalu do których została wcześniej przytwierdzona czy to wkrętami, kołkami czy klejem w miejscach w których był dany element przytwierdzony ale nie w stopniu by zagrażało to bezpieczeństwu ludzi czy wręcz groziło zniszczeniem budynku/lokalu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po 24 czerwca 2013 r., po orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego, Zainteresowany może zastosować obniżoną do 8% stawkę VAT na wykonywane na zamówienie klientów i montowane w domach i mieszkaniach szafy wnękowe, pawlacze i garderoby?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 12-12b ustawy o VAT. Wynika z niego, że 8% stawkę VAT stosuje się do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Modernizacja to unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej, dlatego Zainteresowany uważa, że usługi wykonania i montażu szaf wnękowych, pawlaczy, garderoby są usługami modernizacyjnymi. Stanowisko to potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny (siedmioosobowy skład) 24 czerwca 2013 r., uznając zabudowę wnęki za modernizację, tym samym ustanowił właściwą dla takich usług preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy – stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – w świetle z art. 41 ust. 12b ustawy – nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c cyt. artykułu – w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: „Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98”, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Ponadto na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.)  zwanego dalej rozporządzeniem  stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
   
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
   
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
      
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Przy czym zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 powołanego wyżej § 7 rozporządzenia, nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Wskazać w tym miejscu należy, że rozporządzenie obowiązywało do dnia 31 grudnia 2013 r.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – z wyłączeniem lokali użytkowych – a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy, oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma to, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Opisane w stanie faktycznym czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu zabudowy z uprzednio nabytych komponentów, należy uznać za świadczenie usług.

Przechodząc do stawki podatku VAT – zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA – „obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu”.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą kołków rozporowych) nie jest objęte stawką obniżoną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi meblarsko budowlane. Zainteresowany przyjmuje od indywidualnych klientów zamówienia na wykonanie oraz montaż szaf wnękowych, pawlaczy i garderoby w ich domach i mieszkaniach. Każde zamówienie od konkretnego klienta jest indywidualne. Wnioskodawca zawsze osobiście dokonuje obmiarów, następnie kupuje wszystkie materiały, półfabrykaty niezbędne do wykonania szaf, pawlaczy czy garderoby i wykonuje z nich zamówione przez klientów szafy, pawlacze czy garderoby. Wykonane przez Zainteresowanego elementy montuje on w konkretnych, uzgodnionych w zamówieniach miejscach (dokonuje zabudowy). Wnioskodawca nadmienił, że prace są wykonywane w obiektach mieszkalnych, spełniających warunki społecznego programu mieszkaniowego. Modernizacja/zabudowa pomieszczenia lub wnęki, polega na zabudowaniu ww. pomieszczenia lub wnęki elementami laminowanymi (wiórowymi), drewnianymi, szklanymi czy aluminiowymi wg indywidualnego zamówienia przez klienta i trwałym ich zamontowaniu do elementów budynku (ścian, sufitu, podłogi). Montaż szafy z drzwiami przesuwnymi lub garderoby wymaga elementów konstrukcyjnych budynku, gdyż są trwale ze sobą złączone, tworząc całość. Modernizacja/zabudowa pomieszczenia lub wnęki przewiduje wcześniejsze ustalenie projektowe ze względu na indywidualne zabudowanie/modernizowanie danej wnęki lub pomieszczenia, ustalenie materiału/koloru z jakiego dana zabudowa ma być wykonana. Montaż szafy z drzwiami przesuwnymi lub garderoby polega na zamontowaniu elementów jakie wcześniej zostały wybrane przez klienta w drodze indywidualnego ustalenia projektowego. Przez montaż szafy lub garderoby rozumie się docięcie elementów wg rzeczywistych wymiarów jakie są w danym pomieszczeniu lub wnęce i trwałym związaniu z elementami budynku (ściany, sufit, podłoga) za pomocą ukrytych złączy śrubowych, kołków, wkrętów, kleju. Przez trwałe związanie rozumie się brak możliwości późniejszego przesunięcia całej zabudowy, złożenia lub rozłożenia bez użycia specjalistycznych narzędzi. Szafy z drzwiami przesuwnymi wykonywane są z płyt laminowanych (wiórowych), drewna, elementów szklanych, aluminiowych i trwale łączone z elementami budynku (ściany, sufit i podłoga). Większość elementów zabudowy jest indywidualnie, na miejscu u klienta, docinana/dopasowywana wg rzeczywistych wymiarów pomieszczenia lub wnęki gdzie zabudowa ma być zamontowana/wykonana. Ewentualny późniejszy demontaż szafy z drzwiami przesuwnymi lub garderoby powoduje uszkodzenie ścian, sufitu i podłogi z uwagi na pozostałości po wyrywaniu/odrywaniu (otwory, odpryski ścian) elementów montażowych zabudowy za pomocą których była trwale zmontowana/dokręcona lub doklejona do ww. konstrukcji budynku. Uszkodzeniu ulegną także elementy konstrukcyjne szaf lub garderoby, co spowoduje brak możliwości ich późniejszego wykorzystania i potrzebę wykonania nowych elementów. Demontaż zabudowy meblowej wpłynie na uszkodzenie elementów budynku/lokalu do których została wcześniej przytwierdzona czy to wkrętami, kołkami czy klejem, w miejscach w których był dany element przytwierdzony, ale nie w stopniu by zagrażało to bezpieczeństwu ludzi czy wręcz groziło zniszczeniem budynku/lokalu.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku na montaż trwałej zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów (szafy wnękowe, garderoby i pawlacze) wykonywanych w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ze stanu faktycznego wynika, że trwała zabudowa meblowa (szafy wnękowe, pawlacze i garderoby) nie jest połączona w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Trudno uznać, że przytwierdzanie elementów zabudowy meblowej za pomocą ukrytych złączy śrubowych, kołków, wkrętów i kleju do ścian, sufitów, podłóg, oznacza trwałe połączenie z elementami konstrukcyjnymi obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl), słowo „trwały” oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

Na gruncie analizowanej sprawy należy stwierdzić, że z zabudową meblową trwale połączoną z elementami konstrukcyjnymi budynku lub lokalu będziemy mieli do czynienia w przypadku, gdy przykładowo wnętrze i półki zabudowy wykonane zostaną z betonu połączonego z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (np. ścianą) a dopasowane zostaną tylko fronty meblowe. W przypadku takiej właśnie zabudowy meblowej elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego zostaną wykorzystane w sposób istotny, co skutkować będzie brakiem możliwości demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku.

Natomiast przedstawiony przez Zainteresowanego sposób montażu danej zabudowy meblowej sprowadza się do prostego połączenia komponentów meblowych ze ścianami, sufitami bądź podłogami obiektu budowlanego lub jego częściami. Nie są to również zabiegi nadmiernie skomplikowane technicznie oraz mają charakter odwracalny. Demontaż opisanej zabudowy meblowej może nastąpić bez uszkodzenia konstrukcji danego budynku/lokalu. Jak wskazał Wnioskodawca, demontaż szafy z drzwiami przesuwnymi lub garderoby powoduje uszkodzenie ścian, sufitu i podłogi z uwagi na pozostałości po wyrywaniu/odrywaniu, polegające na powstaniu otworów i odprysków ścian.

Należy zatem zauważyć, że w przedmiotowej sprawie do montażu danej zabudowy meblowej nie zostaną w sposób istotny wykorzystane elementy konstrukcyjne obiektu budownictwa mieszkaniowego w taki sposób, aby ich demontaż spowodował uszkodzenie konstrukcji danego obiektu. Co prawda zabudowa meblowa wykorzystuje ściany konstrukcyjne, sufity bądź podłogi, należy jednak podkreślić, że zaistniały związek nie jest na tyle istotny, aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego.

Mając na uwadze przeprowadzoną analizę, tut. Organ stwierdza, że w rozpatrywanej sprawie czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę polegających na montażu zabudowy meblowej (szafy wnękowe, garderoby i pawlacze) nie można traktować jako modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Opisanych czynności nie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie jest to w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa.

Podsumowując, wykonywanych przez Zainteresowanego czynności w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie można uznać za wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, jak również w § 7 rozporządzenia, a w związku z tym nie są one opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.