Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1166/13/ASz
z 17 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2013 r. (data wpływu 19 września 2013r., uzupełnionym pismem z 13 grudnia 2013r. (data wpływu 16 grudnia 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług w zakresie wykonania koncertu, którego pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest Wnioskodawca oraz usług polegających na wykonaniu autorskiego programu artystycznego w wykonaniu zespołu, który tworzy Wnioskodawca wraz z artystami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2013r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 13 grudnia 2013r. (data wpływu 16 grudnia 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług w zakresie wykonania koncertu, którego pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest Wnioskodawca oraz usług polegających na wykonaniu autorskiego programu artystycznego w wykonaniu zespołu, który tworzy Wnioskodawca wraz z artystami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od lipca 2007 r. w zakresie handlu sprzętem GSM i komputerowym, usług reklamowych, usług muzycznych, usług kulturalnych, występów autorskich i organizacji imprez. Wnioskodawca nie świadczy usług na zasadzie agencji artystycznej, ale sam jako artysta posiadający stosowne państwowe wykształcenie artystyczne jest twórcą koncertu. Jest jego pomysłodawcą, choreografem oraz wykonawcą, ponieważ na koncertach tańczy, śpiewa i gra na instrumentach muzycznych. Wnioskodawca do realizacji swojego dzieła korzysta z podnajmowanych przez siebie artystów, czyli tancerzy, muzyków i śpiewaków. Osoby te współpracują na podstawie umowy o dzieło, bądź wystawiają Wnioskodawcy fakturę ze stawką VAT „zw” jako honorarium twórcy, ale są wykonawcami jego pomysłu.

Świadcząc usługi kulturalne polegające na wykonaniu koncertu, którego pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest Wnioskodawca, wykonaniu autorskiego programu artystycznego w wykonaniu zespołu, który tworzy wraz z artystami, z którymi zawiera umowy o dzieło, działa jako twórca – artysta w rozumieniu przepisów z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca występując sam lub z zespołem wykonuje muzykę własną lub we własnych aranżacjach z wykorzystaniem melodii ludowych, które nie podlegają prawom autorskim, tworząc do nich własną aranżację. Za świadczenie usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, na które wystawia fakturę. Zawierając umowy na świadczenie usług Wnioskodawca nie przewiduje przekazywania ani udzielania licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu. Autorski program artystyczny w wykonaniu zespołu przewiduje aranżację, choreografię, muzykę i słowa. Członkowie zespołu działają jako artyści wykonawcy w ramach zespołowego artystycznego wykonania utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawca reprezentuje prawa poszczególnych członków zespołu do zespołowego artystycznego wykonania utworu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonując usługi w zakresie wykonania koncertu, którego pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest Wnioskodawca, oraz usługi polegające na wykonaniu autorskiego programu artystycznego w wykonaniu zespołu, który tworzy Wnioskodawca wraz z artystami, z którymi zawiera umowy o dzieło, mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy: usługi kulturalne polegające na wykonaniu koncertu, którego pomysłodawcą, jak również częściowym wykonawcą wraz z artystami, z którymi każdorazowo Wnioskodawca zawiera umowę o dzieło lub otrzymuje od nich fakturę ze stawką VAT „zw” jako honorarium twórcy, objęte są zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b, spełniają one bowiem przesłankę przedmiotową zwolnienia z VAT, jednocześnie jako wykonawca, czyli indywidualny twórca i artysta w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca spełnia przesłankę podmiotową cytowanego wcześniej przepisu.

W pozostałym zakresie działalności, czyli sprzedaż sprzętu GSM i komputerowego, usług reklamowych i organizacji imprez, Wnioskodawca stosuje stawkę VAT 23% według obowiązujących przepisów.

W piśmie z 13 grudnia 2013 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji jedynie w zakresie zwolnienia usług kulturalnych polegających na wykonaniu koncertu oraz autorskiego programu artystycznego wykonywanego wraz z zespołem. Zawarte w stanowisku wskazanie dotyczące opodatkowania stawką VAT 23% pozostałej działalności Wnioskodawca podał jedynie informacyjnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem należy zauważyć, iż stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1-9 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); plastyczne; fotograficzne; lutnicze; wzornictwa przemysłowego; architektoniczne, architektoniczno – urbanistyczne i urbanistyczne; muzyczne i słowno – muzyczne; sceniczne, sceniczno – muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; audiowizualne (w tym filmowe).

W myśl art. 8 ust. 1–ust. 3 cyt. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zgodnie z art. 17 cyt. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

W myśl art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z powołanych powyżej przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca świadczy usług sam jako artysta posiadający stosowne państwowe wykształcenie artystyczne, jest twórcą koncertu. Jest jego pomysłodawcą, choreografem oraz wykonawcą, ponieważ na koncertach tańczy, śpiewa i gra na instrumentach muzycznych. Wnioskodawca do realizacji swojego dzieła korzysta z podnajmowanych przez siebie artystów, czyli tancerzy, muzyków i śpiewaków. Osoby te współpracują na podstawie umowy o dzieło, bądź wystawiają Wnioskodawcy fakturę ze stawką VAT „zw”. Świadcząc usługi kulturalne polegające na wykonaniu koncertu, którego pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest Wnioskodawca, wykonaniu autorskiego programu artystycznego w wykonaniu zespołu, który tworzy wraz z artystami, z którymi zawiera umowy o dzieło, działa jako twórca – artysta w rozumieniu przepisów z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca występując sam lub z zespołem wykonuje muzykę własną lub we własnych aranżacjach z wykorzystaniem melodii ludowych, które nie podlegają prawom autorskim, tworząc do nich własną aranżację. Za świadczenie usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, na które wystawia fakturę. Zawierając umowy na świadczenie usług Wnioskodawca nie przewiduje przekazywania ani udzielania licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu. Autorski program artystyczny w wykonaniu zespołu przewiduje aranżację, choreografię, muzykę i słowa. Członkowie zespołu działają jako artyści wykonawcy w ramach zespołowego artystycznego wykonania utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawca reprezentuje prawa poszczególnych członków zespołu do zespołowego artystycznego wykonania utworu.

Odnosząc powołane na wstępie przepisy do opisu sprawy stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca działa jako twórca – artysta w rozumieniu przepisów z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych i otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, to świadczone przez niego usługi w zakresie wykonania koncertu, którego pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest on sam oraz usługi polegające na wykonaniu autorskiego programu artystycznego w wykonaniu zespołu, który tworzy Wnioskodawca wraz z artystami korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie stroną umów zobowiązującej do wykonywania tych usług oraz, że w każdym z opisanych we wniosku wariantów działalności, Wnioskodawca będzie występował osobiście. W związku z powyższym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie wykonania koncertu, którego pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest on sam oraz usług polegających na wykonaniu autorskiego programu artystycznego w wykonaniu zespołu, który tworzy Wnioskodawca wraz z artystami, skorzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie stanu faktycznego oraz własnym stanowisku, które ni zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone. Interpretacja ta nie rozstrzyga zatem w zakresie prawidłowości stosowania stawki podatku w wysokości 23% w pozostałym zakresie działalności czyli sprzedaży sprzętu GSM i komputerowego, usług reklamowych i organizacji imprez.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.