2014.01.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-945/13-3/IG
z 8 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty zgodnie z art. 89a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT w stosunku do przysługującej Pozostałej Części Wierzytelności, jeżeli spełnione zostaną wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 89a ust. la i ust. 2 ustawy o VAT, a Pozostała Część Wierzytelności nie zostanie uregulowana albo zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia złożenia przez Spółkę deklaracji podatkowej za okres, za który dokonywana jest korekta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty zgodnie z art. 89a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT w stosunku do przysługującej Pozostałej Części Wierzytelności, jeżeli spełnione zostaną wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 89a ust. la i ust. 2 ustawy o VAT, a Pozostała Część Wierzytelności nie zostanie uregulowana albo zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia złożenia przez Spółkę deklaracji podatkowej za okres, za który dokonywana jest korekta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność m.in. w zakresie leasingu rzeczy ruchomych, w tym maszyn, urządzeń i pojazdów. W związku ze świadczonymi usługami, Spółka występuje w charakterze podatnika dla celów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, t.j. ze zm., dalej ustawa o VAT) i w konsekwencji, wykazuje podatek VAT należny z tytułu tych transakcji.

W celu sfinansowania nabycia przedmiotów leasingu, Spółka zawarła z Bankiem umowę wykupu wierzytelności leasingowych (dalej „Umowa wykupu wierzytelności”), na podstawie której Bank nabywa od Wnioskodawcy niewymagalne wierzytelności z tytułu umów leasingu zawieranych przez Spółkę, bez prawa regresu wobec Spółki.

W ramach zawartej Umowy wykupu wierzytelności, Wnioskodawca zbywa na rzecz Banku część przysługującej mu wierzytelności leasingowej - odpowiadającej kwocie netto. Pozostała część wierzytelności - odpowiadająca kwocie podatku VAT pozostaje przy Spółce. Tym samym, Wnioskodawcy wciąż przysługuje wierzytelność (roszczenie) wobec leasingobiorcy o zapłatę odpowiedniej części wynagrodzenia za korzystanie z przedmiotu leasingu (w kwocie odpowiadającej posiadanej części wierzytelności dotyczącej kwoty podatku VAT) (dalej „Pozostała Część Wierzytelności”).

Leasingobiorca płacąc wynagrodzenie z tytułu umowy leasingu, wpłaca do Spółki całość wynagrodzenia (w kwocie brutto). Wnioskodawca następnie przekazuje do Banku odpowiednią część wynagrodzenia (kwotę netto).

W praktyce mogą zdarzyć się sytuacje, że leasingobiorca (korzystający) opóźnia się z spłatą wierzytelności, zarówno w części przysługującej Bankowi, jak i w Pozostałej Części Wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy. Opóźnienia te mogą przekraczać okres 150 dni licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze.

Wnioskodawca nie zbywa i nie zamierza zbywać Pozostałej Części Wierzytelności wobec leasingobiorców na rzecz osób trzecich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania korekty zgodnie z art. 89a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT w stosunku do przysługującej mu Pozostałej Części Wierzytelności, jeżeli spełnione zostaną wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 89a ust. la i ust. 2 ustawy o VAT, a Pozostała Część Wierzytelności nie zostanie uregulowana albo zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia złożenia przez Spółkę deklaracji podatkowej za okres, za który dokonywana jest korekta?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty zgodnie z art. 89a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT w stosunku do przysługującej mu Pozostałej Części Wierzytelności, jeżeli spełnione zostaną wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 89a ust. 1a i 2 ustawy o VAT oraz Pozostała Część Wierzytelności nie zostanie uregulowana albo zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia złożenia przez Spółkę deklaracji podatkowej za okres, w którym dokonywana jest korekta.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie swojego stanowiska.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT „podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona”. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność „została uprawdopodobniona”, przy czym - zgodnie z ust. 1a przytoczonego przepisu - wierzytelność uważa się za uprawdopodobnioną, „w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze”.

Art. 89a ust. 2 ustawy o VAT zawiera szereg dodatkowych warunków, jakie muszą zostać spełnione, aby podatnik mógł skorzystać z omawianej korekty.

Jednocześnie ustawa o VAT przewiduje pewne wyjątki, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT. W szczególności, dotyczy to sytuacji, gdy na moment dokonania korekty, wierzytelność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie (art. 89a ust. 3 ustawy o VAT).

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka będzie uprawniona do korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego od przysługującej mu Pozostałej Części Wierzytelności wobec leasingobiorcy, o ile:

Pozostała Część Wierzytelności stanowić będzie „wierzytelność uprawdopodobnioną” o której mowa w art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, tj. nie zostanie uregulowana w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze,

spełnione zostaną warunki, o których mowa w art. 89a ust. 7 ustawy o VAT, oraz

Pozostała Część Wierzytelności nie zostanie uregulowana do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej z korektą, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto - zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 89a ust. 3 ustawy o VAT. Przepis ten miałby bowiem zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdyby Pozostała Część Wierzytelności została zbyta do dnia złożenia omawianej korekty. Natomiast, w zaistniałym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie dokona zbycia Wierzytelności wobec leasingobiorców na rzecz podmiotów trzecich.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty zgodnie z art. 89a ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o VAT w stosunku do przysługującej mu Pozostałej Części Wierzytelności, jeżeli spełnione zostaną wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 89a ust. la i 2 ustawy o VAT oraz Pozostała Część Wierzytelności nie zostanie uregulowana albo zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia złożenia przez Spółkę deklaracji podatkowej za okres, w którym dokonywana jest korekta.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, - podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Stosownie do art. 89a ust. 1a. nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89a ust. 2. przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2) (uchylony);

3) na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

4) (uchylony);

5) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6) (uchylony).

Zgodnie z art. 89a ust. 3. korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Natomiast stosownie do art. 89a ust. 4. w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

W myśl art. 89a ust. 5. wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 (art. 89a ust. 7).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie leasingu rzeczy ruchomych, w tym maszyn, urządzeń i pojazdów. W związku ze świadczonymi usługami, Spółka występuje w charakterze podatnika dla celów ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji, wykazuje podatek VAT należny z tytułu tych transakcji.

W celu sfinansowania nabycia przedmiotów leasingu, Spółka zawarła z Bankiem umowę wykupu wierzytelności leasingowych na podstawie której Bank nabywa od Wnioskodawcy niewymagalne wierzytelności z tytułu umów leasingu zawieranych przez Spółkę, bez prawa regresu wobec Spółki.

Wnioskodawca nie zbywa i nie zamierza zbywać Pozostałej Części Wierzytelności wobec leasingobiorców na rzecz osób trzecich.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku w sytuacji gdy Wnioskodawca nie zbywa i nie zamierza zbywać Pozostałej Części Wierzytelności wobec leasingobiorców na rzecz osób trzecich i spełnione zostaną wszystkie inne warunki wymienione powyżej, to w stosunku do posiadanej kwoty wierzytelności Spółka będzie uprawniona do korekty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT.

W sytuacji opisanej we wniosku należy zwrócić uwagę na fakt, że kwota przysługującej Wnioskodawcy wierzytelności (pozostającej u Wnioskodawcy po wykupie części danej wierzytelności przez Bank w kwocie odpowiadającej części wierzytelności dotyczącej kwoty podatku VAT) będzie dla Wnioskodawcy w tym momencie stanowić kwotę brutto posiadanej wierzytelności zawierającą podatek VAT proporcjonalny do posiadanej części wierzytelności. Wnioskodawcy będzie więc przysługiwało prawo skorygowania podatku należnego VAT proporcjonalnego do części wierzytelności, która pozostała u Wnioskodawcy po wykupie części wierzytelności przez Bank. W opisanej sytuacji posiadana przez Wnioskodawcę część wierzytelności będzie się składała z części netto i proporcjonalnej do tej części wysokości podatku, które razem będą stanowiły wartość brutto posiadanej wierzytelności. I to właśnie ta proporcjonalna wartość podatku zawarta w posiadanej wierzytelności będzie podlegała opisanej korekcie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości korekty podatku należnego zawartego proporcjonalnie w Pozostałej Części Wierzytelności należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin