INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów przeznaczonych na cele wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów przeznaczonych na cele wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca ma siedzibę oraz miejsce zarządu na terenie Polski oraz jest podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. handel samochodami oraz wynajem samochodów osobowych. Samochody osobowe, które są (będą) przedmiotem wynajmu są (będą) przez Wnioskodawcę nabywane na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu finansowego lub użytkowane na podstawie umów leasingu operacyjnego.

W przypadku umów leasingu finansowego, umowy te będą zawierały postanowienia, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tymi umowami lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione na Wnioskodawcę. Ponadto zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych w związku z tymi umowami będzie dokonywał Wnioskodawca.

Samochody osobowe przeznaczane na wynajem będą przedmiotem wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy od daty nabycia samochodu (wydania Wnioskodawcy samochodu w ramach leasingu finansowego lub operacyjnego). Po upływie okresu co najmniej 6 miesięcy najmu samochody przeznaczone będą do bieżącej działalności Wnioskodawcy (opodatkowanej VAT) i/lub na wynajem okazjonalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 2 ust. 9 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej nabycie (wydanie w ramach leasingu finansowego) samochodu osobowego, w sytuacji gdy samochód ten będzie wyłącznie przedmiotem wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zmiana sposobu wykorzystywania samochodu osobowego (będącego własnością Wnioskodawcy lub przedmiotem leasingu finansowego), po okresie co najmniej 6 miesięcznego wynajmu, na bieżącą działalność opodatkowaną VAT i/lub okazjonalny wynajem, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązku dokonywania korekty odliczonego podatku VAT naliczonego przy nabyciu (wydaniu w ramach umowy leasingu finansowego) tego samochodu osobowego...
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, w przypadku leasingu operacyjnego samochodu osobowego przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od opłaty wstępnej i rat leasingowych przez cały okres trwania umowy leasingu operacyjnego na podstawie art. 3 ust. 6 w zw. z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym w zw. z art. 8 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli samochód osobowy zostanie przeznaczony wyłącznie na wynajem przez okres co najmniej 6 miesięcy, a po upływie tego okresu będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele bieżącej działalności opodatkowanej VAT i okazjonalny wynajem...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 9 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej nabycie (wydanie w ramach leasingu finansowego) samochodu osobowego, w sytuacji gdy samochód ten będzie wyłącznie przedmiotem wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym „w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitą nie przekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego o dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem < art. 3> ust. 2 ”.

Art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym „przepis < art. 3> ust. 1 nie dotyczy, przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy”.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pk 1 , rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione”.

Art. 7 ust. 9 ustawy o VAT stanowi, że „przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w < art. 7> ust. 1 pkt 2 , rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (…)”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi; o którym mowa w art. 15 , przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (…)”.

Art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym przewiduje że w odniesieniu do samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony istnieje ograniczenie w odliczaniu podatku VAT naliczonego (60% kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie nie więcej jednak niż 6 000 zł).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 9 ustawy o VAT oddanie w leasing finansowy samochodu osobowego na warunkach przedstawionych w stanie faktycznym wniosku stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Art. 3 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym wskazuje sytuacje, w których prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu (oddanie w leasing finansowy) przysługuje również od samochodów osobowych o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym pełne prawo do odliczenia przysługuje m.in. w sytuacji gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie samochodów osobowych na podstawie umowy najmu i te samochody są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ustanawia ogólną zasadę prawa do odliczenia podatku VAT naliczone go, która stanowi, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku nabycia (wydania w ramach leasingu finansowego) samochodu osobowego który zostanie przez Wnioskodawcę przeznaczony wyłącznie na wynajem przez okres co najmniej 6 miesięcy będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej nabycie (wydanie w ramach leasingu finansowego) tego samochodu osobowego.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy są m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 czerwca 2013 r. nr ILPP1/443-213/13-2/HW, oraz
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 lutego 2013 r. nr ITPP2/443-1335a/12/KT.
  
  

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym w zw. z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zmiana sposobu wykorzystywania samochodu osobowego (będącego własnością Wnioskodawcy lub przedmiotem leasingu finansowego) po okresie 6 miesięcznego wynajmu, na bieżącą działalność opodatkowaną VAT i/lub okazjonalny wynajem, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązku dokonywania korekty odliczonego podatku VAT naliczonego przy nabyciu (wydania w ramach umowy leasingu finansowego) tego samochodu osobowego.

Biorąc pod uwagę zasadę wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą prawo do odliczenia przysługuje w zakresie w jakim towary (samochody osobowe) będą przeznaczone do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekt podatku VAT (warunek art. 7 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym przewidujący brak ograniczeń w prawie do odliczenie związany z wynajmem samochodu przez okres co najmniej 6 miesięcy zostanie spełniony).

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy są m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 czerwca 2013 r. nr ILPP1/443-213/13-2/HW oraz
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 lutego 2013 r. nr ITPP2/443-1335a/12/KT.
  
  

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, w przypadku leasingu operacyjnego samochodu osobowego przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od opłaty wstępnej i rat leasingowych przez cały okres trwania umowy leasingu operacyjnego na podstawię art. 3 ust. 6 w zw. z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym w zw. 7 art. 8 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli samochód osobowy zostanie przeznaczony wyłącznie na wynajem przez okres co najmniej 6 miesięcy, a po upływie tego okresu będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele bieżącej działalności opodatkowanej VAT i okazjonalny wynajem.

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 , rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym „w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w < art. 3> ust. 1 , na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł”.

Umowy leasingu operacyjnego są klasyfikowane na gruncie ustawy o VAT jako świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Co do zasady m.in. w przypadku użytkowania samochodów osobowych na podstawie umów leasingu operacyjnego przysługuje ograniczenie w prawie do odliczenia do 60% kwoty podatku od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy udokumentowanych fakturą, jednak kwota ta nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł na jeden samochód. Ograniczenia te dotyczą jednak tylko samochodów które są wymienione w art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym. W tym wypadku, podobnie jak w pyt. 1 i 2 zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym, który wyłącza przedmiotowe ograniczenia oraz art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przewidujący prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach ogólnych.

Oznacza to, że w przypadku samochodów osobowych użytkowanych przez Wnioskodawcę na podstawie leasingu operacyjnego, jeżeli samochód został przeznaczony wyłącznie na wynajem przez okres co najmniej 6 miesięcy, a po upływie tego okresu będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele bieżącej działalności opodatkowanej VAT i okazjonalny wynajem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego zarówno od opłaty wstępnej, jak i od wszystkich rat leasingowych przez cały okres trwania umowy leasingu operacyjnego.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy jest m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 sierpnia 2013 r. sygn. IPTPP4/443-330/13-4/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, zmienionej ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z nowelizacją ustawy budżetowej (Dz.U. z 2012 r., poz. 1456).

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
      
      

Stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z wyżej powołanego przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Jednak, w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Sformułowanie zawarte w powyższym zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, dotyczące przedmiotu działalności podatnika nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w sensie zadysponowania konkretnym samochodem w pewien określony sposób.

W kontekście ww. przepisu przedmiot działalności gospodarczej w tym wypadku jest związany jednocześnie z wynajmem/dzierżawą konkretnych samochodów ze względu na użycie w nim wyrazu „tych”, przy czym najem/dzierżawa samochodów jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. W związku z tym zaistnienie przesłanki w postaci prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu/dzierżawy samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze nie jest wystarczające do nabycia prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia tego uprawnienia niezbędne jest zaistnienie drugiej przesłanki w postaci przeznaczenia danego samochodu do wynajmu/dzierżawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Z ww. przepisu wynika, że zawarte w jego treści ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczy samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Powyższe oznacza, że przepis ten nie będzie miał zastosowania w sytuacji wskazanej w art. 3 ust. 2 tej ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. handel samochodami oraz wynajem samochodów osobowych. Samochody osobowe, które są (będą) przedmiotem wynajmu są (będą) przez Wnioskodawcę nabywane na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu finansowego lub użytkowane na podstawie umów leasingu operacyjnego.

W przypadku umów leasingu finansowego, umowy te będą zawierały postanowienia, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tymi umowami lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione na Wnioskodawcę. Ponadto zgodnie z przepisami o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych w związku z tymi umowami będzie dokonywał Wnioskodawca.

Samochody osobowe przeznaczane na wynajem będą przedmiotem wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy od daty nabycia samochodu (wydania Wnioskodawcy samochodu w ramach leasingu finansowego lub operacyjnego). Po upływie okresu co najmniej 6 miesięcy najmu samochody przeznaczone będą do bieżącej działalności Wnioskodawcy (opodatkowanej VAT) i/lub na wynajem okazjonalny.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2 ustawy, rozumie się umowy w wyniku, których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty - art. 7 ust. 9 ustawy.

Dostawą towarów jest więc wydanie towaru w ramach tylko takiej umowy leasingu (najmu, dzierżawy), w której określono, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z zapłatą ostatniej raty prawo własności rzeczy zostanie przeniesione na korzystającego, a w wyniku takiej umowy zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (tzw. leasing finansowy).

W świetle wyżej powołanych przepisów wydanie towarów w ramach umowy leasingu finansowego należy uznać za dostawę towarów. Skoro z punktu widzenia leasingodawcy wydanie towaru na podstawie umowy leasingu finansowego stanowi u leasingodawcy dostawę towaru to u leasingobiorcy należy ją traktować jako nabycie towaru.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Umowa leasingu operacyjnego w świetle wyżej powołanych przepisów stanowi usługę. Leasingobiorca (Wnioskodawca) otrzymując co miesiąc faktury VAT dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar). Tym samym, każdorazowo Wnioskodawca jest uprawniony do określenia – w świetle przepisów art. 3 ust. 6 i art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej – wysokości podatku naliczonego.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe od nabytego na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

1. gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz
2. samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Warunkiem odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie jest, jak wyraźnie wynika z treści art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, aby pojazd był przeznaczony wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Istotne jest, aby przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na jego oddaniu w odpłatne używanie trwał nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność trwała minimum pół roku.

Z uwagi na przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca nabędzie samochody osobowe na podstawie zawartej umowy leasingu finansowego, które przeznaczy wyłącznie na wynajem/dzierżawę na okres co najmniej sześciu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tych samochodów na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej, w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą dokonany zakup, albo w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast, gdy po zakończeniu okresu pełnych 6-ciu miesięcy wykorzystywania wyłącznie dla celów wynajmu/dzierżawy Wnioskodawca będzie wykorzystywać samochody nabyte na podstawie umowy leasingu finansowego na bieżącą działalność opodatkowaną i/lub najem okazjonalny, to dalszy sposób wykorzystania tych samochodów nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy ich zakupie, przy założeniu, że samochody ten nadal będą służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Również w przypadku nabycia samochodów na podstawie umowy leasingu operacyjnego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od opłaty wstępnej i rat leasingowych przez cały okres trwania umowy leasingu, także w sytuacji gdy po okresie 6 miesięcznego wynajmu Zainteresowany przeznaczy samochody osobowe zarówno na cele bieżącej działalności opodatkowanej, jak i okazjonalny wynajem.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku, w zakresie zdarzenia przyszłego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.