Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1074/13-2/AJ
z 5 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Była pracownica banku (emeryt) skorzystała z pożyczki z ZFŚS. Wnioskodawczyni była poręczycielem. W lutym 2013 r. pożyczkobiorca zmarł. Pożyczka ta, a właściwie 4 raty, które zostały do spłaty zostały umorzone przez centralę banku.

Regulamin ZFŚS nie przewidywał spłaty pozostałego zadłużenia w przypadku śmierci przez spadkobierców lub poręczycieli. Zainteresowana nadmieniła, że osoba zmarła była osobą samotną i nie zostało przeprowadzone żadne postępowanie spadkowe.

Wobec tego pozostałe zadłużenie zostało umorzone pożyczkobiorcy, ale Wnioskodawczyni jako poręczyciel otrzymała informację, że zostanie wystawiony dla Niej PIT-8C, gdyż umorzenie to jest dochodem Zainteresowanej i podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni - poręczyciel, któremu przecież nie umorzono pozostałej części pożyczki (umorzono pożyczkobiorcy) podlega obowiązkowi podatkowemu i powinna zapłacić podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie podlega obowiązkowi podatkowemu w ww. sprawie. Pożyczka została przecież umorzona pożyczkobiorcy, a nie Zainteresowanej.

Gdyby przepisy regulaminu ZFŚS określały, że w przypadku śmierci pożyczka „przechodzi” na spadkobierców lub poręczycieli to umorzenie byłoby dochodem.

Poza tym Wnioskodawczyni tej pożyczki nie otrzymała fizycznie i w związku z tym, że nie stanowi ona faktycznego przysporzenia majątkowego, Zainteresowana nie powinna rozliczać PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są również: inne źródła.

Przepis art. 20 ust. 1 powołanej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty

z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z treści art. 42a ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika z treści art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Co do zasady, pożyczki udzielane pracownikowi czy też byłemu pracownikowi przez zakład pracy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychodem takim jest jednak umorzona kwota pożyczki (jako nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie).

W przypadku umorzenia pożyczki byłemu pracownikowi (emerytowi) za jego życia wartość umorzonej pożyczki stanowi przychód uzyskany z tytułu łączącego go uprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy.

Natomiast, jeżeli umorzenie pożyczki następuje po śmierci pożyczkobiorcy (byłego pracownika), a w regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub w umowie o udzielenie pożyczki zawarto zapis o obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez spadkobiercę (lub poręczyciela) po śmierci pożyczkobiorcy, to udzielona pożyczka umorzona zostaje spadkobiercy (poręczycielowi), a nie pracownikowi. W tej sytuacji przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskuje spadkobierca (poręczyciel), przejmujący obowiązki dłużnika, a pożyczkodawca ma obowiązek wystawić PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy.

Podsumowując w przypadku, gdy po śmierci pożyczkobiorcy, dochodzi do umorzenia pożyczki spadkobiercy (poręczycielowi), który przejął obowiązki dłużnika, u tego spadkobiercy (poręczyciela) powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten odpowiada wartości umorzonej pożyczki.

Natomiast w sytuacji, gdy żadne zapisy umowy pożyczki lub regulaminu, nie precyzują (nie przewidują) obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez spadkobierców i inne osoby, a zaciągnięte zobowiązanie wygasa z chwilą śmierci pracownika (byłego pracownika), pracodawca nie jest zobowiązany do wystawienia PIT-8C spadkobiercom lub osobom zobowiązanym do zapłaty tego zobowiązania za życia zmarłego (np. poręczyciela).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że była pracownica banku (emeryt) skorzystała z pożyczki z ZFŚS. Wnioskodawczyni była poręczycielem. W lutym
2013 r. pożyczkobiorca zmarł. Pożyczka ta, tj. 4 raty, które zostały do spłaty zostały umorzone pożyczkobiorcy. Regulamin ZFŚS nie przewidywał spłaty pozostałego zadłużenia w przypadku śmierci przez spadkobierców lub poręczycieli.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego i przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro z chwilą śmierci pożyczkobiorcy (byłego pracownika) część pożyczki udzielona z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlega umorzeniu, to nie skutkuje to Wnioskodawczyni powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczyni
i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.