Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1217/13-2/AP
z 29 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej momentu dokonania korekty kosztów zakupu towarów handlowych,
• prawidłowe w pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Księga przychodów i rozchodów prowadzona jest metodą uproszczoną. Prowadzenie księgi Wnioskodawca zlecił biuru rachunkowemu.

W dniu 23 czerwca 2013 r. Wnioskodawca nabył towary handlowe. Z tą datą wystawiona została przez dostawcę faktura VAT i została zaewidencjonowana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pod datą 23 czerwca 2013 r. w rubryce 10 poz. księgi 125.

Z uwagi na wadliwość zakupionego towaru w dniu 30 września 2013 r. Zainteresowany dokonał zwrotu części towaru, na co dostawca wystawił fakturę korygującą z dnia 30 września 2013 r. Fakturę tę zaksięgowano pod datą 30 września 2013 r., zmniejszając zakupy towarów handlowych w rubryce 10 poz. 156 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Za miesiąc czerwiec 2013 r. Wnioskodawca uzyskał dochód i zapłacił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 3.638 zł, natomiast za miesiąc wrzesień 2013 r. zaliczka nie wystąpiła.

W związku z różnymi interpretacjami dotyczącymi księgowań faktur korygujących Wnioskodawca prosi o informację, czy dokonał prawidłowych zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów opisanych zdarzeń gospodarczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dokonano prawidłowo zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyżej opisanych zdarzeń gospodarczych?

Zdaniem Wnioskodawcy, księgowania zostały dokonane prawidłowo, tj. zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z § 30 ust. 1 i § 31 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów winny być dokonywane w porządku chronologicznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej momentu dokonania korekty kosztów zakupu towarów handlowych,
• prawidłowe - w pozostałej części.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6b cyt. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

W myśl § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”, są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 23 czerwca 2013 r. Wnioskodawca nabył towary handlowe. Z tą datą wystawiona została przez dostawcę faktura VAT i zaewidencjonowana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pod datą 23 czerwca 2013 r. w rubryce 10. Z uwagi na wadliwość zakupionego towaru w dniu 30 września 2013 r. Zainteresowany dokonał zwrotu części towaru, na co dostawca wystawił fakturę korygującą z dnia 30 września 2013 r. Fakturę tę zaksięgowano pod datą 30 września 2013 r., zmniejszając zakupy towarów handlowych w rubryce 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy prawidłowo zaewidencjonowano opisane zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zgodnie z § 12 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1. faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej „fakturami”, wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

• 1a. dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (zwiększenie przychodów) na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zmniejszenia kosztów/zwiększenia przychodów) (…),
• 1b. dokumenty określające zwiększenie kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zwiększenia kosztów) (…),
  

2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem (…)

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

W myśl § 17 ww. rozporządzenia, zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

W myśl natomiast § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Z objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartych w Załączniku nr 1 do powoływanego rozporządzenia wynika, że do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu przeznaczona jest kolumna 10.

Zatem w sytuacji przedstawionej we wniosku Zainteresowany prawidłowo zaewidencjonował w rubryce 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów zakup towarów handlowych w dacie wystawienia faktury dokumentującej ich zakup.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów regulujących zasady dokonywania korekty kosztów ani momentu powiększenia (zmniejszenia) kosztów w odniesieniu do sytuacji przedstawionej we wniosku. Należy jednak zauważyć, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje bowiem zmiany daty poniesienia kosztu, wpływa jedynie na jego wysokość. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

W związku z tym należy stwierdzić, że zwrot towarów handlowych potwierdzony wystawieniem faktury korygującej wpływa na zmniejszenie wcześniej zaewidencjonowanych kosztów ich nabycia. Zdarzenie to powinno zatem zostać uwzględnione w wielkości kosztów uzyskania przychodów poprzez ich zmniejszenie w okresie rozliczeniowym (miesiącu, roku podatkowym), w którym koszty te pierwotnie zostały zaksięgowane. Wnioskodawca winien zatem pomniejszyć pierwotnie zaliczone w ciężar koszów uzyskania przychodów wydatki o wartość zwróconych towarów i w konsekwencji dokonać stosownej korekty w okresie rozliczeniowym (miesiącu, roku podatkowym), w którym pierwotnie te koszty wykazano.

Podsumowując, Wnioskodawca prawidłowo zaewidencjonował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakup towarów handlowych w dacie wystawienia faktury dokumentującej ich zakup.

Natomiast zwrot towarów handlowych powinien skutkować zmniejszeniem kosztów zakupu towarów handlowych w miesiącu, w którym koszty te zostały pierwotnie zaewidencjonowane, tj. w czerwcu 2013 roku, a nie w miesiącu wystawienia faktury korygującej. Skutki korekty należy bowiem odnieść wstecz do momentu pierwotnego zaewidencjonowania wydatków poniesionych na zakup towarów handlowych w zawyżonej wysokości.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej momentu dokonania korekty kosztów zakupu towarów handlowych należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części - za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.