2014.02.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-241/13-3/PG
z 6 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2013 r. (data wpływu 14 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 4 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego. Wniosek został uzupełniony 4 lutego 2014 r. o wskazanie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z dniem 2 listopada 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą – biuro rachunkowe, w ramach której wykonuje czynności sklasyfikowane wg PKD (2007 r.) pod kodem 6920z „Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe”, natomiast wg PKWiU (2008) pod symbolem 69.20.2 „usługi rachunkowo-księgowe”.

Zainteresowany posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie którego stosownie do art. 76a ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2009 r., Nr 152, poz. 1223 ze zm.) jest on uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Usługi, które Wnioskodawca świadczy obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg rachunkowych na zlecenie klientów odpowiednio osób fizycznych prowadzących działalność oraz osób prawnych.

Do zakresu świadczonych usług wchodzą:

prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg handlowych;
sporządzanie sprawozdań finansowych;
prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;
obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji/deklaracji podatkowych;
podpisywanie oraz składanie deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców do urzędów skarbowych;
obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS;
prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia;
sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników;
prowadzenie akt osobowych pracowników.

W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem przez Zainteresowanego działalności gospodarczej, nie świadczy on usług w zakresie doradztwa podatkowego. Wartość przychodów w każdym roku prowadzonej przez niego działalności (tj. 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012) nie przekroczyła kwoty limitu zwolnienia podmiotowego określonego w ustawie o podatku od towarów i usług dla poszczególnych lat. Planowana wartość przychodów ze sprzedaży w 2013 r. nie przekroczy również kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 1 ustawy VAT. Nie wykonuje usług o charakterze doradczym (żadnych), nie udziela i nie będzie udzielać porad prawnych, sporządzać i podpisywać deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia (tylko jako element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości). Obecnie Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i chciałby w 2014 r. zrezygnować z opodatkowania VAT. Wnioskodawca chciałby skorzystać ze zwolnienia z mocy art. 113 ust. 1 i ust. 11 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego prawidłowym będzie korzystanie ze zwolnienia podmiotowego, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. tejże ustawy, sprzedaży usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2014?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres świadczonych usług w ramach prowadzenia działalności gospodarczej nie kwalifikuje się do czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku z tym możliwe jest korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 150 tys. zł.

W ramach działalności gospodarczej Zainteresowany świadczy kompleksowe usługi księgowe (w tym sporządzanie i podpisywanie deklaracji podatkowych) na rzecz konkretnego zleceniodawcy, które mieszczą się w PKWiU (2008 r.) pod symbolem 69.20.2 „usługi rachunkowo-księgowe”. Klasyfikacja ta nie obejmuje usług doradztwa podatkowego, dodatkowo należy mieć na uwadze, że o prawie podatnika do korzystania ze zwolnienia VAT, gdy świadczy usługi księgowe decyduje nie ustawa o doradztwie podatkowym, lecz ustawa o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie akty wykonawcze. Według Wnioskodawcy świadczone przeze niego usługi nie mieszczą się w zakresie usług doradztwa. Zawodowe wykonywanie czynności doradztwa podatkowego zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów do tego uprawnionych. Według ustawy o doradztwie podatkowym osobami uprawnionymi do wykonywania czynności doradczych są:

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
adwokaci i radcowie prawni;
biegli rewidenci.

Jednocześnie Zainteresowany nadmienił, że takich uprawnień nie posiada. Czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych w istocie rzeczy są wewnętrzną operacją programu księgowego sprowadzającą się do wygenerowania z programu komputerowego deklaracji/informacji na podstawie wcześniej zaksięgowanych/zaewidencjonowanych (wprowadzonych) dokumentów księgowych, sporządzanych list płac, wprowadzonych rachunków dotyczących umów cywilno-prawnych. Opisana czynność sporządzania deklaracji ma charakter techniczny a nie prawny choćby z tego względu, że deklaracje sporządzane są na podstawie innych dokumentów w szczególności ksiąg rachunkowych. Ich wykonywanie wymaga zatem wiedzy z zakresu księgowości, podatków, którą to wiedzę mają podmioty uprawnione do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zdaniem Wnioskodawcy czynności tych nie można dopisać do czynności doradztwa mieszczącego się w grupowaniu PKWiU 69.20.3 usługi w zakresie doradztwa podatkowego według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 – art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 – „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakieś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą – biuro rachunkowe, w ramach której wykonuje czynności sklasyfikowane wg PKD (2007 r.) pod kodem 6920z „Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe”, natomiast wg PKWiU (2008) pod symbolem 69.20.2 „usługi rachunkowo-księgowe”. Zainteresowany posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie którego stosownie do art. 76a ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości jest on uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Usługi, które Wnioskodawca świadczy obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg rachunkowych na zlecenie klientów odpowiednio osób fizycznych prowadzących działalność oraz osób prawnych.

Do zakresu świadczonych usług wchodzą:

prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg handlowych;
sporządzanie sprawozdań finansowych;
prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;
obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji/deklaracji podatkowych;
podpisywanie oraz składanie deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców do urzędów skarbowych;
obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS;
prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia;
sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników;
prowadzenie akt osobowych pracowników.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,
podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,
podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z wątpliwościami Zainteresowanego dotyczącymi możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wykonywane czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają charakter usług doradczych, które ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT korzystać nie mogą.

W tym celu należy odwołać się do ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, że zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Natomiast w myśl art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
adwokaci i radcowie prawni;
biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013, poz. 330 ze zm.).

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie, w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit b ustawy, ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. A zatem w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu podkreślić należy, że – jak wskazał Wnioskodawca – w ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie świadczy on usług w zakresie doradztwa podatkowego, żadnych usług o charakterze doradczym, nie udziela i nie będzie udzielać porad prawnych, nie będzie także sporządzać i podpisywać deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia (tylko jako element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości).

Reasumując, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego Zainteresowany może korzystać ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 i ust. 11 ustawy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu biura rachunkowego w roku podatkowym 2014.

Wskazać jednak należy, że prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przysługuje wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia. Na powyższe wskazuje zapis w art. 113 ust. 11 ustawy: „po upływie roku, licząc od końca roku”. Zatem nie jest możliwy wybór zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin