Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-337/13-2/MK1
z 11 września 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 03.07.2013 r. (data wpływu 08.07.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 08.07.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Dnia 08 lutego 2006 r. oraz 28 lipca 2007 r. Wnioskodawca zawarł w Dubaju dwie odrębne umowy pożyczki ze Spółką - Pożyczkodawcą, których przedmiotem były pieniądze. Pożyczkodawca posiada swoją siedzibę w Dubaju, Zjednoczone Emiraty Arabskie. Środki pieniężne przekazane zostały na rachunek bankowy Wnioskodawcy (Pożyczkobiorcy) położony w Polsce z rachunku bankowego pożyczkodawcy znajdującego w Dubaju. W chwili zawarcia umów pożyczek (dokonania czynności cywilnoprawnych) przedmiot opisanych wyżej umów, tj. pieniądze znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy.
Spółka wykonując zawarte z Wnioskodawcą umowy pożyczki dokonała transferu środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawcy położony w Polsce, w następujących kwotach i odpowiednio datach:
120 000,00 USD dnia 04 lipca 2007 r.;
100 000,00 USD dnia 14 sierpnia 2007 r.;
200 000,00 USD dnia 19 października 2007 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy zawarte poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, tj. w Dubaju (Zjednoczone Emiraty Arabskie) umowy pożyczki z podmiotem posiadającym siedzibę w Dubaju, który dokonał przelewu środków z Dubaju na rachunek bankowy Wnioskodawcy w Polsce, podlegały opodatkowaniu podatkowi od czynności cywilnoprawnych?
Zdaniem Wnioskodawcy
Zgodnie z treścią art. 1 ust. 4 Ustawy o PCC czynności cywilnoprawne (w tym umowa pożyczki) podlegają co do zasady podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:
- rzeczy znajdujące się na terytorium Polski lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Polski;
- rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy ich nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce i czynność cywilnoprawna (w tym umowa pożyczki) została dokonana na terytorium Polski.
Posługując się wnioskowaniem a contrario należy wskazać, iż zgodnie z przytoczonym przepisem nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych umowa pożyczki, m.in. w przypadku gdy:
- pieniądze (rzeczy) będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się poza terytorium Polski;
- umowa pożyczki została zawarta poza granicami Polski.
O powstaniu obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych - od umowy pożyczki - decyduje moment dokonania czynności (art. 3 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PCC). W związku z tym, że umowa pożyczki ma charakter konsensualny, a więc dochodzi do skutku z chwilą zgodnego oświadczenia stron, chwilą powstania obowiązku zapłaty podatku od tej umowy jest data jej zawarcia. Nie ma natomiast znaczenia chwila wydania przedmiotu pożyczki np. pieniędzy. Odnosząc te tezy do przepisu art. 1 ust. 4 Ustawy o PCC, należy uznać, że o tym czy dana umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi, decyduje stan istniejący w momencie jej zawarcia.
Należy zauważyć, iż art. 720 kodeksu cywilnego traktuje pieniądze jako znaki towarowe i rzeczy. Tak też ustawodawca w art. 1 ust. 4 pkt 1 Ustawy o PCC potraktował pieniądze będące przedmiotem między innymi umowy pożyczki, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b tej ustawy. W przepisie tym bowiem jest mowa ogólnie o rzeczach, jako przedmiocie czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyr. z 8 czerwca 2006 r., II FSK 819/2005).
Mając powyższe na względzie należy wskazać, iż w związku z tym, że (jak wynika z opisu zaistniałego stanu faktycznego) pieniądze (rzeczy) będące przedmiotem umów pożyczek w chwili ich zawarcia znajdowały się poza granicami Polski (Dubaj), a ponadto przedmiotowe umowy zostały dokonane (zawarte) również poza terytorium Polski (Dubaj), to takie czynności nie będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.
Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:
- rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.
Pożyczka będzie podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż dnia 08 lutego 2006 r. oraz 28 lipca 2007 r. Wnioskodawca zawarł w Dubaju dwie odrębne umowy pożyczki ze Spółką Pożyczkodawcą, których przedmiotem były pieniądze. Pożyczkodawca posiada swoją siedzibę w Dubaju, Zjednoczone Emiraty Arabskie. Środki pieniężne przekazane zostały na rachunek bankowy Wnioskodawcy (Pożyczkobiorcy) położony w Polsce z rachunku bankowego pożyczkodawcy znajdującego w Dubaju. W chwili zawarcia umów pożyczek (dokonania czynności cywilnoprawnych) przedmiot opisanych wyżej umów, tj. pieniądze znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy. Spółka wykonując zawarte z Wnioskodawcą umowy pożyczki dokonała transferu środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawcy położony w Polsce.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przedmiotowe umowy pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili ich zawarcia znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy znajdującym się w Dubaju oraz umowy pożyczek zostały zawarte na terytorium Dubaju.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.