Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-670/13-2/MS1
z 18 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27.08.2013r. (data wpływu 30.08.2013r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30.08.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

P. S.A. (dalej: Spółka/Wnioskodawca) planowała sprzedaż środka trwałego w postaci nieruchomości. Sprzedaż miała nastąpić w formie przetargu przeprowadzonego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16, poz. 93 ze zm.) [dalej: K.c.] oraz ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. (Dz.U. 1996 nr 118, poz. 561 ze zm.) o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych [dalej: ustawa o Komercjalizacji], a także przepisów wykonawczych.

W związku z podjętymi czynnościami przygotowawczymi, Spółka poniosła następujące wydatki:

• koszt wypisu aktu notarialnego;
• koszt wypisu i wyrysu z kartoteki budynków wraz z opłatą skarbową;
• koszt inwentaryzacji powierzchni budynków;
• koszt obmiaru powierzchni zabudowy budynków;
• koszt przygotowania i przeprowadzenia przetargu na zbycie nieruchomości;
• koszt ogłoszeń dotyczących przetargu;
• koszt ogłoszeń prasowych dotyczących sprzedaży nieruchomości.
  
  

Spółka traktowała wyżej wymienione wydatki jako tzw. koszty bezpośrednio związane z przychodem, zatem nie dokonywała bieżących potrąceń w dacie ich poniesienia.

Wnioskodawca dokonał wszystkich czynności niezbędnych do przeprowadzenia przetargu zgodnie z art. 19 ustawy o Komercjalizacji oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie określenia sposobu i trybu organizowania przetargu na sprzedaż składników aktywów trwałych przez spółkę powstałą w wyniku komercjalizacji (Dz.U. 2007 nr 27, poz. 177 ze zm.) [dalej: Rozporządzenie], przede wszystkim dokonała szczegółowej wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę.

Wobec trudności ze znalezieniem nabywcy, została podjęta decyzja o zaniechaniu sprzedaży nieruchomości.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy w świetle tak przedstawionego stanu faktycznego Spółka ma prawo zaliczyć wyżej wymienione wydatki do kosztów uzyskania przychodów w momencie podjęcia decyzji Zarządu o rezygnacji ze sprzedaży nieruchomości?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo do zaliczenia wszystkich wyżej wskazanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w momencie podjęcia decyzji o zaniechaniu sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) [dalej: u.p.d.o.p.], kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Powyższe oznacza, że wszystkie wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że poniesione przez niego wydatki ściśle związane ze sprzedażą nieruchomości stanowią wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów. Fakt, że w rezultacie nie doszło do sprzedaży nieruchomości nie pozbawia Spółki prawa do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów, bowiem zaniechanie sprzedaży nastąpiło bez jej winy.

Zgodnie z § 10 Rozporządzenia, przed przystąpieniem do przetargu, spółka ustala cenę wywoławczą składników aktywów trwałych. Cena wywoławcza nie może być niższa niż aktualna wartość rynkowa ustalona przez rzeczoznawców, z zastrzeżeniem ust. 2, a jeżeli wartości tej nie można ustalić, cena ta nie może być niższa od wartości księgowej netto. W związku z tym, że zaniechanie sprzedaży nastąpiło na skutek braku możliwości sprzedaży nieruchomości za cenę określoną na podstawie wyceny rzeczoznawcy, zgodnie z w/w przepisem Rozporządzenia, Spółka podjęła decyzję o zaniechaniu sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że ma ona prawo zaliczyć wskazane wydatki do kosztów uzyskania przychodów, w dacie podjęcia decyzji Zarządu o zaniechaniu sprzedaży nieruchomości. Spółka nie ponosi bowiem winy za to, że nieruchomość nie została sprzedana, a poniesione przez nią wydatki niewątpliwie stanowią koszt uzyskania przychodów, określony zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.