Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 7 stycznia 2008 r., nr ITPB3/423-174/07/MT, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w ten sposób, że uznaje, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kwalifikacji prawnej wydatków poniesionych w związku z ubieganiem się o dofinansowanie projektu realizowanego w ramach środków unijnych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 29 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnej wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem wniosku o dofinansowanie projektu realizowanego w ramach środków unijnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka poniosła wydatki związane z przygotowaniem wniosku o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej projektu, realizowanego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004 – 2006. Umowa określająca warunki dofinansowania została zawarta z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości. Środki przyznawane w ramach wskazanego wyżej programu są pomocą w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego udzielanego na zasadach refundacji, przeznaczonego na pokrycie części wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem z publicznych środków wspólnotowych pochodzących z Europejskiego Funduszu Regionalnego i publicznych środków krajowych. Wniosek o środki pomocowe został przygotowany przez firmę doradczą. Koszty związane z przygotowaniem wniosku nie zostały ujęte w wymienionej we wniosku ogólnej kwocie kosztów kwalifikowanych do refundacji. Spółka z własnych środków pokryła wydatki na usługę w zakresie przygotowania wniosku o dofinansowanie.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego, Spółka zwróciła się z pytaniem, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane ze sporządzeniem wniosku o przyznanie dofinansowania.

Zdaniem Spółki wydatki takie będą stanowiły koszty podatkowe w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki takie są pośrednio związane z przychodami, a ich poniesienie nie wiąże się z konkretnymi przychodami, ale z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa – a więc także z przychodami uzyskanymi na skutek poszerzenia prowadzonej działalności dzięki utworzeniu centrum magazynowo – dystrybucyjnego. W ocenie Spółki ponoszonych kosztów sporządzenia wniosku o środki pomocowe nie można wiązać z konkretnym przychodem, jakim są środki przeznaczone na sfinansowanie inwestycji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 7 stycznia 2008 r. interpretację indywidualną (nr ITPB3/423-174/07/MT), w której stanowisko Spółki uznał za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ podatkowy stwierdził, iż środki pomocowe otrzymane przez Spółkę stanowią refundację wydatków na inwestycję, czyli wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 4 pkt 6a tej ustawy, do przychodów podatkowych nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie organu podatkowego refundacja kosztów projektu w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004 – 2006, nie stanowi przychodu podatkowego Spółki. Oznacza to zatem, iż wydatki związane z przygotowaniem wniosku o przyznanie refundacji przez firmę doradczą nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ponieważ nie odnoszą się do przychodu podatkowego.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów, stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 stycznia 2008 r. (nr ITPB3/423-174/07/MT) nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem koniecznym pozwalającym zakwalifikować dany wydatek do kosztów podatkowych jest istnienie związku pomiędzy wydatkiem a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Należy również podkreślić, że wszystkie poniesione wydatki powinny być rzeczywiście poniesione przez podatnika oraz zostać właściwie udokumentowane.

Wydatki na opracowanie wniosku powinny być oceniane – pod względem skutków podatkowych – w oparciu o przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów. Na uwadze należy mieć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. Koszty sporządzenia wniosku o dotację z funduszy unijnych, mogą zostać potraktowane jako koszty funkcjonowania podatnika, prawidłowego prowadzenia przez niego działalności, a więc jako koszty ponoszone w celu zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów. Koszty z omawianego tytułu nie powinny być natomiast uznawane jako koszty uzyskania przychodów w postaci środków unijnych. Tym samym koszty poniesione przez spółkę na przygotowanie wniosku o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym postanowiono jak w osnowie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa stosownie do zapisu art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tej ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).