Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-230/13-3/MK
z 22 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 12 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Sp. z o.o. („A"). Rozważane jest w przyszłości przeprowadzenie przez „A" procedury dobrowolnego umorzenia części własnych udziałów, na podstawie umowy zawartej ze wspólnikiem „A" , który w dacie zawarcia umowy będzie posiadał udziały podlegające umorzeniu, w tym z Wnioskodawcą. Umowa będzie miała charakter odpłatny, tj. w wykonaniu umowy „A" wypłaci wspólnikowi, tj. Wnioskodawcy wynagrodzenie za nabywane przez „A" udziały podlegające umorzeniu. Nie jest wykluczone, że wynagrodzenie za nabywane przez udziały podlegające umorzeniu zostanie wypłacone przez „A" w formie wierzytelności i/lub certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego aktywów niepublicznych. Innymi słowy, wypłata wynagrodzenia za nabywane przez „A" udziały podlegające umorzeniu może nastąpić w ramach świadczenia w miejsce wykonania (tzw. datio in solutum) na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę wierzytelności i/lub certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego aktywów niepublicznych w ramach świadczenia w miejsce wykonania, zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego − tzw. datio in solutum, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych („PCC”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie wierzytelności i/lub certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego aktywów niepublicznych w ramach świadczenia w miejsce wykonania, zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego − tzw. datio in solutum, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w PCC.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 r. (t.j. Dz.U. Nr 101, poz. 649 ze zm.) - dalej: „ustawa o PCC” w przepisie art. 1 ust. 1 zawiera katalog czynności podlegających opodatkowaniu PCC stanowiąc, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

PCC podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o PCC).

Cytowany powyżej przepis art. 1 ust. 1 ustawy o PCC zawiera zatem enumeratywne wyliczenie czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu PCC. Innymi słowy przepis ten stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że czynności cywilnoprawne nie wymienione wprost w tym przepisie nie podlegają opodatkowaniu PCC.

Czynność przeniesienia na Wnioskodawcę wierzytelności i/lub własności certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego aktywów niepublicznych zamiast wypłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia za nabywane przez „A" udziały podlegające umorzeniu będzie miało charakter świadczenia w miejsce wykonania (datio in solutum). Zgodnie bowiem z art. 453 zd. 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się ze zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Uregulowana w tym przepisie instytucja świadczenia w miejsce wykonania (datio in solutum) stanowi jeden z wyjątków do zasad realnego wykonywania zobowiązań cywilnych, znajdujący podstawę w zasadzie swobody umów. Wskutek zawarcia umowy o świadczenie w miejsce wykonania, dłużnik uzyskuje upoważnienie przemienne, umożliwiające mu wykonanie zobowiązania przez spełnienie świadczenia innego niż pierwotne. Z chwilą wypełnienia świadczenia zastępczego następuje wykonanie umowy o datio in solutum, a zarazem wykonanie istniejącego zobowiązania, co prowadzi do jego wygaśnięcia. Roszczenie wierzyciela, wynikające z umowy zobowiązaniowej zostaje zaspokojone wskutek spełnienia przez dłużnika na rzecz wierzyciela świadczenia zastępczego. W konsekwencji, jest to jedynie zmiana sposobu wykonania już wcześniej powstałego zobowiązania. Nie dochodzi do powstania nowych zobowiązań, np. zobowiązań w zakresie przeniesienia własności określonych rzeczy lub praw, bądź zapłaty umówionej ceny.

Mając na uwadze powyższe, czynność przeniesienia na Wnioskodawcę wierzytelności i/lub własności certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego aktywów niepublicznych w celu zwolnienia się przez „A" z zobowiązania wobec Wnioskodawcy z tytułu wypłaty na jego rzecz wynagrodzenia za nabywane przez „A" udziały podlegające umorzeniu, na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w PCC. Czynność ta nie została bowiem wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W rezultacie więc, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył z tego tytułu obowiązek podatkowy w PCC.

Powyższe stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie również w szeregu interpretacji wydawanych przez organy podatkowe, np. w interpretacji:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 maja 2013 r. (sygn. ITPB2/436 -35/13/TJ);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2013 r. (sygn. IPPB2/436 -611/12/-2/AF);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2011 r. (sygn. ILPB2/436 -94/11-5/WM).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.