Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-785/13/MU
z 20 listopada 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu 23 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 7 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Wniosek został uzupełniony pismem z 7 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.)
W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 1 sierpnia 2013 r. została rozwiązana umowa o pracę z pracownikiem z powodu przejścia na emeryturę. Wnioskodawca wystawił pracownikowi świadectwo pracy i wypłacił w dniu 2 września 2013 r. ekwiwalent za niewykorzystany urlop oraz wynagrodzenie za jeden dzień pracy. Następnie w dniu 2 sierpnia 2013 r. z tym samym pracownikiem Wnioskodawca zawarł nową umowę o pracę. Wynagrodzenie za okres od 2 do 31 sierpnia 2013 r. również wypłacono w dniu 2 września 2013 r.
Wobec powyższego zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca jako płatnik, z tytułu wypłaconego w miesiącu wrześniu wynagrodzenia powinien zastosować zryczałtowane koszty uzyskania przychodu z jednego czy dwóch stosunków pracy?
Zdaniem Wnioskodawcy są to dwa odrębne stosunki pracy i należy uwzględnić koszty uzyskania przychodu dla każdego stosunku oddzielnie, czyli za wrzesień 2013 r. w podwójnej wysokości.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) lub pkt 2a ustawy.
Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
- wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
- nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
- wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
- nie mogą przekroczyć łącznie 2.502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 1 sierpnia 2013 r. została rozwiązana umowa o pracę z pracownikiem z powodu przejścia na emeryturę. Wnioskodawca wystawił pracownikowi świadectwo pracy i wypłacił w dniu 2 września 2013 r. ekwiwalent za niewykorzystany urlop oraz wynagrodzenie za jeden dzień pracy. Następnie w dniu 2 sierpnia 2013 r. z tym samym pracownikiem Wnioskodawca zawarł nową umowę o pracę. Wynagrodzenie za okres od 2 do 31 sierpnia 2013 r. również wypłacono w dniu 2 września 2013 r.
Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, że w sytuacji uzyskiwania przez pracownika przychodu z dwóch odrębnych stosunków pracy nawiązanych z tym samym pracodawcą, pracodawca ten zobowiązany jest do zastosowania kosztów uzyskania przychodów od każdego stosunku pracy łączącego go z pracownikiem w wysokości określonej w art. 22 ust 2 pkt 1 lub 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa podatkowego, Wnioskodawca jest zobowiązany zastosować - do wypłaconego pracownikowi w miesiącu wrześniu wynagrodzenia - zryczałtowane koszty uzyskania przychodów od każdego stosunku pracy w pełnej wysokości.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.