Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-792/13-4/SJ
z 20 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 20 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 30 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wniosek został uzupełniony 4 listopada 2013 r. poprzez sformułowanie pytania podatkowego oraz przedstawienie własnego stanowiska do sformułowanego pytania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż złączy elektrycznych, elektronicznych oraz komponentów aktywnych. Sprzedawane przez Spółkę produkty są nabywane przez kontrahentów zajmujących się detaliczną lub hurtową sprzedażą towarów.

Spółka przekazuje bezpłatnie swoim kontrahentom katalogi, broszury oraz ulotki reklamowe. Wśród przekazywanych katalogów można rozróżnić dwa rodzaje:

1. katalogi zawierające informacje typowo techniczne dotyczące sprzedawanych produktów,
2. broszury – zawierające informacje o charakterze marketingowym, na temat m.in. możliwości zastosowania rozwiązań oferowanych przez Spółkę.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów reklamowych oraz informacyjnych jest uznawane za odpłatną dostawę towarów pod warunkiem, „jeśli podatnikowi przysługiwało w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

Część katalogów/broszur o charakterze reklamowym oraz informacyjnym nie spełnia definicji prezentu o małej wartości, ponieważ ich wartość nabycia przewyższa kwotę 10 zł netto, a Spółka nie prowadzi ewidencji osób otrzymujących wspomniane katalogi.

Spółka traktuje takie przekazania jako podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, ma jednak wątpliwość, czy faktycznie od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazanie kontrahentom, w związku z działalnością gospodarczą podatnika, wszystkich drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, których cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Podkreślić należy, że nieodpłatne przekazanie katalogów, broszur, ulotek, (także tych, których koszt wytworzenia przekracza 10 zł), nie powoduje uzyskania korzyści po stronie kontrahenta i nie stanowi dla niego żadnej wartości.

Drukowane materiały informacyjne i reklamowe stanowią jedynie zachętę do korzystania z oferty Spółki, a celem ich przekazania jest informacja o towarach znajdujących się w ofercie Spółki i zachęta do ich zakupu, a w efekcie zwiększenie obrotów Spółki.

Drukowane materiały informacyjne i reklamowe (katalogi, broszury, ulotki) nie są również przekazywane na cele osobiste osób wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, których cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł, podlega opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, których cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł, nie podlega opodatkowaniu VAT. Materiały te nie posiadają bowiem wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Tym samym przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy. W opisanym przypadku nie ma elementu „konsumpcji”, pełnowartościowego przysporzenia po stronie kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r. – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. – przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż złączy elektrycznych, elektronicznych oraz komponentów aktywnych), przekazuje bezpłatnie swoim kontrahentom katalogi, broszury oraz ulotki reklamowe. Wśród przekazywanych katalogów można rozróżnić dwa rodzaje:

1. katalogi zawierające informacje typowo techniczne dotyczące sprzedawanych produktów,
2. broszury – zawierające informacje o charakterze marketingowym, na temat m.in. możliwości zastosowania rozwiązań oferowanych przez Spółkę.
   
   

Część katalogów/broszur o charakterze reklamowym oraz informacyjnym nie spełnia definicji prezentu o małej wartości, ponieważ ich wartość nabycia przewyższa kwotę 10 zł netto, a Spółka nie prowadzi ewidencji osób otrzymujących wspomniane katalogi. Nieodpłatne przekazanie katalogów, broszur, ulotek, (także tych, których koszt wytworzenia przekracza 10 zł), nie powoduje uzyskania korzyści po stronie kontrahenta i nie stanowi dla niego żadnej wartości.

Drukowane materiały informacyjne i reklamowe stanowią jedynie zachętę do korzystania z oferty Spółki, a celem ich przekazania jest informacja o towarach znajdujących się w ofercie Spółki i zachęta do ich zakupu, a w efekcie zwiększenie obrotów Spółki. Drukowane materiały informacyjne i reklamowe (katalogi, broszury, ulotki) nie są również przekazywane na cele osobiste osób wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

W związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2013 r. Spółka powzięła wątpliwości dotyczące opodatkowania przekazywanych kontrahentom nieodpłatnie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, których cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych dotyczących towarów będących w ofercie Spółki, w postaci broszur, ulotek, katalogów stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Oznacza to, że przy badaniu, czy nieodpłatne przekazywane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Należy wskazać, że materiały informacyjne i reklamowe (katalogi, broszury, ulotki) przekazywanie bezpłatnie przez Wnioskodawcę swoim kontrahentom, nie stanowią towarów, które mogą podlegać konsumpcji, z uwagi na fakt, że pełnią one jedynie funkcję nośnika informacji handlowej oraz reklamy, a ich przekazanie ma na celu zachęcenie do korzystania z oferty Spółki i nie przedstawiają one dla nabywcy (kontrahenta) jakiejkolwiek wartości użytkowej (konsumpcyjnej).

W tym miejscu należy nadmienić, że nie wszystkie formy przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych są wyłączone spod opodatkowania jako towary nieposiadające wartości użytkowej. Otóż, drukowane materiały takie jak np.: kalendarze ścienne z logo firmy, które obok funkcji reklamowych i informacyjnych, stanowią dla nabywcy wartość użytkową, o ile nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości, są objęte podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, przekazanie przez Wnioskodawcę swoim kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych wskazanych we wniosku (tj. katalogów zawierających informacje typowo techniczne dotyczące sprzedawanych produktów, broszur zawierających informacje o charakterze marketingowym oraz ulotki), których cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT od 1 kwietnia 2013 r. – na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż towary te nie posiadają wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.