Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-786/13-2/MK
z 28 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych i tzw. „opłaty wstępnej” wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych i tzw. „opłaty wstępnej” wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą od 1999 roku zarejestrowaną w CEIDG pod nazwą Firma i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Aktualnie Wnioskodawczyni wykonuje działalność gospodarczą m.in. w zakresie:

• wynajem i dzierżawa nieruchomości, wg kodu PKD 68.20.Z ,
  

• świadczenie usług diagnostycznych, sklasyfikowanych wg kodu PKD 71.20.Z,
  

• wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej nieskalsyfikowanych, wg kodu PKD 77.39.Z.
  
  

Wnioskodawczyni planuje rozszerzyć dotychczasowy zakres prowadzonej działalności o dodatkowy przedmiot działalności gospodarczej tj.:

• wynajem i dzierżawę pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli sklasyfikowaną wg PKD 77.11.2.
  

• wynajem samochodu osobowego łącznie z kierowcą sklasyfikowaną wg PKD 43.11.Z
  
  

W tym celu Firma zamierza nabyć samochód osobowy marki Mercedes na podstawie umowy leasingu operacyjnego i przeznaczyć go do wykorzystania na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Leasingowany samochód osobowy marki Mercedes przekazany zostanie w odpłatne użytkowanie osobie trzeciej tj. albo spółce z o.o., w której Wnioskodawczyni jest udziałowcem a także prezesem zarządu lub spółce cywilnej w której posiada 25% udziałów na podstawie umowy najmu zawartej na okres nie krótszy niż 6 miesięcy, będzie to czynność udokumentowana fakturą i opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W trakcie trwania umowy najmu paliwo będzie kupowane przez Najemcę natomiast pozostałe koszty eksploatacji będzie ponosił Wynajmujący.

Po upływie tego okresu przedmiotowy samochód będzie dalej przeznaczony do oddania w odpłatne użytkowanie m.in. na podstawie umów najmu jak również do najmu okazjonalnego, tzn. wynajem samochodu osobowego łącznie z kierowcą wg kodu 43.11.Z dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak również podmiotów gospodarczych (wynajem pojazdu w związku z uroczystościami weselnymi, spotkaniami integracyjnymi, itp. uroczystościami) a w przypadku braku zainteresowania tego typu usługą, będzie wykorzystywany w Firmie na inne cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Oddanie w odpłatne użytkowanie samochodu osobowego zarówno na podstawie umów najmu jak również najmu okazjonalnego będzie dla firmy czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Firmie będzie przysługiwało prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe (w tym z tytułu pierwszej wpłaty, tzw. „opłaty wstępnej”) wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie na okres powyżej sześciu miesięcy, jak również po zakończeniu umowy najmu, w przypadku gdy po tym okresie pojazd nadal będzie przeznaczony do wynajmu, ale będzie wykorzystywany przez Firmę również do innej działalności opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniami przewidzianymi w ustawie.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymywanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawowe ograniczenie co do wysokości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT przewiduje m.in. art. 3 ust.1 oraz art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W świetle art. 3 ust.1 ustawy nowelizującej przy nabyciu samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż łącznie 6.000,00 zł. Przepis ten jednak na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy nie dotyczy przypadków, gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne użytkowanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika i samochody te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zdaniem firmy, w przypadku przeznaczenia leasingowanego samochodu do wynajmu, dzierżawy itp. przez okres co najmniej 6 miesięcy, to podobnie jak w przypadku zakupu, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia całej kwoty VAT wynikającej z opłaty wstępnej oraz kolejnych faktur wystawionych przez leasingodawcę, przez cały okres obowiązywania umowy leasingu. Zapisy art. 3 ust. 6 o podatku VAT do samochodów o których mowa w art. 3 ust. 1 należy rozpatrywać w świetle art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy, który wymienia kategorie samochodów, do których ust. 1 nie ma zastosowania. W konsekwencji nie może mieć zastosowania także art. 3 ust. 6 dotyczący ograniczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego przez usługobiorców używających samochody m.in. na podstawie umowy leasingowej.

W związku z powyższym by skorzystać z prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych, w świetle obowiązujących przepisów, musi ona spełnić przesłanki, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7, tj. w przypadku gdy:

• przedmiotem jej działalności jest odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze,
  

• pojazdy są przez firmę przeznaczone do wykorzystania wyłącznie na ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
  
  

Przy czym dla skorzystania z pełnego odliczenia podatku VAT nie ma znaczenia, komu dany pojazd zostanie odsprzedany lub wynajęty, ponieważ niezależnie od tego, czy będzie to osoba prywatna, czy prawna, podmiot powiązany czy niezależny, nie ma żadnych przepisów ograniczających prawo do odliczeń. Po upływie 6 miesięcy Firma może przeznaczyć pojazd na pozostałe cele prowadzonej działalności, zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Kluczowym bowiem jest fakt spełnienia przesłanki z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b). Gdyby bowiem zamysłem ustawodawcy było uzależnienie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od przeznaczenia pojazdu wyłącznie na cele najmu przez cały okres jego posiadania, to oczywistym jest, że taką przesłankę zamiast 6 miesięcy zawarto by w treści ustawy.

Mając na uwadze powyższe w sytuacji gdy samochód osobowy od początku wynajmowany jest przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, a po tym okresie przeznaczony do dalszego wynajmu, jak również może być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej innej niż wynajem, Firma może skorzystać z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% wynikającego z faktur dokumentujących opłatę wstępną i raty leasingowe, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej (tj. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym).

Podkreślić bowiem należy, że warunkiem prawa do odliczenia podatku w pełnej kwocie, jak wyraźnie wynika z tego przepisu, jest to, aby pojazd samochodowy był przeznaczony przez firmę wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy Firmie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego na fakturach wystawianych przez leasingodawcę pojazdu dokumentujących opłatę wstępną oraz raty leasingu operacyjnego samochodu osobowego przez cały okres obowiązywania umowy leasingu, w przypadku gdy leasingowany samochód przekazany zostanie w odpłatne użytkowanie osobie trzeciej w ramach umowy najmu przez co najmniej 6 m-cy, i będzie przysługiwać nadal po zakończeniu pierwszej umowy najmu nawet w przypadku gdy pojazd z uwagi na brak zawarcia dalszych umów najmu wykorzystywany będzie do czynności opodatkowanych prowadzonych przez firmę innych niż wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi że we wniosku jako przedmiot wniosku Wnioskodawczyni zaznaczyła zdarzenie przyszłe niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący od 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem zmian wynikających z ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r., poz. 1448), w przypadku nabycia:

1. samochodów osobowych,
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy, który stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów specjalnych – jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;
6. pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1–5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
   2. 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
   3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;
7. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.
   
   

Przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika – art. 86a ust. 3 ustawy.

W świetle art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powołanych wyżej uregulowań ustawy o VAT, wynika że - co do zasady – w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie wynikające z art. 86a ust. 1 ww. ustawy o VAT nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika (art. 86a ust. 3 tej ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie:

• wynajem i dzierżawa nieruchomości, wg kodu PKD 68.20.Z ,
  

• świadczenie usług diagnostycznych, sklasyfikowanych wg kodu PKD 71.20.Z,
  

• wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej nieskalsyfikowanych, wg kodu PKD 77.39.Z.
  
  

Wnioskodawczyni planuje rozszerzyć zakres działalności o wynajem i dzierżawę pojazdów samochodowych oraz samochodu osobowego łącznie z kierowcą.

W tym celu Wnioskodawczyni zamierza nabyć samochód osobowy na podstawie leasingu operacyjnego i przeznaczyć go na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Leasingowany samochód osobowy przekazany zostanie w odpłatne użytkowanie osobie trzeciej tj. albo spółce z o.o., w której Wnioskodawczyni jest udziałowcem a także prezesem zarządu lub spółce cywilnej, w której Wnioskodawczyni posiada 25% udziałów, na podstawie umowy najmu zawartej na okres nie krótszy niż 6 miesięcy, będzie to czynność udokumentowana fakturą i opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Po upływie tego okresu przedmiotowy samochód będzie dalej przeznaczony do oddania w odpłatne użytkowanie m.in. na podstawie umów najmu jak również do najmu okazjonalnego, tzn. wynajem samochodu osobowego łącznie z kierowcą wg kodu 43.11.Z dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak również podmiotów gospodarczych (wynajem pojazdu w związku z uroczystościami weselnymi, spotkaniami integracyjnymi, itp. uroczystościami). W przypadku braku zainteresowania tego typu usługą, przedmiotowy samochód będzie wykorzystywany w Firmie na inne cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną.

Oddanie w odpłatne użytkowanie samochodu osobowego zarówno na podstawie umów najmu jak również najmu okazjonalnego będzie dla Wnioskodawczyni czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, iż samo prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie determinuje automatycznie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów na potrzeby działalności. Użyte bowiem w przepisie sformułowanie „oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze (…)” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „stanowi przedmiot działalności podatnika” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem konkretnych samochodów w odpłatne używanie poprzez użycie wyrazu „tych”. Tym samym, sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne oddanie danego, konkretnego samochodu do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub podobnych. Z literalnego brzmienia przepisu art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika bowiem, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest oddanie w odpłatne używanie tego samochodu w ramach działalności polegającej m.in. na jego wynajmie.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji gdy – jak wskazano we wniosku – ww. samochód osobowy zostanie oddany przez Wnioskodawczynię, w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów, w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, to - zgodnie art. 86a ust. 3 ustawy o VAT - Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej „opłatę wstępną” i z faktur dokumentujących raty leasingowe w okresie, w którym samochód użytkowany na podstawie umowy leasingu operacyjnego, jest przeznaczony wyłącznie na wynajem, o ile nie zachodzą okoliczności wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni zachowa prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe również w sytuacji gdy po ustaniu bieżącej umowy najmu, samochód w dalszym ciągu przeznaczony będzie na wynajem, o ile w okresie oczekiwania na następnego najemcę będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do innych czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014r. nie ma znaczenia na jak długi okres czasu samochód przeznaczony na wynajem w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej zostaje po raz pierwszy wynajęty. Z treści przywołanego wcześniej przepisu art. 86a ust. 3 ustawy o VAT wynika bowiem jednoznacznie, że przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika. Przepis ten nie zawiera wymogu, aby te samochody (pojazdy) były przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, jak miało to miejsce w regulującym ww. kwestię, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013r., przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy oraz przedstawiony wyżej stan prawny stanowisko Wnioskodawczyni, że Firmie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej „opłatę wstępną” oraz z faktur wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie na okres powyżej sześciu miesięcy, jak również w przypadku gdy po tym okresie pojazd będzie nadal przeznaczony na wynajem, ale będzie wykorzystywany również do innych czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.