INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2012 r. (data wpływu 29 maja 2012 r.), przesłanym wg właściwości przez Dyrektora Izby Skarbowej, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1995 r. nabył Pan w drodze spadku działkę gruntu nr 901 o pow. 0,5500 ha, która w wypisie z rejestru gruntów oznaczona została jako grunty orne. Z zaświadczenia wystawionego przez Burmistrza Gminy wynika, że działka nr 901 położona jest na obszarze nie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W dniu 2 lutego 2012 r. wystąpił Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Decyzja ta stała się prawomocna w dniu 7 marca 2012 r., natomiast grunt został przez Pana sprzedany w dniu 24 kwietnia 2012 r. Jednocześnie poinformował Pan, że nie czynił żadnych nakładów na uzbrojenie sprzedawanego gruntu, nie czynił Pan żadnych starań jako handlowiec oraz nie wykonywał czynności marketingowych w zakresie sprzedaży tego gruntu. Przedmiotową działkę sprzedał Pan jako osoba fizyczna, a obecnie nie posiada Pan innych gruntów oraz wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntów przez osobę fizyczną, która nabyła grunty w wyniku spadku (w 1995 r.) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Pana zdaniem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży gruntów i nie będące podatnikami podatku VAT w niektórych sytuacjach określonych w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług mogą być zobowiązane do rozliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów i usług, jeśli czynności te wykonują w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Sformułowanie to nie jest ostre, jeśli chodzi o cele zarobkowe, gdyż każda czynność sprzedaży dokonywana jest w celach zarobkowych. Ustawa również nie precyzuje, co należy rozumieć przez czynności wykonywane w sposób ciągły. W opisanej sytuacji niektóre wyroki NSA wskazują, że należy posługiwać się rodzajem i charakterem gruntu na dzień sprzedaży. Z przedłożonych dokumentów w Pana indywidualnej sprawie wynika, że są to grunty orne niezabudowane, dla których brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a dla działki sprzedawanej wydana została decyzja o warunkach zabudowy. Sprzedający nie wykonał żadnych robót na działce. Wyrok TSUE, orzeczenia w połączonych sprawach sygn. akt C-180/10 i C-181/10 z dnia 15 września 2011 r. uzależniają opodatkowanie takiej sprzedaży między innymi od faktu sprzedaż takich gruntów często i w wyniku działań podobnych do angażowania środków podobnych jak to czynią handlowcy. Wyrok zwraca także uwagę na fakt, czy nastąpiło np. uzbrojenie sprzedawanego terenu.

Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 5 marca 2009 r. sygn. akt I FSK 1249/08, który powołuje się na dorobek orzecznictwa TSUE i sądów krajowych, opodatkowanie sprzedaży takiego gruntu nastąpi, jeśli okoliczności wskazują, że zamiar wykonywania sprzedaży następuje w sposób częstotliwy, chociaż i ta okoliczność nie przesądza automatycznie o tym, iż z tego tytułu podmiot staje się podatnikiem VAT. Zdarzały się jednak i inne orzeczenia w podobnych stanach faktycznych stąd istnieje wątpliwość czy sprzedaż w opisanym stanie w przyszłości będzie skutkowała koniecznością odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Pana zdaniem sprzedaż w tej sytuacji nie będzie skutkowała odprowadzeniem podatku od towarów i usług, gdyż czynność ta wykonana będzie jednorazowo, grunt ma charakter orny, brak jest planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie były wykonywane profesjonalne czynności marketingowe podobne do działań handlowca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w 1995 r. nabył Pan w drodze spadku działkę gruntu nr 901 o pow. 0,5500 ha, która w wypisie z rejestru gruntów oznaczona została jako grunty orne. Z zaświadczenia wystawionego przez Burmistrza Gminy wynika, że działka nr 901 położona jest na obszarze nie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W dniu 2 lutego 2012 r. wystąpił Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Decyzja ta stała się prawomocna w dniu 7 marca 2012 r. natomiast grunt został przez Pana sprzedany w dniu 24 kwietnia 2012 r. Jednocześnie poinformował Pan, że nie czynił żadnych nakładów na uzbrojenie sprzedawanego gruntu, nie czynił Pan żadnych starań jako handlowiec oraz nie wykonywał czynności marketingowych w zakresie sprzedaży tego gruntu. Przedmiotową działkę sprzedał Pan jako osoba fizyczna, a obecnie nie posiada Pan innych gruntów oraz wcześniej nie dokonywał sprzedaży żadnych gruntów.

W przedstawionym stanie faktycznym trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że sprzedając tą nieruchomość działał Pan w charakterze handlowca. Nabycie gruntu nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. W konsekwencji sprzedając działkę budowlaną korzysta Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonał Pan zbycia gruntu otrzymanego w drodze spadku i należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nabytej w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań – okazjonalna sprzedaż nabytej w drodze spadku nieruchomości gruntowej – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.