Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-307b/13/DK
z 30 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 5 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia w X zwana dalej Spółdzielnią, protokołem z dnia 5 lutego 2010 roku wydała Gminie X nieruchomość, która była własnością Spółdzielni, położoną przy ul. W oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr XX i działka nr YY oraz nieruchomość w użytkowaniu wieczystym położoną przy ul. W oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr XYZ. Wymienione działki zostały wydzielone z osiedla mieszkaniowego i zostały przejęte na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczegółowych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Działki stanowiły zgodnie z art. 6 prawa budowlanego część zagospodarowania terenu budynków mieszkalnych wielorodzinnych.

Spółdzielnia w dniu 20 grudnia 2010 roku i 25 lutego 2011 roku otrzymała decyzję o ustaleniu wysokości odszkodowania. W 2010 roku Spółdzielnia nie otrzymała pieniędzy na rachunek bankowy, ale na podstawie otrzymanej decyzji naliczyła rezerwę na odroczony podatek dochodowy.

W dniu 7 lutego 2011 r. Spółdzielnia otrzymała odszkodowanie za grunty własne (działki XX i YY) w wysokości XXXXXX zł. W związku z powyższym w dniu 7 lutego została wystawiona faktura sprzedaży nr XXXXX wartość netto XXXXXX zł; podatek od towarów i usług XXXX zł, wartość brutto XXXX zł. Spółdzielnia w 2011 roku zapłaciła podatek od towarów i usług i podatek dochodowy do Urzędu Skarbowego z tytułu otrzymanego odszkodowania. Sposób wyliczenia podatku dochodowego dokonano w następujący sposób: od wartości sprzedaży XXXX zł odjęto księgową wartość działki XXXX zł z ewidencji środków trwałych – podstawa podatku wyniosła więc XXXXX zł, a podatek dochodowy 19% - XXXXX zł. Nadwyżkę bilansową (zysk netto) Spółdzielni za 2010 r. w związku z otrzymanym odszkodowaniem za grunty w wysokości XXXXX zł Walne Zgromadzenie przeznaczyło na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych osiedla.

Kolejne odszkodowanie za przejętą w 2010 roku działkę XYZ Spółdzielnia otrzymała w 2012 roku, również została wystawiona faktura sprzedaży i odprowadzono podatek dochodowy do Urzędu Skarbowego. Sposób obliczenia podatku dochodowego zastosowano taki sam jak przy pierwszym odszkodowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy słusznie został odprowadzony podatek dochodowy do Urzędu Skarbowego od dokonanych transakcji i czy w przyszłości Spółdzielnia powinna podatek dochodowy również w ten sam sposób wyliczyć?
2. Czy odszkodowanie które Spółdzielnia otrzymała od Urzędu Miejskiego w X w 2011 i 2012 roku za przejęte działki gruntu nr XX i YY i XYZ wydzielone z osiedla mieszkaniowego na podstawie specustawy drogowej stanowić będzie dla Spółdzielni przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, co oznacza, że podlegać ono będzie zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie drugie w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

W odniesieniu do pytania drugiego Spółdzielnia wskazała, że przychody z tytułu otrzymanych odszkodowań podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego według zasad określonych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych.

Uzyskany z tego tytułu dochód, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy jest wolny od podatku gdyż został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych).

Zdaniem Spółdzielni przez zasoby mieszkaniowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy należy rozumieć: lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami i wyposażeniem technicznym, pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związanych z administrowaniem i bezawaryjnym funkcjonowaniem, urządzenia i uzbrojenia terenów, na których znajdują się budynki mieszkalne, takich jak: rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej, ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne, budowle komunikacyjne, takie jak drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków, jak: parkingi, trawniki, ogrodzenia, latarnie oświetleniowe. Związane z wyżej wymienionymi budowlami, obiektami i urządzeniami przychody stanowią gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, co oznacza, że odszkodowanie, które zostało przyznane Spółdzielni za pozbawienie gruntu własnego Spółdzielni i prawa wieczystego użytkowania działek gruntu, na którym znajdowały się urządzenia i uzbrojenie terenów o których mowa, stanowi przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Oznacza to, że podlegać ono powinno zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (Spółdzielnia zgodnie z Uchwałą Walnego Zgromadzenia w związku z otrzymanym odszkodowaniem w 2011 roku, za grunty własne położone przy działkach o nr XX i YY przeznaczyła na fundusz remontowy osiedla mieszkaniowego na którym znajdowały się te działki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 i 3 ww. ustawy przedmiotem działalności spółdzielni jest m.in.:

• budowanie lub nabywanie budynków w określonych w ustawie celach, np: ustanawiania na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych, ustanawiania na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
• budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
• udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
• budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu,
• obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Jak wynika z art. 4 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych określono zasady i cele działalności spółdzielni mieszkaniowych, a także prawa i obowiązki ich członków.

Z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) – dalej: ustawa – wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa ww. ustawie należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:
  
  
  1. dźwigi osobowe i towarowe,
  2. aparaty do wymiany ciepła,
  3. kotłownie i hydrofornie wbudowane,
  4. klatki schodowe,
  5. strychy, piwnice, komórki,
  6. balkony, loggie,
  7. garaże,

• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
  
  
  1. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,
  2. kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
  3. osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak:
  
  
  1. zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
  2. rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
  3. sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,
  4. budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,
  5. budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
  6. inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan faktyczny dla oceny prawnej przysporzenia z tytułu odszkodowania za przejęte nieruchomości istotne znaczenie ma charakter tego przysporzenia, tj. związku z powstałą szkodą. W przypadku szkody majątkowej powstałej na zasobach mieszkaniowych, odszkodowanie za ww. przejęcie stanowi rekompensatę będącą przychodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że otrzymane przez Spółdzielnię odszkodowanie za wskazane nieruchomości należące do zasobu mieszkaniowego będzie przychodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychód ten ma wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 w zw. art. 17 ust. 1b ustawy podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej i wydatkowanej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Należy bowiem zauważyć, że przeznaczenie środków pieniężnych uzyskanych z wypłaconego odszkodowania na fundusz remontowy Spółdzielni, równoznaczne jest z przeznaczeniem dochodu uzyskanego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi na cele związane z ich utrzymaniem.

Reasumując stanowisko Spółdzielni wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa

(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.