INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 7 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wniesienia prawa ochronnego na znak towarowy jako wkładu do spółki komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wniesienia prawa ochronnego na znak towarowy jako wkładu do spółki komandytowo-akcyjnej. Wniosek został uzupełniony pismem sygnowanym datą 7 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o wyjaśnienie, iż w odniesieniu do pytania dotyczącego momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, wolą Wnioskodawcy jest uzyskanie pisemnej interpretacji dotyczącej sytuacji przystąpienia przez niego do spółki komandytowo-akcyjnej oraz o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

„X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółka komandytowa (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest właścicielem znaku towarowego, który to znak towarowy jest już zarejestrowany w urzędzie patentowym i jest objęty prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.). Prawo ochronne na znak towarowy nie stanowi u Wnioskodawcy (de facto u wspólników Wnioskodawcy) podlegającej amortyzacji wartość niematerialnej i prawnej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Wnioskodawca wykorzystuje prawo ochronne na znak towarowy do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza przystąpić wraz z osobami fizycznymi lub osobami prawnymi spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: „SKA”). Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do SKA prawo ochronne na znak towarowy. Wnioskodawca będzie w SKA akcjonariuszem. W statucie SKA zostanie określona wartość rynkowa wnoszonego przez Wnioskodawcę prawa ochronnego na znak towarowy. Z uwagi na fakt, iż obecnie nie jest znana przyszła wartość rynkowa prawa ochronnego na znak towarowy, Wnioskodawca dla potrzeb wniosku przyjmuje, iż wartość ta wynosi 123 jednostki pieniężne. Zgodnie z planowanymi ustaleniami dotyczącymi rozliczenia wniesienia wkładu w zamian za wniesiony wkład Wnioskodawca otrzyma akcje SKA o wartości nominalnej 100 jednostek pieniężnych oraz kwotę pieniężną wynoszącą 23 jednostek pieniężnych. Przekazanie 23 jednostek pieniężnych nie nastąpi przed objęciem akcji przez Wnioskodawcę.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, iż podpisanie oświadczenia o objęciu akcji w spółce komandytowo-akcyjnej będzie równoznaczne z objęciem przez Wnioskodawcę akcji w tej spółce, tj. z otrzymaniem zapłaty za wniesienie wkładu w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim momencie powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do aportu, wniesienia wkładu w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT po jego stronie będzie moment podpisania oświadczenia o objęciu akcji w SKA przez niego w związku ze zmianą statutu SKA dotyczącej podwyższenia kapitału zakładowego tej spółki.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej ustawa VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W odniesieniu do świadczenia usług, których przedmiotem są prawa majątkowe, w tym prawo ochronne na znak towarowy, ustawodawca określił moment powstania obowiązku podatkowego w treści przepisu art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy VAT. W świetle tego przepisu, obowiązek podatkowy w takiej sytuacji powstaje z chwilą otrzymania zapłaty, nie później niż termin płatności określony na fakturze lub w umowie.

Mając na uwadze treść przepisu art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy VAT należy zatem stwierdzić, iż w analizowanej sytuacji dla wyznaczenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT bez znaczenia pozostanie dzień wystawienia faktury VAT dokumentującej czynność wniesienia aportem prawa ochronnego do znaku towarowego. Istotne w tym przypadku będzie zatem ustalenie momentu otrzymania zapłaty, względnie upływu terminu płatności wskazanego na fakturze lub umowie.

W przypadku wniesienia aportem prawa ochronnego na znak towarowy w celu ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego należy wyznaczyć dzień otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty za ten aport. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, w zamian za aport Wnioskodawca otrzyma akcje w SKA. Skoro formą zapłaty za aport są otrzymane akcje to tym samym moment ich objęcia należy uznać za moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Objęcie akcji w SKA wymaga złożenia stosownego oświadczenia w tym zakresie przez akcjonariusza.

Tym samym za moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT w związku z wniesieniem aportem przez Wnioskodawcę prawa ochronnego na znak towarowy do SKA należy uznać dzień, w którym nastąpi podpisanie stosownego oświadczenia o objęciu akcji w SKA przez Wnioskodawcę.

Podobne stanowisko w tej sprawie pośrednio zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-1041c/09/MN, czy też w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP1/443 -1352/09-4/HW, lub też w interpretacji indywidualnej z dnia 28 stycznia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP3/443-55/10/IK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z powołanych wyżej regulacji zawartych w art. 7 i 8 ustawy wynika, że pojęcie świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać daną usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Stosownie do ogólnej zasady wyrażonej w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Ponadto zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 28l pkt 1.

W art. 28l pkt 1 ustawy, zostały wymienione takie czynności jak: sprzedaż praw lub udzielanie licencji i sublicencji, przeniesienie lub cesja praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddanie do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw.

Obowiązek podatkowy – na podstawie w art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy – związany jest w pierwszej kolejności z płatnością. Co oznacza, że w przedmiotowej sprawie koniecznym jest ustalenie, kiedy nastąpi płatność (otrzymanie zapłaty) oraz czy i kiedy upływa termin zapłaty określony w umowie lub fakturze. Należy wskazać, że odpłatność nie musi mieć postaci pieniężnej. Może również przybrać postać rzeczową – zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną – zapłata może być w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy dla uznania czynności za odpłatną wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, zamierza wnieść aportem do spółki komandytowo -akcyjnej prawo ochronne na znak towarowy. Zgodnie z planowanymi ustaleniami dotyczącymi rozliczenia wniesienia wkładu w zamian za wniesiony wkład Wnioskodawca otrzyma akcje spółki komandytowo-akcyjnej oraz kwotę pieniężną. Przekazanie kwoty pieniężnej nie nastąpi przed objęciem akcji przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazał, że podpisanie oświadczenia o objęciu akcji w spółce komandytowo-akcyjnej będzie równoznaczne z objęciem przez niego akcji w tej spółce, tj. z otrzymaniem zapłaty za wniesienie wkładu w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego.

W związku z powyższym, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, w odniesieniu do prawa ochronnego na znak towarowy, wnoszonego aportem do spółki komandytowo-akcyjnej powstanie w momencie otrzymania wynagrodzenia (zapłaty) za wniesienie wkładu w postaci prawa ochronnego na znak towarowy do spółki komandytowo-akcyjnej, tj. w dniu, w którym nastąpi podpisanie oświadczenia o objęciu akcji w tej spółce przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wniesienia prawa ochronnego na znak towarowy jako wkładu do spółki komandytowo-akcyjnej. Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 18 lipca 2013 r. znak ILPP4/443-161/13-5/ISN i ILPP4/443-161/13-6/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.