Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-518/13/AP
z 5 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2013 r. (data wpływu 5 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

W złożonym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dla nieruchomości gruntowej niezabudowanej o powierzchni 0,2500 ha obowiązuje częściowo miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym około ½ części działki zlokalizowana jest w ustaleniu B8 UR, S –tekst planu: prawo zabudowy usług rzemieślniczych, składów, magazynów, drobnych zakładów produkcyjnych a pozostała część stanowi teren, dla którego brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Obowiązuje natomiast studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego o symbolu P - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów. Z wypisu z rejestru gruntów wynika sposób wykorzystania tej nieruchomości, tj. łąki trwałe - 0,0871 ha i grunty orne – RIVa – 0,1629 ha.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy ustaleniu ceny sprzedaży przedmiotowej nieruchomości należało cenę sprzedaży w całości powiększyć o 23% podatku od towarów i usług, czy naliczyć podatek VAT tylko od ½ ceny sprzedaży?

Gmina naliczyła podatek od towarów i usług od ½ ceny sprzedaży, natomiast w ½ części ceny przedmiotowej nieruchomości uznała, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowa nieruchomość według ewidencji gruntów ma charakter rolny, brak jest dla niej planu zagospodarowania przestrzennego, nie wydano dla niej decyzji o warunkach zabudowy, obowiązuje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania, które nie ma mocy aktu powszechnie obowiązującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%. Zgodnie zaś z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Cytowany wyżej art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy, na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2013 r. poz. 35), z dniem 1 kwietnia 2013 r., otrzymał brzmienie: „zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane”.

Jednocześnie zgodnie z ww. ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r., definicję „terenu budowlanego” zawiera dodany z dniem 1 kwietnia 2013 r. - art. 2 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym, przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego należy wywieść, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Przyjmuje się, że pojęcie tereny przeznaczone pod zabudowę obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy np. mieszkaniowej, zabudowy techniczno-produkcyjnej, zabudowy zagrodowej.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Z opisu przedstawionego we wniosku, wynika, iż Wnioskodawca dokonał zbycia działki o powierzchni 0,2500 ha, objętej częściowo miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym około ½ części działki jest terenem przeznaczonym pod zabudowy usług rzemieślniczych, składów magazynów, drobnych zakładów produkcyjnych a pozostała część nieruchomości stanowi teren, dla którego brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy. Z wypisu z rejestru gruntów wynika sposób wykorzystania tej nieruchomości, tj. łąki trwałe-0,0871 ha i grunty orne – RIVa – 0,1629 ha.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należy, iż z opisu przedstawianego we wniosku wynika, że przedmiotem dostawy była nieruchomość gruntowa, obejmująca poza terenami bez prawa do zabudowy (tj. łąki trwałe oraz grunty orne), również tereny przeznaczone pod zabudowę (tj. teren usług rzemieślniczych, składów magazynów, drobnych zakładów produkcyjnych). A zatem w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż Wnioskodawca przy sprzedaży terenów o różnym przeznaczeniu, będzie zobowiązany do zastosowania prawidłowej stawki VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w oparciu o przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że dla sprzedaży opisanej nieruchomości w części dotyczącej terenów przeznaczonych pod zabudowę zastosowanie ma stawka podstawowa (zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług), natomiast w części obejmującej teren bez prawa do zabudowy (tj. łąki trwałe oraz grunty orne) dostawa ta korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.