Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-200/13-4/GG
z 13 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko C reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu 20 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia dokumentacji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia dokumentacji podatkowej.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 31 lipca 2013 r., nr IPTPB3/423-200/13-2/GG, (doręczonym w dniu 14 sierpnia 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 20 sierpnia 2013 r. (data nadania 19 sierpnia 2013 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku z zachowaniem ustawowego terminu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – C ” posiada osobowość prawną i jest jednostką organizacyjną Kościoła, wpisanego w dziale A do Rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych pod pozycją 105. Kościół i jego jednostki organizacyjne działają w oparciu o ustawę o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca prowadzi wyłącznie niegospodarczą działalność statutową i na mocy art. 13 ust. 2 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolniony jest z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe.

Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności wydawniczej. Zdaniem Wnioskodawcy taka działalność będzie prowadzeniem działalności gospodarczej i w tym zakresie nie będzie już zwolniony z prowadzenia ksiąg dla celów podatkowych.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył Zaświadczenie wydane przez Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 11 września 2012 r., z którego wynika, że Pani jest Pastorem uprawnionym do reprezentowania C i składania w Jego imieniu oświadczeń woli.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słusznym jest przyjęcie, że w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie zobligowany do prowadzenia dokumentacji do celów podatkowych przy dalszym zachowaniu zwolnienia z tego obowiązku niegospodarczej działalności statutowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, na pytanie należy odpowiedzieć twierdząco, co wynika z przepisów art. 13 ust. 2 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do działalności niegospodarczej oraz art. 13 ust. 1 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania i art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca – C stanowi część Kościoła działającego na podstawie ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41 poz. 254 ze zm.).

W sprawach odnoszących się do Kościoła, nieuregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa.

Przepis art. 13 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (t.j. Dz.U. z 2005 Nr 231 poz. 1965 ze zm.) stanowi, że majątek i przychody kościołów i innych związków wyznaniowych podlegają ogólnie obowiązującym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w odrębnych ustawach.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 1 i art. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, podlegają osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz podatkowe grupy kapitałowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Powyższy przepis nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami - tj. w szczególności z uwzględnieniem zasad wyznaczonych przez ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.) oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie - w sposób zapewniający możliwość określenia wysokości dochodu (bądź ewentualnie straty), podstawy opodatkowania oraz w konsekwencji wysokości należnego podatku.

Przepis ten stanowi jednocześnie normatywną podstawę obowiązku prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zapewniającej możliwość obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych stosownie do przepisów art. 16a-16m ww. ustawy. Obowiązek prowadzenia ewidencji został nałożony na podatników.

Za podatników, w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznaje się m.in. osoby prawne.

Zatem, Wnioskodawca jako jednostka organizacyjna Kościoła posiadająca osobowość prawną jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności – w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odnowy kościołów oraz kaplic, adaptacje innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Na podstawie art. 17 ust. 1b ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

W art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowano zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Wynika z niego, że cel na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia. Co więcej w odniesieniu do tego rodzaju dochodów podatnicy nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy ma charakter warunkowy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa, będą wolne od podatku tylko z części przeznaczonej i wydatkowanej na cele wymienione w tym przepisie.

Osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe.

W świetle powyższych przepisów dochody z każdej działalności wynikającej z istoty funkcjonowania Kościoła niebędącej działalnością gospodarczą (działalność statutowa) korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast dochody z pozostałej działalności kościelnych osób prawnych są zwolnienie z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone na cele wymienione w pkt 4a lit. b) powyżej cytowanego przepisu art. 17.

Tak wiec należy uznać, że dochody Wnioskodawcy z tytułu działalności wydawniczej będą dochodami z działalności innej niż niegospodarcza działalność statutowa, do których ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem ich przeznaczenia na cele wskazane w tym przepisie na warunkach określonych w art. 17 ust. 1b.

Reasumując, Wnioskodawca uzyskując jako kościelna osoba prawna, dochód z pozostałej działalności innej niż niegospodarcza działalność statutowa tj. z tytułu działalności wydawniczej, ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.