INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2012r. (data wpływu 30 marca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy spełniony został warunek skutecznego doręczenia zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy spełniony został warunek skutecznego doręczenia zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania szyb zespolonych, będąc czynnym podatkiem VAT. W okresie od listopada do grudnia 2010 roku Wnioskodawca wykonał na rzecz Dłużnika usługi polegające na wykonaniu szyb zespolonych, które zostały udokumentowane fakturami VAT. Wartości wynikające z faktur zostały wykazane jako obrót opodatkowany i podatek należny. Terminy płatności określone na fakturach upłynęły odpowiednio w okresie od listopada do stycznia 2011 roku. Pomimo upływu ponad 180 dni od terminów płatności określonych na fakturach wierzytelności nie zostały uregulowane.

Wnioskodawca skorzystał z uprawnienia przewidzianego w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i skorygował podatek należny. W związku z tym, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6, wysłał do Dłużnika zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego. Pismo to zostało wysłane za potwierdzeniem odbioru na adres – siedziby Dłużnika zgodnie z aktualnym odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego. Przesyłka nie została odebrana przez Dłużnika. Przesyłka nr 1 wysłana na adres skrytki pocztowej została po 14 dniach przechowywania na poczcie i dwukrotnym awizowaniu zwrócona Wnioskodawcy z adnotacją: „zwrot, nie podjęto w terminie".

W sprawie, której dotyczy wniosek zostały spełnione wszystkie warunki określone przepisem art. 89a ust. 2 pkt 1-5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 roku, Nr 177, poz. 1054).

Adres Dłużnika widniejący na fakturach VAT, w odniesieniu do których Wnioskodawca chce skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 89a ww. ustawy, jest tożsamy z adresem siedziby Dłużnika wskazanym w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zawiadomienie zostało wysłane na adres Dłużnika podany w Krajowym Rejestrze Sądowym, albowiem był to jedyny adres znany Wnioskodawcy. Był to adres Dłużnika, który widniał na fakturach i pod który te faktury były wysyłane. Ponadto Dłużnik, jako podmiot wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego, ma obowiązek odbierać korespondencję pod adresem, który został ujawniony w Rejestrze, a przesyłki kierowane na ten adres, nawet jeżeli zostaną nieodebrane, uznaje się za doręczone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy doręczenie zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego, ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 będzie skuteczne również w przypadku, jeśli dłużnik faktycznie zawiadomienia nie odbierze, a spełnione zostaną przesłanki doręczeń zastępczych, o których mowa w art. 150 i 151a Ordynacji podatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, jeśli Dłużnik nie odebrał przesłanego pocztą za potwierdzeniem odbioru zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego z tytułu niezapłaconych wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, zastosowanie znajdzie art. 150 Ordynacji podatkowej i doręczenie należy uznać za skuteczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do ust. 5 ww. artykułu, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w okresie od listopada do grudnia 2010 roku wykonał na rzecz Dłużnika usługi polegające na wykonaniu szyb zespolonych, które zostały udokumentowane fakturami VAT. Wartości wynikające z faktur zostały wykazane jako obrót opodatkowany i podatek należny. Terminy płatności określone na fakturach upłynęły odpowiednio w okresie od listopada do stycznia 2011 roku. Pomimo upływu ponad 180 dni od terminów płatności określonych na fakturach wierzytelności nie zostały uregulowane.

Wnioskodawca skorzystał z uprawnienia przewidzianego w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i skorygował podatek należny. W związku z tym, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6, wysłał do Dłużnika zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego. Pismo to zostało wysłane za potwierdzeniem odbioru na adres – siedziby Dłużnika zgodnie z aktualnym odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego. Przesyłka nie została odebrana przez Dłużnika. Przesyłka nr 1 wysłana na adres skrytki pocztowej została po 14 dniach przechowywania na poczcie i dwukrotnym awizowaniu zwrócona Wnioskodawcy z adnotacją: „zwrot, nie podjęto w terminie".

W sprawie, której dotyczy wniosek zostały spełnione wszystkie warunki określone przepisem art. 89a ust. 2 pkt 1-5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2011 roku, Nr 177, poz. 1054).

Adres Dłużnika widniejący na fakturach VAT, w odniesieniu do których Wnioskodawca chce skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 89a ww. ustawy, jest tożsamy z adresem siedziby Dłużnika wskazanym w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zawiadomienie zostało wysłane na adres Dłużnika podany w Krajowym Rejestrze Sądowym, albowiem był to jedyny adres znany Wnioskodawcy. Był to adres Dłużnika, który widniał na fakturach i pod który te faktury były wysyłane.

Jak wynika z treści wniosku, wątpliwości Wnioskodawcy, odnoszą się do kwestii uznania czy spełniony został warunek o skutecznym doręczeniu zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1.

Stosownie do zapisu art. 151 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm), osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności – osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 150 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

1. poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczania pisma przez pocztę;
2. pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) – w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.
   
   

Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni (art. 150 § 1a Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 150 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Obowiązek poinformowania dłużnika na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ma charakter warunku formalnego, a zatem jego spełnienie jest warunkiem skorzystania z regulacji prawnej przewidzianej w tym przepisie tj. tzw. ulgi na złe długi. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji, tj. zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wysłał zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego z tytułu niezapłaconych faktur na adres Dłużnika podany w Krajowym Rejestrze Sądowym. Był to ten sam adres, który widniał na fakturach i pod który te faktury były wysyłane. Cała korespondencja wróciła z adnotacją „zwrot, nie podjęto w terminie”.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołany stan prawny należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca dokonał wszelkich działań, celem ustalenia adresu siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności dłużnika i faktycznie nie można ustalić innego adresu dłużnika niż ten, pod który Wnioskodawca dotychczas kierował korespondencję do niego, a doręczenie zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego nastąpiło zgodnie z zasadami zawartymi w art. 150 Ordynacji podatkowej, to należy uznać że zwrot tej korespondencji stanowi potwierdzenie odbioru przez dłużnika, a warunek wynikający z przepisu art. 89 ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT za spełniony.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ustawy o VAT umożliwiające Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.