INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2012r. (data wpływu 13 marca 2012r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 maja 2012r. (data wpływu 14 maja 2012r.), z dnia 10 maja 2012r. (data wpływu 15 i 16 maja 2012r.) oraz z dnia 6 czerwca 2012r. (data wpływu 8 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży okularów korekcyjnych i opraw okularowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 9 i 10 maja 2012r. oraz z dnia 6 czerwca 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku przy sprzedaży okularów korekcyjnych i opraw okularowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dotyczy określenia stawki VAT.

Wnioskodawca informuje, iż na okulary korekcyjne składają się:

• oprawa okularowa – stawka VAT 8% lub 23%,
• 2 szt. szkieł (soczewek) okularowych – stawka VAT 8%
• usługa – montaż szkieł (soczewek) – stawka VAT 23%.
  
  

Będąc producentem wyrobów medycznych Wnioskodawca sprzedawał okulary korekcyjne oprocentowane stawką VAT 8%.

W związku ze zmianami odnośnie wyrobów medycznych, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o określenie wysokości stawek VAT na okulary korekcyjne.

Obecnie zakład optyczny nie jest producentem wyrobów medycznych, ponieważ montuje, dostosowuje i sprzedaje wyroby już wprowadzone do obrotu posiadające oznaczenie znakiem CE (Dz. U. Nr 107, poz. 679):

• szkła (soczewki) okularowe spełniające definicję wyrobów medycznych CE – stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe spełniające definicję wyrobów medycznych CE – stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe nie spełniające definicji wyrobów medycznych – stawka VAT 23%.
  
  

Do wniosku Wnioskodawca dołączył kopię pisma z Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych kierowanego do Prezesa Krajowej Rzemieślniczej Izby Optycznej z dnia 19 listopada 2010r.

Pismami z dnia 9 i 10 maja 2012r. oraz z dnia 6 czerwca 2012r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Sprzedawane przez Wnioskodawcę okulary korekcyjne składające się z 2 szt. szkieł (soczewek) okularowych opodatkowanych stawką 8% i oprawy okularowej opodatkowanej stawką 8% lub 23% i usługa – montaż szkieł (soczewek) opodatkowana stawką VAT 23% spełniają definicję wyrobu medycznego podaną w ustawie z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

Sprzedawane przez Wnioskodawcę oprawy okularowe (bez szkieł/soczewek) zakupione u producenta ze znakiem CE w stawce VAT 8% są oprawami zgłoszonymi do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych i spełniają definicję wyrobu medycznego podaną w ustawie z dnia 20 maja 2010r. (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

Sprzedawane przez Wnioskodawcę okulary korekcyjne, oprawy okularowe będące wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010r. (Dz. U. Nr 107, poz. 679) o wyrobach medycznych są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z tym Wnioskodawca może tworząc okulary korekcyjne składające się z:

• szkła (soczewki) okularowe CE – stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe CE – stawka VAT 8%
• usługa – stawka VAT 23%

sprzedawać je jako okulary korekcyjne opodatkowane stawką VAT 8%...

A także czy Wnioskodawca może tworząc okulary korekcyjne składające się z:

• szkła (soczewki) okularowe CE – stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe – stawka VAT 23%
• usługa – stawka VAT 23%

sprzedawać je jako okulary korekcyjne opodatkowane stawką VAT 8%...

Jaką zastosować stawkę VAT 8% czy 23% do oprawy okularowej zakupionej u producenta ze znakiem CE w stawce VAT 8% sprzedając je bez montażu szkieł (soczewek)...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność usługowo-handlową w branży optycznej Wnioskodawca sprzedaje okulary korekcyjne, które są wyrobem wykonywanym na indywidualne zamówienie pacjenta. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest ważne czy oprawy okularowe posiadają certyfikat wyrobu medycznego, istotnym elementem mającym wpływ na jakość patrzenia jest szkło okularowe (soczewka okularowa) posiadające certyfikat wyrobu medycznego, dlatego okulary korekcyjne składające się z:

• szkieł (soczewek) okularowych CE – stawka VAT 8%,
• opraw okularowych CE o stawce VAT 8% lub opraw okularowych o stawce VAT 23%,
• usługa – stawka VAT 23%,

powinny być opodatkowane stawką VAT 8%.

Sprzedaż opraw okularowych zakupionych u producenta ze znakiem CE w stawce 8% bez montażu szkieł (soczewek) powinna być opodatkowana 8% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wymienione zostały, bez względu na symbol PKWiU, wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Oznacza to, że na podstawie tej pozycji załącznika – stawka podatku 8% ma zastosowanie wyłącznie do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – innych niż towary związane z ochroną zdrowia wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług, które nie zawierają unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Powyższe zasady określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 ze zm.).

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

– których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje, czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 45 ustawy o wyrobach medycznych wytwórcą jest:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 31 oraz pkt 32 ustawy o wyrobach medycznych przez wprowadzenie do obrotu należy rozumieć udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu fabrycznie nowego lub całkowicie odtworzonego, innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego, a z kolei przez wprowadzenie do używania należy rozumieć pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Ust. 4 art. 11 ustawy o wyrobach medycznych stanowi, iż wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, potwierdzających, że wyrób spełnia odnoszące się do niego wymagania zasadnicze.

Za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu (art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca sprzedaje okulary korekcyjne i oprawy okularowe będące wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, jak też towary te są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis zdarzenia należy stwierdzić, iż sprzedaż okularów i opraw okularowych, które – jak wskazuje Wnioskodawca – stanowią wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 ust. 2, w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z pozycją 105 załącznika Nr 3 do tej ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że analiza przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych nie mieści się w zakresie określonym przez art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, w kompetencji tutejszego organu nie leży dokonywanie oceny, czy opisane we wniosku towary (tj. okulary korekcyjne i oprawy okularowe) spełniają definicję wyrobu medycznego zawartą w ustawie z dnia 20 maja 2010r., a powyższe przyjęto jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego. Organ nie jest również uprawniony do badania, czy spełnione zostały uregulowania związane z wprowadzeniem wyrobów do obrotu, określone w ww. ustawie.

Zatem niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie stawki podatku dla sprzedaży, wskazanych we wniosku, okularów korekcyjnych i opraw okularowych będących wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych.

Należy w tym miejscu także wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.