Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1062/12/MCZ
z 26 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Zakład Budynków Miejskich w C. Spółka z o.o. zamierza wdrożyć program umożliwiający osobom zalegającym z opłatami dotyczącymi najmu lokali mieszkalnych odpracowanie zadłużenia na mocy porozumienia zmieniającego określony w umowie najmu lokalu sposób zapłaty czynszu – płatność pieniężna zostanie zastąpiona świadczeniem rzeczowym.

Zgodnie z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1961 r. Kodeks cywilny Spółka zamierza zawrzeć z dłużnikiem umowę o świadczenie usług w zamian za zwolnienie z długu. Przedmiotem umowy będzie wykonywanie różnych czynności zastępczo, w zamian za opłaty. Wykonywane prace zostaną wycenione, a ustalona w umowie wartość zaliczona w całości na spłatę zaległości.

Na podstawie art. 659 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do użytkowania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, który może być oznaczony w pieniądzu lub świadczeniu innego rodzaju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy u najemcy, w związku z odpracowaniem przez niego zobowiązania z tytułu zaległości czynszowych powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawcy stoi na stanowisku, że zawarcie umowy o wykonanie świadczenia zamiennego w celu zwolnienia dłużnika ze zobowiązań z tytułu zaległego czynszu i wykonanie przez dłużnika wymienionego zobowiązania jest, zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, wystarczające by zobowiązanie wygasło. Spółka uważa także, że spłata długów jest dla dłużnika obojętna podatkowo.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśniecie zobowiązania ciążącego na dłużniku wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka stoi na stanowisku, że w związku z odpracowaniem zaległego czynszu nie powstanie u dłużnika przychód podlegający opodatkowaniu, a Spółka jako płatnik nie będzie miała obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca - Zakład Budynków Miejskich w C. Spółka z o.o. zamierza wdrożyć program umożliwiający osobom zalegającym z zapłatą czynszu odpracowanie zadłużenia. Spółka zamierza, na podstawie art. 453 Kodeksu Cywilnego, zawierać z dłużnikami umowy o świadczenie usług w zamian za zwolnienie z długu. Przedmiotem umów będzie wykonywanie różnych czynności zastępczo, w zamian za opłaty. Wykonywane prace zostaną wycenione, a ustalona w umowie wartość zaliczona w całości na spłatę zaległości.

W myśl postanowień art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Z powyższego wynika, że najemca jest zobowiązany do zapłaty czynszu wynajmującemu, przy czym zapłata może być oznaczona w świadczeniach innego rodzaju niż pieniądze.

Zgodnie z brzmieniem art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania). Celem niniejszego jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania (w tym przypadku zaległości w zapłacie opłat za mieszkanie) poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż pierwotnie określone. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że wszelkie spłaty długów są dla dłużnika obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie odpracowanie zaległych opłat za mieszkanie nie spowoduje powstania u dłużnika przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, na Wnioskodawcy – Zakładzie Budynków Miejskich w C. Spółka z o.o. nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.