INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty podatku należnego w trybie art. 89a ust. 1 ustawy w przypadku doręczenia zastępczego zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty podatku należnego w trybie art. 89a ust. 1 ustawy w przypadku doręczenia zastępczego zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania na zlecenia usług budowlanych. Jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Usługi świadczone są wyłącznie dla podmiotów zarejestrowanych jako podatnik VAT czynny, nie będących w dniu świadczenia usług w trakcie postępowania upadłościowego lub też w trakcie likwidacji. W chwili obecnej niektóre podmioty, na zlecenie których Spółka wykonała usługi budowlane, mają zamiar rozpocząć postępowanie likwidacyjne lub też złożyły, czy też mają zamiar złożyć do sądu gospodarczego wnioski o ogłoszenie upadłości, ale nie regulują szeregu wierzytelności za wykonane usługi, których termin zapłaty zawsze jest wskazany przez Spółkę na fakturach VAT dokumentujących sprzedane usługi budowlane. W szeregu przypadkach upłynęło ponad 180 dni od daty płatności wierzytelności. Spółka ma zamiar w przyszłości dokonywania korekt podatku należnego na zasadach ogólnych określonych w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, od wierzytelności których nieściągalność została uprawdopodobniona, tzn. gdy wierzytelność nie została opłacona w terminie 180 dni od terminu płatności określonego na fakturze VAT, dokumentującej wykonaną i odebraną przez dłużnika usługę budowlaną. Z uwagi na fakt, że zdarza się, iż dłużnicy utrudniają podatnikowi osobiste doręczenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 3 ustawy, Spółka ma zamiar przedmiotowe zawiadomienia wysyłać do dłużników za pośrednictwem poczty, za potwierdzeniem ich odbioru. Zdarzyć się może, iż dłużnicy nie będą odbierali z poczty zawiadomienia Spółki o zamiarze dokonania korekty podatku należnego, która to korespondencja po upływie 14 dni przechowania w placówce pocztowej, licząc od dnia pierwszej daty doręczenia, będzie zwracana przez właściwe urzędy pocztowe do Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w przyszłości, po przesłaniu za pośrednictwem poczty dla dłużnika zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty podatku należnego w trybie art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, od wierzytelności których nieściągalność została uprawdopodobniona, którzy to dłużnicy po wykonaniu przez Spółkę usługi budowlanej i jej odebraniu, złożyli wnioski o ogłoszenie upadłości lub rozpoczęli likwidację oraz nie będą odbierać osobiście od Spółki zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty podatku należnego, w miesiącu w którym dłużnik nie odebrał zawiadomienia dokonania korekty podatku należnego, będzie miała prawo skorygowania podatku należnego wyszczególnionego w fakturach VAT, dokumentujących wykonane przez Spółkę oraz odebrane przez dłużnika, przed dniem rozpoczęcia postępowania upadłościowego lub też likwidacji kontrahenta, usługi budowlane...

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady korekcie podatku należnego podlegają wyłącznie wierzytelności, których nieściągalność będzie uprawdopodobniona. Nadto należy zauważyć, że art. 89a ust. 1 ustawy Spółka będzie mogła zastosować wyłącznie, gdy spełnione zostaną łącznie wszystkie warunki określone w art. 89a ust. 2 pkt 1-6 ustawy. Zdaniem Spółki mając za podstawę treść art. 89b ust. 2 ustawy, Spółka może wysyłać zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty za pośrednictwem poczty, z potwierdzeniem ich odbioru przez dłużnika, a nieodebranie przez dłużnika powyższego zawiadomienia, w terminie 14 dni od dnia złożenia przesyłki w urzędzie pocztowym, będzie traktowane na równi z doręczeniem. Reasumując powyższe należy uznać, że w przyszłości Spółka po przesłaniu za pośrednictwem poczty dla dłużnika zawiadomienia o zamiarze korekty podatku należnego w trybie art. 89a ust. 1 ustawy od wierzytelności nieściągalnych, który to dłużnik po wykonaniu przez Spółkę usługi budowlanej oraz jej odebraniu, złoży wniosek o ogłoszenie upadłości lub rozpocznie likwidację oraz nie odbierze osobiście od Spółki zawiadomienia o korekcie podatku należnego, będzie miała prawo w miesiącu, w którym dłużnik nie odebrał zawiadomienia przesłanego przez Spółkę pocztą, do skorygowania podatku należnego wyszczególnionego w fakturach VAT, dokumentujących wykonane przez Spółkę oraz odebrane przez dłużnika, przed dniem rozpoczęcia postępowania upadłościowego lub też likwidacji kontrahenta, usługi budowlane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a cyt. ustawy).

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 89a ust. 3 ww. ustawy korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Stosownie do art. 89a ust. 4 ustawy w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Jak stanowi art. 89a ust. 5 ustawy podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89b ust. 6 ustawy).

Natomiast z art. 89a ust. 7 ustawy wynika, że przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Aby jednak podatnik mógł dokonać korekty określonej ww. przepisach, warunki określone w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Ponadto z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 cyt. ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik o zamiarze korekty został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Natomiast w myśl postanowień art. 89b ust. 5 ww. ustawy do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Zatem, podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.

Stosownie do art. 148 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy.

Z art. 148 § 2 ww. ustawy wynika, że pisma mogą być również doręczane:

1. w siedzibie organu podatkowego;
2. w miejscu pracy adresata - osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji.

W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie (art. 148 § 3 Ordynacji podatkowej).

Stosownie do art. 149 ustawy Ordynacja podatkowa w przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.

Jak stanowi art. 150 cyt. ustawy w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

1. poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczania pisma przez pocztę;
2. pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.

W myśl art. 150 § 1a ww. ustawy adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni.

Zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy (art. 150 § 2 powołanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 151 ustawy Ordynacja podatkowa osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

W art. 151a ustawy Ordynacja podatkowa postanowiono, że jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Regulacje ustawy Ordynacja podatkowa wprowadzają tzw. fikcję prawną, zgodnie z którą brak odbioru pisma przez adresata we wskazanym 14 dniowym okresie jest równoznaczny ze skutecznym doręczeniem tego pisma adresatowi z wszelkimi konsekwencjami prawnymi wynikającymi z faktu doręczenia, a za dzień doręczenia uznaje się ostatni dzień wskazanego okresu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych i jest podatnikiem VAT czynnym. Usługi świadczone są wyłącznie dla podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, nie będących w dniu świadczenia w trakcie postępowania upadłościowego lub też likwidacji. Obecnie część z kontrahentów ma zamiar rozpocząć postępowanie likwidacyjne lub też złożyło czy też ma zamiar złożyć do sądu gospodarczego wnioski o ogłoszenie upadłości, ale nie reguluje wierzytelności za wykonane usługi, których termin zapłaty zawsze jest wskazany przez Wnioskodawcę na fakturach VAT. W szeregu przypadkach upłynęło ponad 180 dni od daty płatności wierzytelności. Wnioskodawca zamierza dokonywać korekt podatku należnego na zasadach określonych w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, tzn. gdy wierzytelność nie została opłacona w terminie 180 dni od terminu płatności określonego na fakturze VAT dokumentującej wykonaną i odebraną przez dłużnika usługę budowlaną. Z uwagi na to, że dłużnicy utrudniają osobiste doręczenie zawiadomienia o dokonaniu korekty, Wnioskodawca ma zamiar wysyłać je do dłużników za pośrednictwem poczty, za potwierdzeniem odbioru. Zdarzyć się może, iż dłużnicy nie będą odbierali z poczty ww. zawiadomienia, a korespondencja po upływie 14 dni przechowania w placówce pocztowej, licząc od dnia pierwszej daty doręczenia, będzie zwracana Wnioskodawcy.

Ustosunkowując się do powyższego wskazać należy, że z powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że możliwość skorzystania z tzw. „ulgi na złe długi” powstaje wówczas, gdy spełnione są wszystkie warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela. Wskazuje na to literalny zapis przepisu art. 89a ust. 2 pkt 1-6 cyt. ustawy, stanowiący o warunkach, których spełnienie pozwala na skorzystanie z przysługującego prawa. Ponadto istotnym jest także by pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 (art. 89a ust. 7 ustawy). A zatem spełnienie ww. warunków musi wystąpić jednocześnie i bez wyjątku.

Ze względu na to, iż jak wynika z wniosku, wątpliwości Spółki, co do możliwości skorzystania z procedury przewidzianej przepisem art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, sprowadzają się do kwestii możliwości skorygowania podatku należnego w momencie, gdy dłużnik uchyla się od przyjęcia zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty wyjaśnić należy, że obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ww. ustawy ma charakter warunku formalnego, a zatem jego spełnienie jest warunkiem skorzystania z ulgi za złe długi. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji. Wobec powyższego dla wierzyciela, który dołożył wszelkich starań żeby zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, w szczególności podjął czynności określone w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, które okazały się nieskuteczne i wierzyciel posiada dokumenty na dowód swoich działań, ustawodawca przewiduje skorzystanie z prawa do korekty podatku należnego, pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek przewidzianych przepisami ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że o ile próba doręczenia do dłużnika korespondencji zawierającej zawiadomienie, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług odbyła się zgodnie z zasadami zawartymi w powołanych przepisach ustawy Ordynacja podatkowa, to można uznać, że zwrot tej korespondencji stanowić będzie potwierdzenie jej odbioru przez dłużnika. A zatem, jeśli dłużnik nie odebrał przesłanego pocztą za potwierdzeniem odbioru zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego z tytułu niezapłaconych wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, zastosowanie znajdzie art. 150 ustawy Ordynacja podatkowa i doręczenie uznane będzie za skuteczne wraz z upływem 14. dnia od pozostawienia przez pocztę zawiadomienia o przechowywaniu pisma w placówce pocztowej. W konsekwencji zwrot korespondencji i otrzymanie przez Spółkę potwierdzenia z placówki pocztowej, że zawiadomienie (pismo) nie zostało podjęte przez dłużnika (adresata), stanowić będzie przesłankę - w przypadku łącznego spełnienia wszystkich warunków wymaganych przepisami art. 89a ust. 2-ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług - do skorzystania z możliwości dokonania korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, o której mowa w art. 89a ust. 1 powołanej ustawy.

Wskazać należy także, że z art. 89a ust. 3 cyt. ustawy wynika, że korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14. dzień od dnia otrzymania przez dłużnika zawiadomienia (także w postaci doręczenia zastępczego jak ma to miejsce w niniejszej sprawie) o zamiarze skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru ww. dokumentu przez dłużnika. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia.

A zatem dokonanie przez Spółkę korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych „w miesiącu w którym dłużnik nie odebrał zawiadomienia przesłanego przez stronę pocztą”, będzie możliwe przy założeniu, że w miesiącu tym upłynie termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. termin 14 dni od dnia otrzymania przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze dokonania korekty przez Spółkę (a należność w tym terminie nie została uregulowana) i jednocześnie Spółka posiadać będzie dowód doręczenia dłużnikowi zawiadomienia. Jak wynika bowiem z powołanego przepisu w celu skorzystania z ulgi na złe długi Spółka nie tylko musi zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego w związku z brakiem płatności, ale także winna posiadać dowód doręczenia dłużnikowi zawiadomienia i odczekać 14 dni od dnia otrzymania takiego zawiadomienia przez dłużnika.

Jednocześnie wskazać należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ust. 2 i ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług umożliwiające Spółce skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.