Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-252/13-6/KKu
z 18 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 11 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) oraz pismem z dnia 31 maja 2013 r. (data wpływu 3 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze zasiedzenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze zasiedzenia.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Pismem z dnia 7 maja 2013 r., Nr IPTPB2/415-252/13-2/KKu, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 8 maja 2013 r. (skutecznie doręczono dnia 13 maja 2013 r.), zaś w dniu 17 maja 2013 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W związku z tym, że Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) nie wskazała daty śmierci ojca oraz macochy, podała jedynie datę nabycia ¼ części gospodarstwa postanowieniem Sądu z dnia 3 lutego 2005 r. oraz ¾ części gospodarstwa postanowieniem Sądu w drodze zasiedzenia z dnia 1 sierpnia 2009 r., tutejszy Organ wezwał ponownie Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie wysłano w dniu 24 maja 2013 r. (skutecznie doręczono dnia 28 maja 2013 r.), zaś w dniu czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniach został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni stała się właścicielką nieruchomości stanowiącej grunty rolne zabudowane, położonej w miejscowości, nr obr. ewid., gm., powiat, woj. oznaczonej jako działka nr 18 o powierzchni 1,1900 ha (jeden hektar jeden tysiąc dziewięćset metrów kwadratowych) na podstawie trzech dokumentów:

• Akt Własności Ziemi z dnia 8 lutego 1974 r. wydany przez Urząd Powiatowy Wydział, na którym (ojciec Wnioskodawczyni) i (macocha Wnioskodawczyni) zgodnie z ustawą o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych stali się właścicielami wyżej opisanej nieruchomości;
  

• postanowienia Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 3 lutego 2005 r. o stwierdzeniu nabycia spadku. Na podstawie ustawy spadkowej po zmarłych (ojcu Wnioskodawczyni) i (macosze Wnioskodawczyni) Wnioskodawczyni nabyła ¼ części przedmiotowej działki, natomiast dla nieżyjącej macochy pozostało ¾ części tejże nieruchomości (ojciec Wnioskodawczyni zmarł wcześniej niż macocha Wnioskodawczyni, jednak sprawa spadkowa została przeprowadzona po śmierci obojgu);
  

• postanowienia Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 26 stycznia 2011 r., na mocy którego Wnioskodawczyni z dniem 1 sierpnia 2009 r. w drodze zasiedzenia stała się właścicielem udziału wynoszącego ¾ w nieruchomości położonej w miejscowości oznaczonej jako działka nr 18 (¾ części wcześniej należące do macochy).
  
  

Zatem, Wnioskodawczyni powyższą nieruchomość nabyła początkowo w ¼ części – prawomocne postanowienie z dnia 3 lutego 2005 r., a następnie ¾ udziału w drodze zasiedzenia z dniem 1 sierpnia 2009 r. – prawomocne postanowienie z dnia 26 stycznia 2011 r. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym przez Starostwo Powiatowe działka nr 18 o powierzchni 1,19 ha użytkowana była i jest jako grunty orne i użytki zabudowane.

W dniu 18 października 2012 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawczyni sprzedała ww. działkę wraz z budynkiem małżeństwu zamieszkałym w …….. nr …. za kwotę 50.000 zł, którzy nabyli nieruchomość na powiększenie własnego gospodarstwa. Zbycie nastąpiło w całości na rzecz rolnika i w celu powiększenia jego gospodarstwa bez zmiany przeznaczenia gruntów. Zbycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w myśl art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, sprzedaż ¼ części nieruchomości nastąpiła po upływie pięciu lat od jej nabycia (część nabyta zgodnie z ustawa spadkową i postanowieniem Sądu w dniu 3 lutego 2005 r.), a ¾ części przed upływem pięciu lat od jej nabycia (część nabyta w drodze zasiedzenia w dniu 1 sierpnia 2009 r.).

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni podała datę śmierci ojca, tj. 5 lipca 1988 r. (nabycie ¼ części przedmiotowej działki) oraz datę śmierci macochy, tj. 14 maja 2004 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po stronie Wnioskodawczyni w opisanym stanie faktycznym istnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od ¾ części gospodarstwa nabytego w drodze zasiedzenia, a sprzedanego na rzecz rolnika przed upływem pięciu lat od daty nabycia tego gospodarstwa, na którym od daty sprzedaży będzie prowadzona wyłącznie działalność rolnicza, a nie gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione z podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. W świetle przedstawionego stanu faktycznego grunt podlegający sprzedaży przed upływem pięciu lat od nabycia spełnia wymogi art. 2 ust. 4 ustawy w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, bowiem jest sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, nie jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, innej niż rolnicza, a nadto znajduje się w posiadaniu osób fizycznych, a jego łączna powierzchnia przekracza 1 ha. Wobec powyższego grunt ten stanowi część istniejącego gospodarstwa rolnego. Nadto grunt ten po sprzedaży nie utraci swojego charakteru rolnego i sprzedawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. nie będzie istniał po Jego stronie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem, w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z treścią przywołanych przepisów zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy uzależnione jest od wystąpienia następujących przesłanek:

1. zbywane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
2. muszą stanowić gospodarstwo rolne, tj. obszar gruntów powinien wynosić co najmniej 1 ha,
3. grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży charakteru rolnego.
   
   

Zatem, jeżeli zbyta w 2012 r. nieruchomość rolna w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym oraz w wyniku tej czynności nie utraciła charakteru rolnego przychód uzyskany z tego tytułu zdaniem Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego według Wnioskodawczyni nie będzie Ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej), oraz
  

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
  
  

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują użytego w tym przepisie pojęcia ,,nabycie’’. Należy zatem odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), z których wynika, iż nabycie własności może nastąpić m.in. poprzez jej przeniesienie w wyniku umowy, zasiedzenie bądź też w wyniku innych zdarzeń.

Stosownie do art. 172 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, posiadacz nieruchomości niebędący właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie), w takim przypadku nabycie nieruchomości następuje po upływie trzydziestu lat.

Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Warunkiem nabycia własności nie jest natomiast orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności. Orzeczenie takie stanowi dowód nabycia własności i jest orzeczeniem deklaratywnym, czyli stwierdzającym zaistnienie pewnych faktów, na które można się powołać w celu np. dokonania wpisu prawa własności do księgi wieczystej. Orzeczenie natomiast nie ma charakteru konstytutywnego czyli nabycie prawa własności nie jest uzależnione od jego wydania.

Istotną datą przy rozpatrywaniu istnienia obowiązku zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest zatem określona w postanowieniu data nabycia.

Natomiast zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 K.c. spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 K. c.). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy (spadkodawców).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni na podstawie ustawy spadkowej po zmarłych (ojcu Wnioskodawczyni) w dniu 5 lipca 1988 r. i (macosze Wnioskodawczyni) nabyła ¼ części przedmiotowej działki, natomiast dla nieżyjącej macochy pozostało ¾ części tejże nieruchomości (ojciec Wnioskodawczyni zmarł wcześniej niż macocha Wnioskodawczyni, jednak sprawa spadkowa została przeprowadzona po śmierci obojgu). Wnioskodawczyni postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 26 stycznia 2011 r., w sprawie nabycia nieruchomości, stanowiącej grunty rolne zabudowane w drodze zasiedzenia nabyła z dniem 1 sierpnia 2009 r. udział wynoszący ¾ w nieruchomości oznaczonej jako działka nr 18 o powierzchni 1,1900 ha (¾ części wcześniej należące do macochy). Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym przez Starostwo Powiatowe działka nr 18 o powierzchni 1,19 ha użytkowana była i jest jako grunty orne i użytki zabudowane. W dniu 18 października 2012 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawczyni sprzedała ww. działkę wraz z budynkiem małżeństwu, którzy nabyli nieruchomość na powiększenie własnego gospodarstwa. Zbycie nastąpiło w całości na rzecz rolnika i w celu powiększenia jego gospodarstwa bez zmiany przeznaczenia gruntów. Zbycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w myśl art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stwierdzić należy, iż pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, od końca roku:

• 1988 r., w którym nastąpiło nabycie ¼ części nieruchomości nabytej w drodze spadku,
  

• 2009 r., w którym zgodnie z postanowieniem Sądu, nastąpiło nabycie ¾ części nieruchomości w drodze zasiedzenia.
  
  

W przedmiotowej sprawie w odniesieniu do udziału nabytego w drodze zasiedzenia w 2009 r. nie upłynął pięcioletni okres, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem odpłatne zbycie tego udziału stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dokonując zatem oceny skutków prawnych odpłatnego zbycia ¾ części nieruchomości nabytej w 2009 r. należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006 r., Nr 136, poz. 969 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Natomiast zgodnie z art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Uszczegółowiając, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, a przez to decydując o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży gruntów, należy odnieść się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r., Nr 38, poz. 454) oraz załącznika Nr 6 tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 67 ww. rozporządzenia użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. użytki rolne,
2. grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione,
3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery ,,E’’ oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
5. nieużytki, oznaczone symbolem - N,
6. grunty pod wodami,
7. tereny różne oznaczone symbolem - Tr.
   
   

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia użytki rolne dzielą się na:

1. grunty orne, oznaczone symbolem - R,
2. sady, oznaczone symbolem złożonym z litery ,,S’’ oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym założony został sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps,
3. łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery ,,B’’ oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps,
6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
7. rowy, oznaczone symbolem - W.
   
   

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż zwolnienia od podatku dochodowego przychodów ze sprzedaży gruntów rolnych uwarunkowane jest następującymi przesłankami:

1. zbywane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
2. muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
3. grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.
   
   

Utrata charakteru rolnego gruntu następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia. Dla oceny, czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu.

Należy także zauważyć, iż art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, dotyczy sprzedaży całości lub części nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, o których mowa w treści § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Powyższe oznacza, iż transakcja może obejmować wszystkie nieruchomości wchodzące w skład tego gospodarstwa rolnego, bądź niektóre z nich. Sprzedaż całości lub części gospodarstwa rolnego następuje wyłącznie w sytuacji gdy łącznie wszyscy współwłaściciele sprzedają gospodarstwo rolne lub jego część.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 18 października 2012 r. na podstawie aktu notarialnego sprzedała w całości ww. działkę wraz z budynkiem małżeństwu, którzy nabyli nieruchomość na powiększenie własnego gospodarstwa. Zbycie nastąpiło w całości na rzecz rolnika i w celu powiększenia jego gospodarstwa bez zmiany przeznaczenia gruntów.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że jeżeli sprzedana działka w dniu 18 października 2012 r. wchodziła w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym oraz w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego, przychód uzyskany z tego tytułu korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, od dochodu z odpłatnego zbycia ¾ części w przedmiotowym gospodarstwie rolnym.

Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z odpłatnego zbycia ¾ części gospodarstwa nabytego w 2009 r. w drodze zasiedzenia korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie zaznaczyć jednak należy, iż zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, iż spełnia przesłanki do zwolnienia. Ponadto okoliczność czy dana nieruchomość lub jej część w wyniku odpłatnego zbycia nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zatem, obowiązek udowodnienia ich zaistnienia ciąży na podatniku, tj. osobie, która zamierza skorzystać ze zwolnienia. Zaś indywidualna interpretacja przepisów prawa jest jedynie przedstawieniem poglądu organu dotyczącego rozumienia treści przepisów.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegają zatem analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.