INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 09.01.2011 r. (data wpływu 20.01.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14.03.2011 r. (data wpływu 17.03.2011 r.) na wezwanie z dnia 02.03.2011 r. oraz pismem z dnia 21.04.2011 r. (data wpływu 26.04.2011 r.) na wezwanie z dnia 12.04.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prowadzonych kursów krawieckich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.01.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prowadzonych kursów krawieckich.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14.03.2011 r. (data wpływu 17.03.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-79/11-2/LK z dnia 02.03.2011 r. oraz pismem z dnia 21.04.2011 r. (data wpływu 26.04.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-79/11-4/LK z dnia 12.04.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi firmę od 14.03.1980 roku, posiada uprawnienia do prowadzenia firmy szkoleniowej/dyplom mistrzowski krawiec męsko- damski, technik przedsiębiorstw przemysłowych dyplom ukończenia studium pedagogicznego / Wnioskodawczyni jest zarejestrowana w W.U.P jako firma szkoleniowa. Wnioskodawczyni uczyła w szkole zawodu krawiectwa ciężkiego. Kurs jest prowadzony w systemie rotacyjnym t.z.n, każdy uczestnik rozpoczyna i kończy kurs w terminie dla siebie dogodnym. O dniach godzinach i częstotliwości zajęć także decyduje uczestnik po uzgodnieniu z Wnioskodawczynią. Na prowadzenie kursu w tym systemie pozwala Wnioskodawczyni posiadanie własnego lokalu na własnej posesji, pomysł zrodził się dla wygody uczestników, aby mogli mieć czas na pracę i inne zajęcia. Kurs jest teoretyczno - praktyczny, konstrukcja i szycie ubiorów zawierających się w programie kursu. Kurs jest prowadzony na zasadzie umowy kupna - sprzedaży usługi szkolenia z osobą fizyczną z U.P. O.P.S., Fundacją i innymi instytucjami, na umowę zlecenia w ramach aktywizacji zawodowej. Projekt jest współfinansowany w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-20013. Zdobycie nowego zawodu lub przekwalifikowanie się ze względów ekonomicznych lub zdrowotnych „umożliwia podjęcie pracy„ rozpoczęcie działalności gospodarczej i wzmocnienie budżetu domowego.

Kurs trwa 130 h uczestnik otrzymuje świadectwo M.E.N warunkiem jest wykonanie poprawnie całego programu i stuprocentowa obecność. Ocena wszystkich prac jest bieżąca, Wnioskodawczyni prowadzi każdego uczestnika indywidualnie, wynika to z systemu kursu. Wnioskodawczyni jest nauczycielką zawodu i uczy blisko 40 lat.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż prowadzi kurs finansowany powyżej 70 % ze środków publicznych. Uczestników, którzy finansują kurs z własnych środków w skali roku jest w granicach 3-4 osób, osoby te mają rozłożone zajęcia w czasie wielokrotnie około roku. Wnioskodawczyni wskazała, iż osoby te mogą się uczyć czy pracować, często zajęcia odbywają się w sobotę i niedzielę. Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT prowadzącym Książkę Przychodów i Rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianami ustawy o VAT Wnioskodawczyni jako nauczycielka może dalej prowadzić kurs zwolniony z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia Ona wymogi ustawy, aby kurs prowadzony przez Nią był nadal zwolniony z podatku VAT. Wnioskodawczyni uważa, że byłoby krzywdzące dla uczestników, gdyby kurs był podwyższony o stawkę VAT, a także ze środków społecznych by została odprowadzona nie mała kwota

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktyczengo uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) i zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione od podatku usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).

W świetle art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgonie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi z zakresu szkoleń menedżerskich dla pracowników przedsiębiorstw świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, konieczne jest stwierdzenie :

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
2. czy są finansowane w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych.
   
   

Nadmienić należy, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów obowiązuje od dnia 6 kwietnia 2011 r. i zastąpiło rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), które straciło moc obowiązującą z dniem 5 kwietnia 2011 r. Natomiast ww. przepis § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. jest odpowiednikiem tego samego przepisu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w 100% finansowane ze środków Unii Europejskiej, a więc środków publicznych – zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c) ustawy. Zwolnieniu podlegają również szkolenia finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, co przewiduje § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej polegającej na nauczaniu zawodu krawiectwa ciężkiego prowadzi kurs zawodowy. Kurs jest prowadzony w systemie rotacyjnym tzn. każdy uczestnik rozpoczyna i kończy kurs w terminie dla siebie dogodnym. Uczestnik po ukończeniu przedmiotowego kursu otrzymuje świadectwo MEN. Prowadzony przez Wnioskodawczynię kurs jest w ponad 70% finansowany ze środków publicznych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż zdobycie nowego zawodu lub przekwalifikowanie się ze względów ekonomicznych lub zdrowotnych umożliwia podjęcie pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 ze zm.), uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1. kurs;
2. kurs zawodowy;
3. seminarium;
4. praktyka zawodowa.
   
   

W myśl § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

Natomiast kurs zawodowy, na mocy § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia, jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe.

W świetle § 6 powołanego rozporządzenia, osoba, która ukończyła określoną formę kształcenia, otrzymuje zaświadczenie. Wzór zaświadczenia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawczynię usługi w zakresie prowadzenia kursów krawieckich spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Z uwagi na fakt, iż usługi te jak wskazała Wnioskodawczyni są w ponad 70% finansowane ze środków publicznych, tym samym korzystają ze zwolnienia od podatku, na mocy § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.