INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 10 stycznia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów pożyczki -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) prowadzi działalność w zakresie obrotu nieruchomościami oraz działalność deweloperską. Na przestrzeni ostatnich pięciu lat wnioskodawca udzielił podmiotom powiązanym szeregu oprocentowanych pożyczek na finansowanie ich działalności operacyjnej i zakupów inwestycyjnych (ponad 20 pożyczek na kwoty od kilku tysięcy do kilku milionów złotych). Wśród podmiotów powiązanych, którym wnioskodawca udzielił pożyczki były: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka komandytowa oraz osoba fizyczna (członek Zarządu Spółki – wnioskodawcy). Wnioskodawca nie ma w swoim przedmiocie działalności udzielania pożyczek. Udzielanie pożyczek stanowi dla niego działalność uboczną dla działalności podstawowej. Zasadnicze przychody wnioskodawca osiąga z działalności podstawowej jaką jest przede wszystkim obrót nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji, jeśli pożyczki stanowią po stronie wnioskodawcy usługi zwolnione z podatku od towarów i usług, transakcje te (pożyczki) są jednocześnie zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy uznanie, że udzielając pożyczki świadczy usługi zwolnione z podatku od towarów i usług przesądza o możliwości zastosowania w tym wypadku zwolnienia przewidzianego w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca zaznaczył, iż wyłączenie z podatku przewidziane w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie miało w latach 2007 - 2009 zastosowania do umowy spółki i jej zmian. A zatem, zdaniem wnioskodawcy, jeśli na dzień udzielenia pożyczki jej udzielenie nie stanowiło zmiany umowy spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w odniesieniu do pożyczek udzielonych w okresie od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2009r.) a czynność taka podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług, jednocześnie zwolniona była z podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.; od dnia 10 czerwca 2010r. - t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 21 października 2009r., wprowadzonym ustawą z dnia 04 września 2008r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009r. Nr 165, poz. 1316), podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Natomiast w myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 20 października 2009r., podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegały umowy pożyczki.

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie Kodeks cywilny.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 kwietnia 2010r., wprowadzonym ustawą z dnia 22 stycznia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 44, poz. 251), nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W myśl art. 2 pkt 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 kwietnia 2010r., nie podlegały podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności była:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy spółki i jej zmiany,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie wnioskodawczyni dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że na przestrzeni ostatnich pięciu lat wnioskodawca udzielił podmiotom powiązanym szeregu oprocentowanych pożyczek na finansowanie ich działalności operacyjnej i zakupów inwestycyjnych (ponad 20 pożyczek na kwoty od kilku tysięcy do kilku milionów złotych).

Zaznaczyć należy, iż niniejszą interpretacją dokonuje się rozstrzygnięcia jedynie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, natomiast nie rozstrzyga się czy czynność udzielenia pożyczek jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też jest z tego podatku zwolniona.

W przedmiotowej sprawie, podlegające generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki będą wyłączone z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) umowy pożyczki uznane zostaną za podlegające opodatkowaniu tym podatkiem lub mieszczące się w zakresie zwolnienia od tego podatku.

Jeżeli zatem prawidłowe są ustalenia wnioskodawcy co do tego, że usługi udzielonych przez niego pożyczek w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podlegają uregulowaniom tejże ustawy, to pożyczki te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych – są z niego wyłączone, oczywiście przy założeniu jakie postawił wnioskodawca, że udzielane pożyczki nie stanowiły (nie stanowią) zmiany umowy spółki w rozumieniu art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.