INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2011 r. (data wpływu 14.02.2011 r.), uzupełnionego w dniu 27.05.2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-236/11-2/SM z dnia 10.05.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia przeprowadzanych badań psychologicznych bez skierowania lekarskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia przeprowadzanych badań psychologicznych.

Wniosek został uzupełniony w dniu 27.05.2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-236/11-2/SM z dnia 10.05.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zatrudnia na umowę-zlecenie psychologa, który wykonuje badania psychologiczne dla osób zgłaszających się na badania psychologiczne:

• bez skierowania.
  
  

Faktury za w/w badania psychologiczne wystawia Spółka.

Z ww. uzupełnienia wynika natomiast, że istnieje kilka grup osób korzystających z usług poradni psychologicznej bez skierowania:

1. Kierowcy zawodowi lub kandydaci na kierowców zawodowych. Badania są przeprowadzane na podstawie art. 39k i 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 i Nr 176, poz.1238) w celu określenia przydatności zawodowej wstępnej lub okresowej. Wyniki otrzymują kierowcy celem przedstawienia obecnym lub potencjalnym pracodawcom. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości (zgodnie w wymogami prawnymi),
2. Instruktorzy nauki jazdy oraz egzaminatorzy w ramach egzaminów na prawo jazdy. Badania są przeprowadzane na podstawie art. 124 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r., Nr 58, poz. 515 z późn. zm.) w celu określenia przydatności zawodowej. Wyniki otrzymują badane osoby celem przedstawienia obecnym lub potencjalnym pracodawcom. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości (zgodnie z wymogami prawnymi),
3. Operatorzy żurawi wieżowych i samojezdnych, operatorzy ciężkich maszyn budowlanych i drogowych oraz osoby wykonujące prace na wysokości. Badania są przeprowadzane na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w dn. 28 maja 1996 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287 z późn. zm.) w celu określenia przydatności zawodowej. Wyniki otrzymują badane osoby celem przedstawienia obecnym lub potencjalnym pracodawcom. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości (zgodnie z wymogami prawnymi).
4. Osoby skierowanie przez Komendę Powiatową Policji - po wypadkach kolizjach drogowych, przekroczeniach punktów karnych oraz prowadzących w stanie nietrzeźwości.
   Badania są przeprowadzane na podstawie art. 124 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.
   Prawo o mchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz.515 z późn. zm.) w celu orzeczenia dot. dalszych możliwości posiadania prawa jazdy. Oryginał orzeczenia otrzymuje Starosta Powiatowy. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości,

5. Osoby korzystające z poradnictwa indywidualnego. Jest to usługa w obszarze pomocy psychologicznej świadczona wobec osób zgłaszających zapotrzebowanie na taką pomoc. Zakres poradnictwa jest zróżnicowany, zależny od potrzeb.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy badania psychologiczne przeprowadzane:

• na podstawie skierowania lekarskiego stanowiące część badań lekarskich (np. badania osób kierujących pojazdami mechanicznymi, czy osób zatrudnionych przy pracach kolejowych, od których wymaga się konkretnych zdolności psychomotorycznych),

• bez skierowania lekarskiego

podlegają zwolnieniu z podatku VAT po dniu 1 stycznia 2011 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Mając na uwadze brzmienie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 11/2004 z późn. zmianami), badania psychologiczne wykonywane przez psychologa zatrudnionego przez Spółkę na podstawie umowy-zlecenia, zarówno bez skierowania lekarskiego, po dniu 1 stycznia 2011 roku podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Przepisy regulujące profilaktyczną ochronę zdrowia pracowników są zawarte w Rozdziale VI (pod tym samym tytułem) w Kodeksie pracy. Ustawodawca zaliczył do profilaktycznej ochrony zdrowia badania lekarskie, wstępne, okresowe i kontrolne (art. 229 § 1, 2 i 3 k.p.).

Minister Zdrowia i Opieki Społecznej wydał w dniu 30 maja 1996 r. rozporządzenie w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.).

Przepis § 2 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne może poszerzyć jego zakres o dodatkowe specjalistyczne badania konsultacyjne oraz o badania dodatkowe, jeżeli oceni, że jest to niezbędne dla prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika. Ust. 3 powyżej przywołanego przepisu określa, że specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe stanowią część badania profilaktycznego. Wskazanymi w zacytowanych przepisach badaniami konsultacyjnymi lub specjalistycznymi może być ocena kandydata do pracy lub pracownika przez psychologa.

Przepis rozporządzenia odnosi się do fakultatywnych konsultacji psychologicznych. Obowiązują jednak przepisy, gdzie badania przez psychologów kandydatów do pracy lub pracowników w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, realizowanej w ramach art. 229 k.p. są niezbędne. Obowiązek ten dotyczy miedzy innymi osób kierujących pojazdami mechanicznymi, czy osób zatrudnionych przy pracach kolejowych, od których wymaga się konkretnych zdolności psychomotorycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisem art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), od dnia 1 stycznia 2011 r. dodano do ustawy przepis art. 146a ustawy, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
   
   

(...).

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a także zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy (obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach), zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.),
4. psychologa.
   
   

Zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają także – w myśl obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, wprowadzonego ww. ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach – świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i pkt 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i pkt 19.

Powyższe przepisy stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) i lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347, str. 1 ze zm.) (dalej zwanej „Dyrektywą”), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jeśli chodzi w szczególności o zwolnienie przewidziane w art. 132 Dyrektywy, to z orzecznictwa wynika, że pojęcie „opieka medyczna” dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 19 i 19a ustawy zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał Sprawiedliwości UE określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. Ponadto z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Stosownie do art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z:

1. badaniem i poradą lekarską;
2. leczeniem;
3. badaniem i terapią psychologiczną;
4. rehabilitacją leczniczą;
5. opieką nad kobietą ciężarną i jej płodem, porodem, połogiem oraz nad noworodkiem;
6. opieką nad zdrowym dzieckiem;
7. badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną;
8. pielęgnacją chorych;
9. pielęgnacją niepełnosprawnych i opieką nad nimi;
10. opieką paliatywno-hospicyjną;
11. orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia;
12. zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczne oraz szczepienia ochronne;
13. czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji;
14. czynnościami z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.
    
    

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy ani nie posługują się pojęciem świadczenia zdrowotnego (które to pojęcie definiuje ustawa o zakładach opieki zdrowotnej), ani też nie odsyłają w zakresie samego zdefiniowania usług opieki medycznej podlegających zwolnieniu do przepisów ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oparto się przede wszystkim na przepisach Dyrektywy oraz orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE. Pojęcia „służące (...) zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” rzeczywiście odpowiadają tym zawartym w definicji świadczenia zdrowotnego (określonej w art. 3 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej). Jednakże takie zdefiniowanie zakresu opieki medycznej podlegającej zwolnieniu odpowiada używanym przez Trybunał UE określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. Podkreślić należy, że w definicji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług wskazano na działania służące profilaktyce - choć taki element nie został zawarty w definicji świadczenia zdrowotnego w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej. Okoliczność ta wyraźnie wskazuje, że podstawą do zdefiniowania zakresu usług opieki medycznej podlegających zwolnieniu było w pierwszej kolejności orzecznictwo unijne (a nie przepisy krajowe).

Pomocnym w zrozumieniu charakteru zwolnienia od podatku VAT usług w zakresie ochrony zdrowia, jest bogate orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który przykładowo w sprawie Peter d’Ambrumenil Dispute Resolution Services Ltd, (C-307/01, pkt 60), wyraźnie wskazał, że to właśnie cel świadczenia usługi medycznej wyznacza to, czy winna ona zostać zwolniona od VAT. Dlatego też, jeśli z okoliczności w jakich świadczona jest taka usługa medyczna wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie ludzkiego zdrowia, a raczej jest nim dostarczenie wiadomości specjalnych potrzebnych dla podjęcia decyzji, która będzie miała prawne konsekwencje, usługa ta nie podlega zwolnieniu z art. 13A(1)(c) Szóstej Dyrektywy.

Zgodnie z pkt 61 ww. wyroku, gdy usługa medyczna polega na sporządzeniu specjalistycznego raportu medycznego, oczywistym jest to, że dla wykonania tej usługi konieczne są specjalistyczne kwalifikacje i wiedza medyczna osoby oraz to, że może łączyć się z czynnościami typowymi dla zawodu medycznego, takimi jak badanie pacjenta czy analiza medycznej historii, wówczas głównym celem tej usługi nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie zdrowia osoby, do której raport się odnosi. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania postawione w zleceniu sporządzenia raportu, jest wykonywana w celu umożliwienia osobie trzeciej podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Prawdą jest to, że taki specjalistyczny medyczny raport może być sporządzony na żądanie osoby zainteresowanej i może pośrednio przyczynić się do ochrony zdrowia tej osoby poprzez wykrycie nowego problemu zdrowotnego lub poprzez skorygowanie wcześniejszej diagnozy, jednakże główny cel każdej usługi tego typu polega na spełnieniu prawnego lub umownego warunku wymaganego przez inne podmioty w ramach procesu podejmowania określonych decyzji. Taka usługa medyczna nie może korzystać ze zwolnienia z art. 13A(1)(c).

Ponadto, w myśl pkt 64 wyroku w sprawie C-307/01, gdy zaświadczenie o stanie zdrowia jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej zdolności tej osoby, głównym celem tej usługi świadczonej przez lekarza jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia określonej decyzji. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia osób, które zamierzają wykonywać określone rodzaje działalności, nie może więc być objęta zwolnieniem z art. 13A(1)(c).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zatrudnia na umowę-zlecenie psychologa, który wykonuje badania psychologiczne dla osób zgłaszających się na badania psychologiczne:

• bez skierowania lekarskiego.
  
  

Faktury za w/w badania psychologiczne wystawia Spółka.

Istnieje kilka grup osób korzystających z usług poradni psychologicznej bez skierowania:

1. Kierowcy zawodowi lub kandydaci na kierowców zawodowych. Badania są przeprowadzane na podstawie
2. Kierowcy zawodowi lub kandydaci na kierowców zawodowych. Badania są przeprowadzane na podstawie art. 39k i 39m ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 i Nr 176, poz.1238) w celu określenia przydatności zawodowej wstępnej lub okresowej. Wyniki otrzymują kierowcy celem przedstawienia obecnym lub potencjalnym pracodawcom. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości (zgodnie w wymogami prawnymi),
3. Instruktorzy nauki jazdy oraz egzaminatorzy w ramach egzaminów na prawo jazdy. Badania są przeprowadzane na podstawie art. 124 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r., Nr 58, poz. 515 z późn. zm.) w celu określenia przydatności zawodowej. Wyniki otrzymują badane osoby celem przedstawienia obecnym lub potencjalnym pracodawcom. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości (zgodnie z wymogami prawnymi),
4. Operatorzy żurawi wieżowych i samojezdnych, operatorzy ciężkich maszyn budowlanych i drogowych oraz osoby wykonujące prace na wysokości. Badania są przeprowadzane na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w dn. 28 maja 1996 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287 z późn. zm.) w celu określenia przydatności zawodowej. Wyniki otrzymują badane osoby celem przedstawienia obecnym lub potencjalnym pracodawcom. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości (zgodnie z wymogami prawnymi).
5. Osoby skierowanie przez Komendę Powiatową Policji - po wypadkach kolizjach drogowych, przekroczeniach punktów karnych oraz prowadzących w stanie nietrzeźwości.
   Badania są przeprowadzane na podstawie art. 124 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.
   Prawo o mchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz.515 z późn. zm.) w celu orzeczenia dot. dalszych możliwości posiadania prawa jazdy. Oryginał orzeczenia otrzymuje Starosta Powiatowy. Zakres badań obejmuje sprawność intelektu, funkcje psychomotoryczne i wzrokowe oraz cechy osobowości,

5. Osoby korzystające z poradnictwa indywidualnego. Jest to usługa w obszarze pomocy psychologicznej świadczona wobec osób zgłaszających zapotrzebowanie na taką pomoc. Zakres poradnictwa jest zróżnicowany, zależny od potrzeb.
   
   

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia opisanych we wniosku usług należy mieć na uwadze, że Spółka wypełnia przesłankę o charakterze przedmiotowym uprawniającą do zastosowania zwolnienia, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19a w związku z art. 43 pkt 19 ustawy, tj. Spółka nabywa usługi we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, od podmiotu, o których mowa w pkt 19 lit. c) art. 43 (psychologa). Nie wypełnia jednak przesłanki o charakterze przedmiotowym – świadczone przez psychologa usługi (badania) nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Głównym celem powyższych badań (efektem usługi wykonywanej przez psychologa i nabywanej przez Spółkę) jest bowiem dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Istotą świadczenia jest stwierdzenie istnienia bądź nieistnienia przeciwwskazań do wykonywania czynności określonego rodzaju, w celu np. niedopuszczenia do ich wykonywania przez osoby nieposiadające odpowiednich predyspozycji psychofizycznych niezbędnych do wykonywania pracy określonego rodzaju, czy też określonych czynności.

Nie jest to zatem usługa w zakresie opieki medycznej służąca profilaktyce zdrowia, stąd nie może być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.