INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2010 r. (data wpływu: 15 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu: 24 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy zakupie wierzytelności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy zakupie wierzytelności. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu: 24 września 2010 r.) o pełnomocnictwo i dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest obrót wierzytelnościami. Spółka kupuje wierzytelności bezsporne i wymagalne na podstawie umowy przelewu wierzytelności (cesji). Wierzytelności te udokumentowane są albo fakturami sprzedaży, albo prawomocnymi wyrokami sądowymi opatrzonymi klauzulą wykonalności, których wykaz stanowi załącznik do zawartej umowy. Wierzytelności obejmują: należność główną, naliczone odsetki oraz koszty sądowe (w przypadku wyroków sądowych). Wierzytelności kupowane są poniżej wartości nominalnej należności głównej.

Cesjonariusz zobowiązuje się do zapłaty ceny nabycia wierzytelności w określonych w umowie terminach, najczęściej w kilku równych ratach, których terminy zapłaty są niezależne od terminu i kwoty wpływu wierzytelności od dłużnika.

W przypadku, gdy cesjonariusz nie wywiązuje się z płatności, obu stronom umowy przysługuje prawo odstąpienia od umowy.

Wnioskodawca (cesjonariusz) nabywa od zbywcy (cedenta) na podstawie umowy cesji (przelewu) wierzytelności, wierzytelność zbywcy. Po nabyciu wierzytelności nabywca (cesjonariusz) wejdzie w prawa zbywcy (cedenta). Wierzytelności nabywane są w celu dalszej odsprzedaży, bądź windykacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje moment (data) obowiązku podatkowego przy zakupie wierzytelności... Czy w momencie podpisania umowy o cesji wierzytelności, czy w momencie zapłaty...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania usługi, czyli w momencie zaspokojenia wierzyciela pierwotnego (cedenta).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestia powstania obowiązku podatkowego uregulowana została w art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

Stosownie do zapisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast na podstawie przepisu § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest obrót wierzytelnościami. Spółka kupuje wierzytelności bezsporne i wymagalne na podstawie umowy przelewu wierzytelności (cesji). Wierzytelności te udokumentowane są albo fakturami sprzedaży, albo prawomocnymi wyrokami sądowymi opatrzonymi klauzulą wykonalności, których wykaz stanowi załącznik do zawartej umowy. Wierzytelności obejmują: należność główną, naliczone odsetki oraz koszty sądowe (w przypadku wyroków sądowych). Wierzytelności kupowane są poniżej wartości nominalnej należności głównej.

Cesjonariusz zobowiązuje się do zapłaty ceny nabycia wierzytelności w określonych w umowie terminach, najczęściej w kilku równych ratach, których terminy zapłaty są niezależne od terminu i kwoty wpływu wierzytelności od dłużnika.

W przypadku, gdy cesjonariusz nie wywiązuje się z płatności, obu stronom umowy przysługuje prawo odstąpienia od umowy.

Wnioskodawca (cesjonariusz) nabywa od zbywcy (cedenta) na podstawie umowy cesji (przelewu) wierzytelności, wierzytelność zbywcy. Po nabyciu wierzytelności nabywca (cesjonariusz) wejdzie w prawa zbywcy (cedenta). Wierzytelności nabywane są w celu dalszej odsprzedaży, bądź windykacji.

W interpretacji z dnia 15 października 2010 r. tut. Organ stwierdził, że czynność nabycia przez Wnioskodawcę wierzytelności od zbywcy (cedenta) jest świadczeniem usługi, polegającym na uwolnieniu od wykonywania czynności związanych ze ściąganiem długu i ryzyka jego nieściągnięcia, która to usługa opodatkowana jest na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy wg. stawki 22%.

Zatem, udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że jeżeli podatnik, w związku z nabyciem wierzytelności zobowiązany jest wystawić fakturę, wówczas obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania usługi, jednak nie później niż w 7. dniu od dnia jej wykonania. Za moment wykonania usługi należy przyjąć moment przejęcia wierzytelności, tj. moment wykupu wierzytelności. Nie ma znaczenia moment faktycznej zapłaty.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego przy zakupie wierzytelności.

Rozstrzygnięcia dotyczące opodatkowania podatkiem VAT nabycia w drodze cesji wierzytelności oraz uznania tej czynności za usługę ściągania długów, a także określenia podstawy opodatkowania, zawarte zostały w odrębnych interpretacjach o nr: ILPP1/443-771/10-4/BD i ILPP1/443-771/10-6/BD z dnia 15 października 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.