INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 29 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 20 czerwca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na organizowaniu obozów szkoleniowych i szkoleniowo-wypoczynkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na organizowaniu obozów szkoleniowych i szkoleniowo-wypoczynkowych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie, będące czynnym podatnikiem VAT, jest organizacją pożytku publicznego działającą na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz ustawy z dnia 7 kwietnia 1996 r. o stowarzyszeniach. Jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Stowarzyszenie organizuje na rzecz członków obozy szkoleniowe i szkoleniowo-wypoczynkowe. Usługi te wchodzą w zakres Jego działalności statutowej, jako działania na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu-tańca. Konieczność organizowania obozów szkoleniowych wynika z faktu, iż służą one przygotowaniu członków Stowarzyszenia uprawiających taniec do udziału w turniejach sportowych w kraju i za granicą. Takie samo podłoże ma organizacja obozów szkoleniowo-wypoczynkowych, z tym że są one połączone z wypoczynkiem. Obozy są płatne – wpłaty są w całości przeznaczone na pokrycie kosztów ich organizacji. Organizowane są poza siedzibą Stowarzyszenia, w związku z czym konieczne jest wynajęcie zaplecza szkoleniowego (sale treningowe i szkoleniowe, sprzęt nagłośnieniowy) oraz związanego z wyżywieniem i zakwaterowaniem uczestników (usługi gastronomiczne i hotelowe). Stosownie do zapisów obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, Stowarzyszenie świadcząc tego typu usługi nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług, wynikających z prowadzonej działalności statutowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów usług, świadczone przez Stowarzyszenie w 2011 r. usługi związane ze sportem-tańcem korzystają ze zwolnienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. usługi mieszczą się w obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług i są zwolnione od podatku. Stowarzyszenie wskazało, że jako organizacja nie jest nastawione na osiąganie zysków i świadczy usługi związane ze sportem. Jednym z Jego celów statutowych jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, a podejmowane działania są konieczne do uprawiania dyscypliny sportowej jaką jest taniec. Dodało, że wszystkie przychody oraz ewentualne zyski z tej działalności są przekazywane i wykorzystywane na cele statutowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 146a pkt 1, wprowadzonego do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionego, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347.1 ze zm.), zwolnione jest świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tytuł IX tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym na gruncie Dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście nadmienić należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Przechodząc do regulacji krajowych wskazać należy, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

• z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (ust. 18 powołanego artykułu).

Zauważyć należy, iż zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie z cyt. wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy wynika, że ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 ze zm.). Stosownie do art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna (ust. 2 ww. artykułu).

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Stowarzyszenie, będące czynnym podatnikiem VAT, jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy o sporcie. W ramach działalności statutowej, mającej na celu rozwój i upowszechnianie sportu-tańca, organizuje na rzecz członków obozy szkoleniowe i szkoleniowo-wypoczynkowe poza siedzibą Stowarzyszenia. Obozy są płatne – wpłaty są w całości przeznaczone na pokrycie kosztów ich organizacji. Organizowane są poza siedzibą Stowarzyszenia, w związku z czym konieczne jest wynajęcie sal treningowych i szkoleniowych, sprzętu nagłośnieniowego, jak również zakup usług gastronomicznych i hotelowych.

Zatem Stowarzyszenie, będąc klubem sportowym działającym na podstawie ustawy o sporcie, spełnia kryterium podmiotowe niezbędne do korzystania ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem Dyrektywy VAT oraz polskiej ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Zarówno unijne, jak i polskie przepisy o VAT nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się ETS w wyroku w sprawie C-253/07 (Canterbury Hockey Club). Wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, t.j. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego”.

Z powyższego wynika, iż wykonywane przez Stowarzyszenie czynności w zakresie organizacji obozów szkoleniowych i szkoleniowo-wypoczynkowych, mają związek ze sportem.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Ust. 2 tego artykułu stanowi, iż stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników (ust. 3 cyt. artykułu).

Na podstawie art. 34 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Wnioskodawca wskazał, iż wykonując opisane we wniosku czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług, wykonywanych w ramach działalności statutowej. Zatem spełnia także warunki przedmiotowe, wynikające z treści art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe regulacje oraz opis sprawy stwierdzić należy, że usługi organizacji obozów szkoleniowych i szkoleniowo-wypoczynkowych, których głównym celem jest przygotowanie tancerzy do udziału w turniejach sportowych, są usługami ściśle związanymi ze sportem, wobec czego mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 w związku z art. 43 ust. 18 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.