Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1151/12-4/AMN
z 22 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko xx, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 20 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 7 lutego 2013 r. znak ILPB1/415-1151/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 lutego 2012 r., a w dniu 20 lutego 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 lutego 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 28 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca jako bezrobotny otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazową dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Działalność gospodarczą Zainteresowany rozpoczął w dniu 6 września 2012 r.

Powiatowy Urząd Pracy powołując się na ustawę o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przyznał Wnioskodawcy jednorazową dotację na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu systemowego współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) w ramach poddziałania 6.1.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, jednocześnie informując, że przyznane środki stanowią pomoc de minimis w rozumieniu przepisów Komisji (WE) Nr 1998/2009 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r. str. 5).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana dotacja korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 czy pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy wydatki na zakup wyposażenia dokonane z ww. dotacji stanowią koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Jeżeli PUP w X. przyznając jednorazową dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej powołał się na ustawę o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, wówczas kwota otrzymanego przez Wnioskodawcę dofinansowania będzie zwolniona od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o pdof, a wydatki na zakup wyposażenia (uzg. z PUP w X) dokonane z tej dotacji będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.
   
2. Ponieważ PUP w X powołując się na ustawę o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przyznał jednorazową dotację na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu systemowego współfinansowanego z EFS w ramach poddziałania 6.1.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, jednocześnie informując, że przyznane środki stanowią pomoc de minimis w rozumieniu przepisów Komisji (WE) nr 1998/2009 z dnia 15 grudnia 2006 r. str. 5), to zdaniem Wnioskodawcy:
   
   • otrzymana dotacja korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o pdof,
   • natomiast wydatki na zakup wyposażenia dokonywane z ww. dotacji zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o pdof nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.
   
   

Uszczegóławiając swoje stanowisko w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że jeżeli dotacja ta nie jest przyznana przez PUP z ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, tylko z udziałem środków pochodzących z EFS w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, to wydatki z tej dotacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, ponieważ podlegają one pod art. 21 ust. 1 pkt 137.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów (Narodowej Strategii Spójności) służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Funkcję Instytucji Zarządzającej pełni minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.), sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240), ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b);
   
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c) i d):
   
   1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
      
   2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
      
   3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
3. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:
   
   1. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej „Sekcja Gwarancji”,
      
   2. Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
      
   3. Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.
   
   
   

Przy czym, w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które na podstawie art. 186 cytowanej ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe,
   
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich,
   
3. dotacje celowe dla beneficjentów,
   
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe,
   
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.
   
   

Zgodnie z art. 187 cytowanej ustawy, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.

Przepis art. 200 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, stanowi, iż obsługę bankową płatności prowadzi Bank X w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów.

Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 204 tej ustawy, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Podkreślić należy, iż w świetle przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, nie zostały włączone do środków budżetu państwa, lecz stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak, zgodnie z cytowanym wyżej przepisem art. 124 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Jednakże wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie otrzymana z Powiatowego Urzędu Pracy dotacja zwolniona jest z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady przyznawania dotacji z Funduszu Pracy na rozpoczęcie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej regulują przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.).

W myśl art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, Starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, (…).

Szczegółowe warunki przyznania powyższych środków oraz refundacji zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lutego 2010 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 30, poz. 156).

Z przedstawionego we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawca na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w ramach projektu systemowego współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach poddziałalnia 6.1.3 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy, jednorazową dotację na podjęcie działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca otrzymał z Urzędu Pracy jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w sytuacji nieprzeznaczenia ich na nabycie środków trwałych, środki te stanowią dla Zainteresowanego przychód z działalności gospodarczej, który korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków sfinansowanych wskazaną ww. dotacją stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Wydatek taki nie może ponadto znajdować się w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy, wskazuje że co do zasady, nie ma przeszkód, aby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia, sfinansowane ze środków otrzymanych z Powiatowego Urzędu Pracy. Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jednakże istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Sfinansowanie wydatków na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Zatem, w przedmiotowej sprawie otrzymana dotacja korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wydatki na zakup wyposażenia dokonane z ww. dotacji stanowią koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.