Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-19/12-2/PG
z 5 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 5 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w postaci Biura Rachunkowego. Posiada on certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie którego jest uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od początku działalności gospodarczej Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach wykonywanej działalności świadczy on usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane wg PKD 2007: 69.20.2 - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe.

Wnioskodawca nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, dlatego nie wykonuje i nie będzie wykonywał usług związanych z czynnościami doradztwa podatkowego ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa.

W roku 2012 przychody Zainteresowanego netto nie przekroczą 150.000 zł.

W skład świadczonych przez niego usług wchodzą następujące czynności:

• prowadzenie ksiąg handlowych, obliczanie zaliczek na podatek dochodowy oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,
• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,
• prowadzenie ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,
• prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
• prowadzenie i rozliczanie ewidencji kadrowo-płacowej, sporządzenie deklaracji rozliczeniowej PIT-4R, PIT-11, PIT-8C,
• rozliczanie składek ZUS za przedsiębiorców i pracowników oraz przesyłanie drogą elektroniczną dokumentów rozliczeniowych do ZUS,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• prowadzenie ewidencji wyposażenia,
• prowadzenie innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego,
• sporządzanie przelewów bankowych na należności wynikające ze sporządzonych deklaracji podatkowych i dokumentów zusowskich,
• prowadzenie akt osobowych pracowników.
  
  

Wszystkie ww. usługi świadczone są na podstawie i w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową. Deklaracje podatkowe są sporządzane (generowane) na podstawie wprowadzonych wcześniej do programu księgowego dowodów księgowych, w tym deklaracje VAT i podpisywane są przez Biuro, wyłącznie w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową, a nie jako odrębne jednostkowe zlecenie. Dokumentacja księgowa i podatkowa, zgodnie z zawartymi umowami, jest przechowywana w siedzibie Biura Rachunkowego i tam też odbywają się kontrole klientów Biura, prowadzone przez organy kontroli w zakresie objętym umowami, w których Zainteresowany bierze udział jako przedstawiciel Biura Rachunkowego, na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez kontrolowanego (Zleceniodawcę). Biuro nie bierze udziału w postępowaniach kontrolnych, jako odrębne, jednorazowe zlecenie obejmujące czynności wykraczające poza zawartą umowę na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową lub zlecone przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, których to Biuro nie obsługuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadcząc kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe (bez doradztwa podatkowego i innego) Zainteresowany ma prawo jako właściciel Biura Rachunkowego skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze rodzaj świadczonych usług, brak uprawnień doradcy podatkowego, analizę pojęcia usług doradczych a także, że wszystkie usługi Biura Rachunkowego świadczone są na podstawie i w ramach zawartych umów z firmami na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową, nie znajdzie zastosowania art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W świetle art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że do kwoty limitu 150.000 zł nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, czyli takich które korzystały ze zwolnienia przedmiotowego.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 (art. 113 ust. 4 ustawy).

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do art. 113 ust. 7 ustawy, przepis ust. 5 stosuje się również do podatników, którzy rezygnują ze zwolnienia, o którym mowa w:

1. ust. 1 lub
2. ust. 9 - w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy wykonali pierwszą czynność

   - pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji ze zwolnienia przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio (art. 113 ust. 10 ustawy).

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że świadczenie m.in. usług w zakresie doradztwa wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.
   
   

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 (art. 76a ust. 1 cyt. ustawy).

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

   - w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
   
   

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w postaci Biura Rachunkowego. Posiada on certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie którego jest uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od początku działalności gospodarczej Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach wykonywanej działalności świadczy on usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane wg PKD 2007: 69.20.2 - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe.

Wnioskodawca nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, dlatego nie wykonuje i nie będzie wykonywał usług związanych z czynnościami doradztwa podatkowego ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa.

W roku 2012 przychody Zainteresowanego netto nie przekroczą 150.000 zł. W skład świadczonych przez niego usług wchodzą następujące czynności:

• prowadzenie ksiąg handlowych, obliczanie zaliczek na podatek dochodowy oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,
• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,
• prowadzenie ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,
• prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
• prowadzenie i rozliczanie ewidencji kadrowo-płacowej, sporządzenie deklaracji rozliczeniowej PIT-4R, PIT-11, PIT-8C,
• rozliczanie składek ZUS za przedsiębiorców i pracowników oraz przesyłanie drogą elektroniczną dokumentów rozliczeniowych do ZUS,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• prowadzenie ewidencji wyposażenia,
• prowadzenie innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego,
• sporządzanie przelewów bankowych na należności wynikające ze sporządzonych deklaracji podatkowych i dokumentów zusowskich,
• prowadzenie akt osobowych pracowników.
  
  

Wszystkie ww. usługi świadczone są na podstawie i w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową. Deklaracje podatkowe są sporządzane (generowane) na podstawie wprowadzonych wcześniej do programu księgowego dowodów księgowych, w tym deklaracje VAT i podpisywane są przez Biuro, wyłącznie w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową, a nie jako odrębne jednostkowe zlecenie. Dokumentacja księgowa i podatkowa, zgodnie z zawartymi umowami, jest przechowywana w siedzibie Biura Rachunkowego i tam też odbywają się kontrole klientów Biura, prowadzone przez organy kontroli w zakresie objętym umowami, w których Zainteresowany bierze udział jako przedstawiciel Biura Rachunkowego, na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez kontrolowanego (Zleceniodawcę). Biuro nie bierze udziału w postępowaniach kontrolnych, jako odrębne, jednorazowe zlecenie obejmujące czynności wykraczające poza zawartą umowę na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową lub zlecone przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, których to Biuro nie obsługuje.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, iż aktualnie obowiązujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług (np. wskazana wcześniej poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług), w celu identyfikacji usług doradztwa, nie odwołują się do ich klasyfikacji według PKWiU czy też innej klasyfikacji statystycznej. Z powyższych względów, szczególnego znaczenia nabiera szczegółowość i precyzja opisu usług które wykonuje podatnik. W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca przedstawił szczegółowy i zamknięty katalog czynności (usług), które zamierza wykonywać na rzecz swoich klientów, na podstawie kompleksowej obsługi księgowej, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie biura rachunkowego. W katalogu tym nie zostały wymienione usługi w zakresie doradztwa. Wnioskodawca podkreślił, że wszystkie wymienione usługi (w tym również sporządzanie deklaracji podatkowych) świadczone będą wyłącznie na podstawie zawartych z firmami umów na kompleksową obsługę księgową, a nie jako odrębne zlecenie. Dodatkowo Zainteresowany wskazał, że nie posiada on uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego (nie jest wpisany na listę doradców podatkowych), dlatego nie wykonuje i nie będzie wykonywał usług związanych z czynnościami doradztwa podatkowego ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy faktycznie, w okolicznościach opisanych we wniosku Wnioskodawca, w zakresie wykonywanych usług, nie świadczy i nie będzie świadczyć żadnych usług doradczych (również podatkowych), to będzie on mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (o ile spełni warunek wskazany w art. 113 ust. 11 ustawy, tj. o ile od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, upłynął rok). Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w świetle powołanych przepisów Zainteresowany świadcząc kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe (bez doradztwa podatkowego i innego) będzie miał prawo jako właściciel Biura Rachunkowego skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2013 r., o ile spełni warunek wskazany w art. 113 ust. 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.