INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 17 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności planowanej sprzedaży lokali mieszkalnych oraz sposobu jej dokumentowania, jak również możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności planowanej sprzedaży lokali mieszkalnych oraz sposobu jej dokumentowania, jak również możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie kupna-sprzedaży nieruchomości na własny rachunek – PKD 68.10.Z. Nabyła Pani prywatnie mieszkanie w 2012 r. i wprowadziła je do działalności gospodarczej. Korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ww. mieszkanie nabyte zostało od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, zapłaciła Pani podatek od czynności cywilnoprawnych. Jego sprzedaż była zwolniona od podatku. Zamierza Pani nabywać mieszkania tylko od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które korzystają ze zwolnienia od podatku. Wydatki na remont nie będą przekraczały 30% wartości nieruchomości. W związku z tym ich sprzedaż, jak również sprzedaż obecnego mieszkania będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż mieszkań zakupionych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na postawie 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług... Czy postąpi Pani prawidłowo dokumentując ww. transakcje rachunkiem oraz nie wliczając obrotu z tytułu sprzedaży mieszkań zwolnionych od podatku do obliczania limitu zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy...

Pani zdaniem, powołując treść art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stwierdzić należy, iż dostawa mieszkania nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata oraz spełnione są warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zatem dostawa mieszkania może korzystać ze zwolnienia od podatku. Zgodnie natomiast z treścią § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, tylko podatnicy VAT czynni są zobowiązani do wystawiania faktury VAT. W Pani ocenie, skoro nie jest podatnikiem VAT czynnym, a więc nie jest uprawniona do wystawiania faktury. Ma Pani obowiązek wystawienia rachunku zgodnie z treścią art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa.

Pani zdaniem, mając na uwadze treść art. 113 ust. 2 ustawy, nie wlicza się dostawy zwolnionej od podatku do wartości sprzedaży, a zatem nie przekroczy Pani limitu zwolnienia podmiotowego i nie będzie musiała się rejestrować jako podatnik VAT czynny z tytułu dostawy ww. mieszkań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Art. 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.(…)

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 powołanej ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z okoliczności sprawy wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie kupna – sprzedaży nieruchomości. Korzysta Pani ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W 2012 r. zakupiła Pani lokal mieszkalny od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, transakcja ta była zwolniona od podatku. Zamierza Pani nabywać tylko takie mieszkania. Wydatki na remonty nie będą przekraczały 30% wartości nieruchomości.

Powzięła Pani wątpliwości w kwestii, dotyczącej zwolnienia od podatku planowanych czynności dostawy lokali mieszkalnych oraz sposobu ich dokumentowania, jak również czy w związku z ww. czynnościami nie przekroczy Pani limitu dla zwolnienia podmiotowego od podatku.

Analizując przedstawione powyższej przepisy w kontekście planowanych przez Panią czynności zbycia lokali mieszkalnych należy stwierdzić, iż skoro z przedstawionych okoliczności nie wynika, aby zakupione mieszkania były przedmiotem transakcji kupna-sprzedaży w wykonaniu czynności opodatkowanych, tj. nie były wynajmowane, ani dzierżawione, to ich dostawa zostanie dokonana – wbrew Pani twierdzeniu – w ramach pierwszego zasiedlenia, zatem wyłączona zostanie możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Niemniej jednak, z uwagi na fakt, iż stosunku do zakupionych mieszkań (od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej – bez podatku VAT) nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak również poniesione wydatki na ich ulepszenie nie będą przekraczać 30% wartości nieruchomości, dostawa lokali mieszkalnych korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Konsekwencją zwolnienia od podatku planowanych transakcji sprzedaży lokali mieszkalnej jest fakt, iż obrót z tytułu tej sprzedaży – z uwagi na treść art. 113 ust. 2 ustawy – nie jest wliczany do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem w związku z ww. czynnościami może Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy do czasu przekroczenia – wskazanej w tym przepisie – wartości sprzedaży opodatkowanej, tj. kwoty 150 000 zł.

Odnosząc się do kwestii udokumentowania planowanych transakcji sprzedaży należy powołać treść art. 106 ust. 1 ustawy, z którego wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z treścią § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „Faktura VAT”.

W myśl § 17 pkt 4 ww. rozporządzenia, za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749), wystawiane są przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23.

Uwzględniając powyższe przepisy oraz wcześniejsze rozważania, skoro – jak wskazano we wniosku - korzysta (korzystać będzie) Pani ze zwolnienia podmiotowego od podatku, to tym samym nie ma obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami, o których mowa w art. 106 ust. 1 ustawy. W tej sytuacji, w celu udokumentowania planowanych transakcji powinna Pani wystawić rachunek, o którym mowa w art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze ocenę całość przedstawionych okoliczności w kontekście powołanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż stanowisko wyrażone we wniosku uznano za prawidłowe, jednakże w oparciu o inną argumentację, niż przedstawiona przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.