INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2011 r. (data wpływu 03.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. w sytuacji przedłużenia pierwszego roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2011 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.10.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. w sytuacji przedłużenia pierwszego roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka została zawiązana w dniu XX.12.2010 r. W tym dniu została sporządzona w formie aktu notarialnego umowa Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Akt. Not. Rep. A. Nr XXXX/2010). Zgodnie z § XX umowy Spółki: Pierwszy rok obrotowy Spółki upływa z dniem 31.12.2011 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia XX.01.2011 r. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Dnia XX.12.2010 r. na konto Spółki wpłynęło 5000 zł tytułem wniesionego przez właściciela kapitału.

W 2011 roku planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego Spółki poprzez wniesienie aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zamian za udziały.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w pierwszym roku podatkowym, trwającym do dnia 31.12.2011 roku, Spółka powinna stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2010 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 pkt 2a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 08.02.2008 r. (sygn. IP-P53-423-451/07-2/AG) : „rozpoczęcie działalności będzie miało miejsce już z chwilą wniesienia przez Wspólników bądź to wkładów, bądź aportów na pokrycie kapitału zakładowego, otwarcia rachunku bankowego, itp. zdarzeń.

W tej sprawie stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w decyzji z dnia 25.09.2006 r. (sygn. SD-P/423-13/06/Z), który ocenił, że: „pierwszy rok podatkowy Spółki trwa od momentu rozpoczęcia przez nią działalności, tj. z chwilą zawarcia umowy spółki”.

W związku z powyższym oraz z faktem, że Spółka zawarła umowę Spółki, jak i otrzymała kapitał podstawowy w roku 2010 Wnioskodawca jest zdania, że w pierwszym roku podatkowym, trwającym do dnia 31.12.2011 roku, powinna stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2010 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. w sytuacji przedłużenia pierwszego roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2011 r. uznaje się za prawidłowe.

Należy wskazać, że szczegółowe zasady kształtowania roku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały określone w art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Przywołane przepisy decydują o tym, jaki okres będzie u danego podatnika uważany za rok podatkowy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, dla swoich celów posługuje się pojęciem roku podatkowego, a nie roku obrotowego.

Zauważyć jednakże należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o roku obrotowym - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych.

Jak już wspomniano na gruncie przepisów podatkowych zasadą jest, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej i powiadomi o swoim postanowieniu organ podatkowy.

Należy zatem stwierdzić, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości zwrot „rok obrotowy” stosowany jest również do celów podatkowych, przez co użyte nazewnictwo należy traktować tożsamo zarówno dla celów rachunkowych, jak i podatkowych.

Przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

Zwrot „wybrany rok podatkowy” występujący w tym przepisie, oznacza inny niż kalendarzowy rok podatkowy.

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Z powyższego wynika, że przepis art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie tylko do podatników podejmujących po raz pierwszy działalność, którzy wybiorą rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym pod warunkiem, że rozpoczną tę działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego.

Należy mieć przy tym na względzie, że z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowana została ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże na mocy art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478 ze zm.), podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r. stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., z tym że:

1. art. 19a ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011 r. stosuje się do tego dnia;
2. art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.
   
   

Przywołany przepis przejściowy zakłada zatem, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, u których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed 1 stycznia 2011 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., uwzględniając wyłączenie dotyczące obowiązywania art. 19a (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011 r.) oraz art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a ustawy (w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą).

Dotyczy to również podatników, którzy rozpoczęli działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego i przedłużyli swój pierwszy rok podatkowy do końca następnego roku kalendarzowego.

W sytuacji wybrania przez podatnika roku podatkowego pokrywającego się z kalendarzowym skorzystanie z możliwości połączenia pierwszego i drugiego roku prowadzenia działalności w jeden rok podatkowy powoduje, że ten pierwszy rok podatkowy nie jest rokiem kalendarzowym.

Podsumowując, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż zostały spełnione warunki określone w art. 12 nowelizacji, zatem Spółka powinna do dnia 31.12.2011 roku stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., z uwzględnieniem faktu, że:

1. art. 19a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2011 r. - stosuje się do tego dnia;
2. art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.
   
   

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. w sytuacji przedłużenia pierwszego roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2011 r. należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.