2013.01.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1049/12-4/AKr
z 18 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 12 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 21 grudnia 2012 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz o dokumenty, z których wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną pod poz. … do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta. Centrum działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406) oraz swojego Statutu.

Statutowe cele działalności Centrum to: animowanie twórczości dla dzieci i młodzieży, edukacja kulturalna młodego pokolenia oraz przygotowywanie i wspieranie kadr w obszarze twórczości artystycznej i edukacji kulturalnej dzieci i młodzieży.

Z uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

dla przedmiotowej usługi organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego (pokazów filmowych, warsztatów filmowych i wydarzeń specjalnych) przyjęto klasyfikację statystyczną „59.14.10.0 - Usługi związane z projekcją filmów” zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.);
usługa organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego (pokazów filmowych, warsztatów filmowych i wydarzeń specjalnych) nie obejmie usług reklamowych ani promocyjnych;
usługa organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego jest usługą kulturalną świadczoną przez podmiot wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ponieważ Centrum jest samorządową instytucją kultury wpisaną pod poz. …do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta. Mimo to, zdaniem Wnioskodawcy, usługa ta jest wyłączona ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 33;
Centrum osiąga w sposób systematyczny zyski z prowadzonej przez siebie działalności, które przeznaczane są w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług;
usługi będące przedmiotem wniosku należą do usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), to jest do usług wyłączonych ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 33a. W tym przypadku są to usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach wymienione w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy o VAT. Jeden z rodzajów takich usług wymieniony jest w poz. 165 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT jako „ex 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów (nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych)”, które są objęte w roku 2012 stawką 8% VAT. Przedmiotowe usługi to usługi związane z filmami, ponieważ projekcja filmów dla dzieci i młodzieży stanowi zasadniczy element dziecięcej sekcji festiwalu;
uczestnictwo w sekcji dziecięcej festiwalu filmowego jest całkowicie nieodpłatne dla widzów i uczestników wydarzeń;
z umowy zawartej z samorządową instytucją kultury będącą organizatorem festiwalu wynika, że Centrum otrzyma od organizatora festiwalu środki na zorganizowanie sekcji dziecięcej w kwocie ustalonej w umowie, wynikającej z załączonego do niej kosztorysu. Centrum dokona rozliczenia wydatkowania przekazanych środków w oparciu o własną dokumentację księgową. Wynika z tego, że środki te będą stanowić wyłącznie pokrycie kosztów organizacji sekcji dziecięcej festiwalu poniesionych przez Centrum, a Centrum nie osiągnie żadnych zysków z tego tytułu;
samorządowa instytucja kultury organizująca festiwal nie zleca Centrum organizacji sekcji dziecięcej festiwalu. Przedmiotem zawartej z tą instytucją umowy/porozumienia jest współpraca stron przy realizacji i zorganizowaniu przez Centrum sekcji dziecięcej festiwalu. Według umowy, Centrum występować będzie jako współorganizator sekcji dziecięcej, a nie jako zleceniobiorca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT należy objąć usługę organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego (pokazów filmowych, warsztatów filmowych i wydarzeń specjalnych)?

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja festiwalu filmowego jest usługą związaną z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach wymienioną w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy o VAT, wyłączoną ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33a. Bardziej szczegółowo usługi tego typu wymienia również w poz. 165 Załącznik nr 3 do ustawy o VAT jako „ex 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów (nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych)”, które są objęte w roku 2012 stawką 8% VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, świadczona przez Centrum usługa jest „usługą związaną z projekcją filmów”, ponieważ projekcja filmów dla dzieci i młodzieży stanowi zasadniczy element dziecięcej sekcji festiwalu. Organizacja warsztatów filmowych i spotkań z artystami filmowymi, jakkolwiek również związana z filmami, jest działaniem pobocznym w ramach imprezy, mającym przyciągnąć młodego widza na projekcje filmowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż warunkiem opodatkowania podatkiem od towarów i usług danej czynności jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: dana czynność ujęta została w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (przesłanka przedmiotowa) oraz czynność wykonana została przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT (przesłanka podmiotowa).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi, iż zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie usługi kulturalne świadczone przez:

podmioty prawa publicznego;
podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;
indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W oparciu o art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
wstępu:
1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
działalności agencji informacyjnych;
usług wydawniczych;
usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
usług ochrony praw.

A zatem, usługi kulturalne świadczone przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że nie osiągają one w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy). Ponadto, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”. Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura” ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 406).

Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, działalność kulturalna instytucji kultury określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Natomiast w oparciu o art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. z 2005 r. Nr 132, poz. 1111 ze zm.), działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi Filmoteka Narodowa oraz filmoteki regionalne. Zgodnie z art. 28 ust. 2 tej ustawy, do zadań Filmoteki Narodowej należy w szczególności:

gromadzenie i zabezpieczanie:
1. materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,
2. archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;
wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;
gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;
upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;
gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;
prowadzenie katalogu dzieł filmowych;
współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;
działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Centrum. – jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta. Centrum działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406) oraz swojego Statutu. Statutowe cele działalności Centrum to: animowanie twórczości dla dzieci i młodzieży, edukacja kulturalna młodego pokolenia oraz przygotowywanie i wspieranie kadr w obszarze twórczości artystycznej i edukacji kulturalnej dzieci i młodzieży.

Centrum zrealizuje sekcję dziecięcą festiwalu filmowego, którego organizatorem jest inna samorządowa instytucja kultury (dalej: instytucja). Z instytucją tą Centrum podpisze umowę - porozumienie, której przedmiotem będzie współpraca przy realizacji i organizacji sekcji festiwalu przeznaczonej dla dzieci. W ramach tej umowy Centrum zorganizuje pokazy filmów dla dzieci i wydarzenia towarzyszące tym pokazom (spotkania z twórcami prezentowanych filmów oraz warsztaty filmowe dla dzieci, podczas których dzieci będą tworzyć własne filmy). Wstęp na wszystkie seanse, warsztaty i wydarzenia specjalne będzie wolny. Instytucja zapłaci na rzecz Centrum przewidziane w umowie środki na zorganizowanie sekcji dziecięcej festiwalu filmowego na podstawie faktury wystawionej przez Centrum. Środki te będą stanowić refundację kosztów organizacji festiwalu poniesionych przez Centrum, dlatego Centrum nie osiągnie żadnych zysków z tego tytułu. Dla przedmiotowej usługi organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego (pokazów filmowych, warsztatów filmowych i wydarzeń specjalnych) przyjęto klasyfikację statystyczną „59.14.10.0 - Usługi związane z projekcją filmów” zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Usługa organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego (pokazów filmowych, warsztatów filmowych i wydarzeń specjalnych) nie obejmie usług reklamowych, ani promocyjnych. Usługa organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego jest usługą kulturalną świadczoną przez podmiot wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ponieważ Centrum jest samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta. Wnioskodawca osiąga w sposób systematyczny zyski z prowadzonej przez siebie działalności, które przeznaczane są w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Usługi będące przedmiotem wniosku należą do usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy, to jest do usług wyłączonych ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 33a. W tym przypadku są to usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach wymienione w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy o VAT. Jeden z rodzajów takich usług wymieniony jest w poz. 165 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT jako „ex 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów (nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych)”, które są objęte w roku 2012 stawką 8% VAT. Przedmiotowe usługi to usługi związane z filmami, ponieważ projekcja filmów dla dzieci i młodzieży stanowi zasadniczy element dziecięcej sekcji festiwalu. Uczestnictwo w sekcji dziecięcej festiwalu filmowego jest całkowicie nieodpłatne dla widzów i uczestników wydarzeń.

Przenosząc powyższe na grunt regulacji ustawy o podatku od towarów i usług w pierwszej kolejności zauważyć należy, że stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, nie mogą korzystać m.in. usługi:

związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,
wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach.

Wnioskodawca wskazał, że usługa będąca przedmiotem wniosku, tj. usługa organizacji sekcji dziecięcej festiwalu, jest usługą o której mowa w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy.

A zatem, usługa ta nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Z uwagi na powyższe w następnej kolejności należy ustalić, jaką stawką podatku VAT będzie opodatkowana przedmiotowa usługa.

Jak już wskazano, na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Art. 146a pkt 1 i 2 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi aktualnie 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W oparciu o art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%.

Pod poz. 165 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych obecnie stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 59.14.10.0 „Usługi związane z projekcją filmów” (nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych).

Z kolei, w pozycji 182 załącznika nr 3 do ustawy, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
do obiektów kulturalnych.

Nadmienić należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku albo wyłączenia tylko do towarów lub usług, należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług). Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Ponadto, z objaśnienia „1” do załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką 8%, nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) jest wymieniony w załączniku nr 3 jako opodatkowany stawką 8%, a jednocześnie został wymieniony w art. 43 ust. 1 ustawy jako zwolniony od podatku lub w załączniku nr 10, jako objęty opodatkowaniem stawką 5% – stosowanie stawki podatku z załącznika nr 3 (stawka 8%) do ustawy jest wyłączone na rzecz zwolnienia od podatku lub opodatkowania stawką 5%.

Jak wskazał Wnioskodawca, świadczona usługa organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego, sklasyfikowana jest pod symbolem PKWiU 59.14.10.0 „Usługi związane z projekcją filmów” i usługa ta nie obejmuje usług reklamowych i promocyjnych.

Podkreślić należy, że przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż usługa organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego, będzie wyłączona ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Jednakże z uwagi na fakt, że przedmiotowa usługa została przez Wnioskodawcę sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 59.14.10.0 „Usługi związane z projekcją filmów”, i nie jest to usługa reklamowa i promocyjna, to stosownie do art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 i w związku z poz. 165 załącznika nr 3 do ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Z wniosku wynika, iż odbiorcami świadczonej przez Wnioskodawcę usługi są uczestnicy sekcji dziecięcej festiwalu filmowego. Uczestnictwo w sekcji dziecięcej festiwalu filmowego jest nieodpłatne. Z umowy zawartej z samorządową instytucją kultury będącą organizatorem festiwalu wynika, że Centrum otrzyma od organizatora festiwalu środki na zorganizowanie sekcji dziecięcej festiwalu filmowego w kwocie ustalonej w umowie, wynikającej z załączonego do niej kosztorysu. Centrum dokona rozliczenia wydatkowania przekazanych środków w oparciu o własną dokumentację księgową. Wynika z tego, że środki te będą stanowić wyłącznie pokrycie kosztów organizacji sekcji dziecięcej festiwalu poniesionych przez Centrum, a Centrum nie osiągnie żadnych zysków z tego tytułu. Samorządowa instytucja kultury organizująca festiwal nie zleca Centrum organizacji sekcji dziecięcej festiwalu. Przedmiotem zawartej z tą instytucją umowy/porozumienia jest współpraca stron przy realizacji i zorganizowaniu przez Centrum sekcji dziecięcej festiwalu. Według umowy, Centrum występować będzie jako współorganizator sekcji dziecięcej, a nie jako zleceniobiorca.

Zauważyć należy, iż jak wynika z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie wstęp na wszystkie seanse, warsztaty i wydarzenia specjalne organizowane w ramach sekcji dziecięcej festiwalu filmowego będzie bezpłatny. Jednakże Wnioskodawca otrzyma od Instytucji przewidziane w umowie środki finansowe stanowiące wyłącznie pokrycie kosztów organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego.

Zatem, zapłaty za uczestnictwo w festiwalu filmowym nie dokonuje uczestnik sekcji dziecięcej, lecz osoba trzecia, tj. samorządowa instytucja kultury – współorganizator przedmiotowej sekcji dziecięcej.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei, dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi (bądź całkowitą zapłatę), tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

W rezultacie, w sytuacji, gdy w sprawie będącej przedmiotem wniosku, wnoszone przez współorganizatora (samorządową instytucję kultury) środki bezpośrednio związane są z świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami, to tego rodzaju finansowanie stanowi kwotę należną z tytułu realizowanych czynności, tj. obrót będący podstawą opodatkowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż Wnioskodawca na usługę organizacji sekcji dziecięcej festiwalu filmowego winien zastosować 8% stawkę podatku od towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania usług wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin