2013.02.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1262/12/KO
z 19 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2012r. (data wpływu 19 grudnia 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2013r. (data wpływu 26 lutego 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

jest prawidłowe – w zakresie opodatkowania 8% stawką podatku VAT opłat cmentarnych, które pobierane są przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy z Gminą,
jest nieprawidłowe – w zakresie obowiązku rejestrowania opłat cmentarnych przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu kasy rejestrującej należącej do Gminy oraz umieszczaniu danych Gminy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 lutego 2013r. (data wpływu 26 lutego 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania 8% stawką podatku VAT opłat cmentarnych, które pobierane są przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy z Gminą,
obowiązku rejestrowania opłat cmentarnych przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu kasy rejestrującej należącej do Gminy oraz umieszczaniu danych Gminy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka prowadzi szeroko rozumianą działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami oraz świadczy usługi pogrzebowe oraz prowadzi administrację cmentarza. W ramach realizowanej działalności podpisała umowę z Gminą Miasto na administrowanie cmentarzem komunalnym.

Zgodnie z zapisami ww. umowy do obowiązków administrującego cmentarzem należy przygotowanie miejsca na kwatery wg planu zagospodarowania, wskazanie miejsca pod groby ziemne/grobowce, prowadzenie nadzoru nad wykonywaniem przez inne podmioty gospodarcze usług pogrzebowych, prowadzenie dokumentacji cmentarnej (ksiąg wieczystych osób pochowanych itp.). W ramach tej umowy Spółka jest zobowiązana także do poboru opłat cmentarnych, tj.

opłata za miejsce pod nowy grób dla zorganizowania pogrzebu,
opłata za rezerwację grobu już istniejącego na następne lata,
wjazd na cmentarz w czasie pogrzebu,
wjazd na cmentarz w czasie innym niż pogrzeb.

Opłaty te stanowią dochód Gminy Miasta. Pobrane opłaty w całości przekazywane są do budżetu Gminy. Zgodnie z umową - faktury wystawiane są w imieniu i na rzecz Gminy. Spółka jest upoważniona do wystawiania faktur w imieniu Gminy. Spółka fiskalizuje wystawione faktury na własnej kasie fiskalnej. Za wykonywanie zadania związanego z zawartą umową za administrowanie cmentarzem komunalnym Spółka otrzymuje wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu. Wnioskodawca jako administrator cmentarza z tytułu poboru opłaty cmentarnej działa w charakterze inkasenta i wystawia faktury VAT ze stawką 8% - PKWiU 96.03 (usługi pogrzebowe i pokrewne). Spółka posiada własną kasę fiskalną. Wystawione dla Gminy Miasta faktury fiskalizuje na własnej kasie fiskalnej. Sprzedaż z zafiskalizowanych opłat cmentarnych nie jest wliczana do przychodu Spółki. Gmina Miasta posiada własną kasę fiskalną, jednak przychody z tytułu opłat nie są fiskalizowane, ponieważ jest ona zainstalowana poza miejscem pobierania opłat.

Pismem z dnia 20 lutego 2013r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

Opłaty cmentarne, tj.: opłata za miejsce pod nowy grób dla zorganizowania pogrzebu, opłata za rezerwację grobu już istniejącego na następne lata, wjazd na cmentarz w czasie pogrzebu, wjazd na cmentarz w czasie innym niż pogrzeb, zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w Łodzi jako PKWiU 96.03.11.0 „Usługi cmentarzy i usługi związane z przeprowadzeniem kremacji”.

Spółka jest czynnym podatnikiem od towarów i usług. Nie korzysta ze zwolnień, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących z dnia 29 listopada 2012r. Dz. U. 1382.

Gmina T. jest również czynnym podatku od towarów i usług oraz również nie korzysta ze zwolnień, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących z dnia 29 listopada 2012r. Dz. U. 1382.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca wystawiając faktury VAT w imieniu Gminy Miasto powinien doliczyć podatek VAT do tych opłat i w jakiej stawce?
Czy Wnioskodawca może wystawiać paragony i fiskalizować pobrane opłaty cmentarne?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wynikające z administrowania cmentarzem wykonywane przez Spółkę spełniają definicję świadczenia usług, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Za usługę w rozumieniu ww. przepisów uznać należy działanie wykonywane przez Spółkę, a wynikające z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu w sytuacji, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy czynnością wykonywaną przez Spółkę, a wynagrodzeniem otrzymywanym w tego tytułu. W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że usługi administrowania cmentarzem świadczone przez Spółkę na rzecz Gminy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych i winny zostać udokumentowane fakturą VAT. W związku z powyższym czynności polegające na poborze opłaty cmentarnej Spółka powinna opodatkować wg właściwej stawki i udokumentować fakturą VAT. Opłaty cmentarne - za miejsce pochówku sklasyfikowane zostały jako usługi pogrzebowe i pokrewne wraz z dostawą trumien, urn i utensylii pogrzebowych dostarczanych łącznie z trumną lub urną (PKWiU 96.03 - poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy) to zgodnie z art. 41 ust 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT powinny być opodatkowane stawką 8 % w ocenie Spółki fiskalizację sprzedaży powinna dokonać Gmina Miasta.

Pismem z dnia 20 lutego 2013r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko następująco:

W związku z powyższym, w ocenie Spółki wystawianie paragonów za pobrane opłaty cmentarne, które są przychodem Gminy, powinno być dokonywane na kasie rejestrującej, będącej własnością Gminy Miasta. Spółka powinna wydawać osobom dokonującym opłaty cmentarnej paragony z nazwą i NIP Gminy Miasta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania 8% stawką podatku VAT opłat cmentarnych, które pobierane są przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy z Gminą,
nieprawidłowe – w części dotyczącej obowiązku rejestrowania opłat cmentarnych przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu kasy rejestrującej należącej do Gminy oraz umieszczaniu danych Gminy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W świetle art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Od dnia 1 stycznia 2011r., dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy jednocześnie zauważyć, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w świetle art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wymieniono sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 96.03 – usługi pogrzebowe i pokrewne, wraz z dostawą trumien, urn i utensyliów pogrzebowych dostarczanych wraz z trumną lub urną.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednocześnie zauważyć należy, że z art. 220 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.) wynika, iż każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz, przez osobę trzecią, w następujących przypadkach:

dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych przez niego na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
dostaw towarów, o których mowa w art. 33;
dostaw towarów dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 138;
wszelkich zaliczek wpłaconych na jego rzecz przed dokonaniem jednej z dostaw towarów, o których mowa w pkt 1 i 2;
wszelkich zaliczek wpłaconych na jego rzecz przez innego podatnika lub przez osobę prawną niebędącą podatnikiem przed zakończeniem świadczenia usług.

Stosownie do art. 224 Dyrektywy, faktury mogą być wystawiane przez nabywcę lub usługobiorcę w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych na ich rzecz przez podatnika, w przypadku gdy istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. Państwo członkowskie może wymagać, aby takie faktury były wystawiane w imieniu i na rzecz podatnika.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka podpisała umowę z Gminą na administrowanie cmentarzem komunalnym. Zgodnie z zapisami ww. umowy do obowiązków administrującego cmentarzem należy przygotowanie miejsca na kwatery wg planu zagospodarowania, wskazanie miejsca pod groby ziemne/grobowce, prowadzenie nadzoru nad wykonywaniem przez inne podmioty gospodarcze usług pogrzebowych, prowadzenie dokumentacji cmentarnej (ksiąg wieczystych osób pochowanych itp.).

W ramach tej umowy Spółka jest zobowiązana także do poboru opłat cmentarnych, tj.

opłata za miejsce pod nowy grób dla zorganizowania pogrzebu,
opłata za rezerwację grobu już istniejącego na następne lata,
wjazd na cmentarz w czasie pogrzebu,
wjazd na cmentarz w czasie innym niż pogrzeb.

Opłaty cmentarne, tj.: oplata za miejsce pod nowy grób dla zorganizowania pogrzebu, opłata za rezerwację grobu już istniejącego na następne lata, wjazd na cmentarz w czasie pogrzebu, wjazd na cmentarz w czasie innym niż pogrzeb, zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w Łodzi jako PKWiU 96.03.11.0 „Usługi cmentarzy i usługi związane z przeprowadzeniem kremacji”.

Opłaty te stanowią dochód Gminy Miasta. Pobrane opłaty w całości przekazywane są do budżetu Gminy. Zgodnie z umową - faktury wystawiane są w imieniu i na rzecz Gminy. Spółka jest upoważniona do wystawiania faktur w imieniu Gminy. Za wykonywanie zadania związanego z zawartą umową za administrowanie cmentarzem komunalnym Spółka otrzymuje wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu. Wnioskodawca jako administrator cmentarza z tytułu poboru opłaty cmentarnej działa w charakterze inkasenta i wystawia faktury VAT ze stawką 8% - PKWiU 96.03 (usługi pogrzebowe i pokrewne). Spółka posiada własną kasę fiskalną. Wystawione dla Gminy faktury fiskalizuje na własnej kasie fiskalnej. Sprzedaż z zafiskalizowanych opłat cmentarnych nie jest wliczana do przychodu Spółki. Gmina Miasta posiada własną kasę fiskalną, jednak przychody z tytułu opłat nie są fiskalizowane, ponieważ jest ona zainstalowana poza miejscem pobierania opłat.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że skoro Spółka świadczy czynności w imieniu i na rzecz Gminy, to pobierane od klientów (w imieniu i na rachunek gminy) kwoty należne z tytułu opłat cmentarnych przekazywane Gminie, nie stanowią kwot należnych Spółki, o których mowa w art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka bowiem, na podstawie postanowień umownych ze zlecającym (Gminą) wykonuje jedynie czynności zarządzania i administrowania cmentarzem, uzyskując za te usługi stosowne wynagrodzenie. A zatem po stronie Spółki kwoty z tytułu opłat cmentarnych nie będą stanowić obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Kwotą należną dla Spółki jest w takiej sytuacji wyłącznie ta kwota jaka stanowi wynagrodzenie za świadczone przez nią usługi w zakresie zarządzania i administrowania cmentarzem.

Zatem z uwagi na powyższe, w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa w tym zakresie - Spółka powinna wystawiać faktury VAT w imieniu i na rzecz Gminy z tytułu pobieranych opłat cmentarnych. W takiej sytuacji, jako sprzedawca widnieć będzie Gmina, zaś Spółka występuje w charakterze wystawcy faktur.

Opłaty cmentarne za: miejsce pod nowy grób dla zorganizowania pogrzebu, rezerwację grobu już istniejącego na następne lata, wjazd na cmentarz w czasie pogrzebu, wjazd na cmentarz w czasie innym niż pogrzeb, o ile zostały prawidłowo zaliczone do grupowania PKWiU 96.03, podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku od towarów i usług, w związku z poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy. A zatem Wnioskodawca winien wystawiać z tytułu pobranych opłat cmentarnych faktury VAT z 8% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż opłaty cmentarne, które pobierane są przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy z Gminą podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl. ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wynika z art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Stosownie natomiast do treści art. 111 ust. 3b ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis ustanawia wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania za pomocą własnej kasy obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem „pośrednik”, który obok sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników, dokonuje własnej sprzedaży towarów i usług, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na kasie obrót z tytułu sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Z powyższego wynika, że należy odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na pośredniku, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy.

Ww. przepisy są powtórzeniem zapisu wynikającego z § 7 ust. 1 pkt 1 i 9 oraz ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

I tak, w myśl § 7 ust. 1 pkt 1 i 9 ww. rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

W oparciu o treść § 7 ust. 7 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Mając na względzie przedstawiony w złożonym wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy użyciu kas rejestrujących, to sprzedaż realizowana w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy, powinna być przez Wnioskodawcę ewidencjonowana za pośrednictwem posiadanej przez niego kasy, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej danych jakie powinny być wskazane na paragonie jako dane podatnika, należy stwierdzić, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie z przepisami w zakresie VAT, podatnik zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, musi zapewnić aby kasa rejestrująca oraz paragony fiskalne (będące dokumentami potwierdzającymi dokonanie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych) spełniały wymogi określone przepisami prawa.

W tym kontekście należy wskazać na § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, dotyczący elementów, jakie powinien zawierać paragon fiskalny. Zgodnie z tym przepisem, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m. in. następujące informacje:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP).

Przez podatnika, w myśl § 2 pkt 13 ww. rozporządzenia rozumie się podatnika podatku od towarów i usług, natomiast przez numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (§ 2 pkt 7 rozporządzenia).

Zatem podatnik prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących jest właścicielem tej kasy rejestrującej.

Jak wskazano powyżej, w rozpatrywanym przypadku prowadzenia sprzedaży w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy, to Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji tej sprzedaży za pomocą własnej kasy fiskalnej. Z tego też względu, to na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek drukowania i wydawania paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy. Konsekwentnie, paragony fiskalne emitowane przez kasę rejestrującą należącą do Wnioskodawcy, dokumentujące sprzedaż dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, zgodnie z zapisem § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, muszą być opatrzone danymi Wnioskodawcy (w tym nazwą, adresem jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej).

Reasumując, paragon wystawiony przez Wnioskodawcę, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, nie zawiera danych dotyczących zleceniodawcy (w tym nazwy zleceniodawcy i numeru identyfikacji podatkowej zleceniodawcy) lecz jedynie dane dotyczące Wnioskodawcy (w tym nazwa Wnioskodawcy, adres jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy).

W związku z powyższym stanowisko dotyczące obowiązku rejestrowania opłat cmentarnych przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu kasy rejestrującej należącej do Gminy oraz umieszczaniu danych Gminy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym, należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania 8% stawką podatku VAT opłat cmentarnych, które pobierane są przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy z Gminą,
nieprawidłowe – w części dotyczącej obowiązku rejestrowania opłat cmentarnych przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu kasy rejestrującej należącej do Gminy oraz umieszczaniu danych Gminy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym.

Należy jednocześnie podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych przez niego usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin