Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-999/12-2/AJ
z 30 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 30 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypłacanej z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypłacanej z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni otrzymuje z Niemiec rentę po zmarłym mężu, tzw. „małą rentę wdowią”. Zainteresowanej odmówiono prawa do renty wdowiej, ponieważ była w związku małżeńskim krócej niż dwa lata. Powyższe świadczenie wypłacane jest przez VBL Versorgungsanstalt des Bundes und der Lander, tj. niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych. Wnioskodawczyni mieszka w Polsce, dlatego też renta przekazywana jest za pośrednictwem banku na konto w Polsce. Od przyznanego świadczenia co miesiąc bank w Polsce pobiera Jej zaliczkę na podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy wypłacana Wnioskodawczyni renta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce?
2. Czy bank słusznie pobiera zaliczkę na podatek dochodowy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, przyznane świadczenie (tj. mała renta wdowia) na mocy art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podlega opodatkowaniu tylko w kraju źródła, tj. w Niemczech. Dlatego też bank w Polsce, za pośrednictwem którego Zainteresowana otrzymuje przedmiotowe świadczenie niesłusznie pobiera jako płatnik na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

W myśl art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawczyni wskazała, iż otrzymywane przez Nią świadczenie jest rentą wypłacaną z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta jako świadczenie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych Niemiec podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. W takiej sytuacji bank w Polsce nie powinien od tych należności pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.