Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/436-327/12-2/MK
z 6 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży autobusu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży autobusu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 lipca 2011 r. na podstawie rachunku nr (…) firma … … … zakupiła autobus (…) od sprzedawcy, którym było Gimnazjum im. Prof. … … w …. Sprzedawca nie jest podatnikiem podatku VAT stąd wystawiony został rachunek. Nie jest też osobą fizyczną tylko Gimnazjum. Zakup tego autobusu poprzedzony był przetargiem zorganizowanym przez Urząd Gminy …, zgodnie z zarządzeniem nr (…) z 17 czerwca 2011 r. Przedmiotowy autobus od dnia pierwszej rejestracji, tj. od dnia 29 czerwca 2000 r. faktycznie znajdował się w używaniu Urzędu Gminy …, a Gmina dokonując jego sprzedaży nie skorzystała z odliczenia podatku VAT przy zakupie. Urząd Gminy w kalkulacji wartości pojazdu z dnia 20 lipca 2011 r. zawarł informację, że sprzedaż tego pojazdu jest zwolniona z VAT. Urząd Skarbowy w … pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych przy zakupie tego autobusu w kwocie 900,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy zakupie autobusu od firmy nie będącej „Vatowcem” (Gimnazjum), ale też nie będącej osobą fizyczną należy zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro jest „Vatowcem”, a firma sprzedająca – Gimnazjum jako nie „Vatowiec”, która nie skorzystała z odliczenia podatku VAT przy zakupie tego autobusu nie powinien być ukarany dodatkowym podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, iż to bardzo krzywdzące obciążenie go dodatkową opłatą podatku od czynności cywilnoprawnych za zakup tego autobusu, którego sprzedawcą jest szkoła, a nie osoba fizyczna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży powstaje z chwilą dokonania tej czynności cywilnoprawnej i ciąży na kupującym. Z kolei podstawę opodatkowania w takim przypadku, według art. 6 ust. 1 pkt 1 analizowanej ustawy, stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Stawka podatku od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych, np. autobusu wynosi 2%.

Wreszcie, zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Z lektury powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, w każdym przypadku zawarcia umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, bez względu na status prawny stron konkretnej umowy, na kupującym ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym nie można założyć, tak jak to uczynił Wnioskodawca, iż podatek od czynności cywilnoprawnych występuje tylko i wyłącznie w przypadkach, gdy stronami konkretnej transakcji są osoby fizyczne.

Jednakże w tym miejscu wskazać należy, iż w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych ustanowiono przepis art. 2 pkt 4, który wprowadził zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Z jego treści wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Stąd też na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych mogą wystąpić sytuacje, w których, np. umowa sprzedaży mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi bowiem, że nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Z kolei według definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług” rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Z kolei stosownie do art. 1a pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych „państwo członkowskie” to państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) w dniu 29 lipca 2011 r. na podstawie rachunku zakupił od szkoły – Gimnazjum autobus. Sprzedawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług stąd wystawiony został rachunek. Przedmiotowy autobus od dnia pierwszej rejestracji, tj. od dnia 29 czerwca 2000 r. faktycznie znajdował się w używaniu Urzędu Gminy …, a Gmina dokonując jego sprzedaży nie skorzystała z odliczenia podatku VAT przy zakupie.

Mając na uwadze wyżej poczynione uwagi o ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz informacje przedstawione przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż skoro zawarta w dniu 29 lipca 2011 r. umowa sprzedaży autobusu znajdowała się poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. ani nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem ani nie korzystała ze zwolnienia od tego podatku, to w sprawie nie mógł znaleźć zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym w okolicznościach wskazanych we wniosku, w związku z zakupem autobusu należało, zgodnie z wyż. cyt. art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że specyfika postępowania interpretacyjnego polega na tym, że wydając interpretację indywidualną organ upoważniony „porusza się” niejako tylko i wyłącznie w obrębie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, tut. Organ informuje, że dołączone do wniosku załączniki nr 1-5 nie podlegają analizie, gdyż nie jest on obowiązany ani uprawniony do oceny jakichkolwiek dokumentów, czy też do uzupełniania, czy odtwarzania, na ich podstawie stanu faktycznego konkretnej sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.