Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1093/12-2/AMN
z 15 lutego 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu wydatków poniesionych w związku z wykorzystaniem przez pracowników prywatnych samochodów do celów służbowych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu wydatków poniesionych w związku z wykorzystaniem przez pracowników prywatnych samochodów do celów służbowych.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Nadleśnictwo wchodzi w skład Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i jest jednostką nadzorowaną przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych. Nadleśnictwem jednoosobowo kieruje nadleśniczy. Pracownicy Nadleśnictwa w ramach wykonywania obowiązków służbowych, biorą udział w szkoleniach i naradach organizowanych przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych i inne podmioty.
W tym celu otrzymują polecenie wyjazdu służbowego i w większości przypadków wykorzystują prywatne środki transportu. Pracownicy oprócz kosztów związanych z eksploatacją samochodów (amortyzacja, paliwo, oleje itp.), ponoszą dodatkowe koszty związane z korzystaniem z płatnych parkingów i autostrad.
Obecnie Nadleśnictwo zwraca pracownikom wyłącznie koszty związane z eksploatacją samochodów, przy czym wysokość zwrotu wynika z iloczynu faktycznie przejechanych podczas podróży służbowych kilometrów i stawki za 1 kilometr użycia samochodu prywatnego do celów służbowych ustalanej przez Ministra Infrastruktury.
Nadleśnictwo obok ww. kosztów zamierza zwracać pracownikom również inne koszty poniesione w związku z podróżą służbową w tym opłaty za płatne parkingi i autostrady.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy zwrot dodatkowych kosztów (w postaci opłat za płatne parkingi i autostrady) związanych z wykorzystaniem w podróży służbowej samochodu prywatnego jest dla pracowników zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot dodatkowych kosztów w postaci opłat za płatne parkingi i autostrady podczas wykonywania podróży służbowych z wykorzystaniem pojazdów niestanowiących własności pracodawcy, jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z paragrafem 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:
- przejazdów,
- noclegów,
- dojazdów środkami komunikacji miejskiej,
- innych udokumentowanych wydatków określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Powyższe rozporządzenie nie definiuje pojęcia innych udokumentowanych wydatków a wręcz pozostawia decyzję o ich zasadności w gestii pracodawcy. Wydatki te nie są w żaden sposób limitowane, muszą mieć jednak związek z wykonywaną podróżą służbową i być prawidłowo udokumentowane, co w opisywanym przypadku ma miejsce.
Zgodnie z paragrafem 5 ust. 3 ww. rozporządzenia na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży służbowej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy.
Potwierdzenie stanowiska Nadleśnictwa można znaleźć również w interpretacjach indywidualnych ILPB1/415-720/10-2/AO z dnia 16 września 2010 r., ILPB1/415-783/11-4/AP z dnia 16 września 2011 r., ILPB1/415-120/12-5/AP z dnia 26 kwietnia 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Definicję podróży służbowej zawiera art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Wynika z niego, że podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika.
Zasady rozliczania krajowych podróży służbowych reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).
Zgodnie z przepisem § 3 ww. rozporządzenia, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:
- przejazdów;
- noclegów;
- dojazdów środkami komunikacji miejscowej;
- innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Powyższy przepis nie zawiera wykazu „innych udokumentowanych wydatków”, nie ogranicza również ich wysokości, pozostawiając to w gestii pracodawcy. To pracodawca decyduje o zwrocie faktycznie poniesionych przez pracownika wydatków, które nie są limitowane i które muszą mieć związek z wykonaną podróżą, a ponadto być prawidłowo udokumentowane.
W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, stwierdzono bowiem w § 8a ust. 3, iż do rozliczenia kosztów podróży pracownik załącza dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, pracownik składa pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.
Zgodnie z § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.).
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pracownicy Nadleśnictwa otrzymują polecenie wyjazdu służbowego i w większości przypadków wykorzystują prywatne środki transportu. Pracownicy oprócz kosztów związanych z eksploatacją samochodów, ponoszą dodatkowe koszty związane z korzystaniem z płatnych parkingów i autostrad.
Reasumując, zwrot dodatkowych kosztów, właściwie udokumentowanych, obejmujących opłaty za parkingi i autostrady, związanych z wykorzystaniem w podróży służbowej samochodu prywatnego, jest dla pracowników zwolniony z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.