Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1110/12-2/WS
z 6 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Ośrodek zatrudnia asystenta rodziny, który zgodnie z ustawą wykonuje swoją pracę głównie w terenie. Ośrodek nie jest w stanie zapewnić pojazdu służbowego, dlatego z pracownikiem tym podpisano umowę o użytkowanie własnego samochodu w jazdach lokalnych. Przyznany został ryczałt, którego wypłata dokonywana jest na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.

Asystent rodziny nie jest pracownikiem socjalnym, zatrudniony jest zgodnie z wymogami ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej z dnia 9 czerwca 2011 r.

Charakter pracy asystenta rodziny odpowiada pracy pracownika socjalnego. Jego praca wiąże się ze świadczeniem opieki nad klientami pomocy społecznej zamieszkałymi na terenie całej gminy. Fakt zatrudnienia go na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, a nie ustawy o pomocy społecznej nie powinien wpływać na brak uprawnień do zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 23 b.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolniony jest z podatku zwrot kosztów wypłaconych asystentowi rodziny w formie miesięcznego ryczałtu z tytułu użytkowania własnego samochodu za pracę na terenie gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, charakter pracy asystenta rodziny odpowiada pracy pracownika socjalnego i wiąże się ze świadczeniem opieki nad klientami pomocy społecznej na terenie całej gminy. Fakt zatrudnienia asystenta rodziny na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, a nie ustawy o pomocy społecznej nie powinien wpływać na brak uprawnień do zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 23b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika (…).

Z powyższego wynika, iż zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Odrębnymi ustawami do których odsyła art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy są:

• ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej „Poczta Polska” (Dz. U. Nr 180, poz. 1109 ze zm.),
• ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.),
• ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.).
  
  

Stosownie do treści art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Ośrodek zatrudnia asystenta rodziny, który zgodnie z ustawą wykonuje swoją pracę głównie w terenie. Ośrodek nie jest w stanie zapewnić pojazdu służbowego, dlatego z pracownikiem tym podpisano umowę o użytkowanie własnego samochodu w jazdach lokalnych. Asystent rodziny nie jest pracownikiem socjalnym.

Odnosząc opisany stan prawny do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zauważyć należy, iż skoro wskazana w treści wniosku osoba nie jest pracownikiem socjalnym, nie znajdzie do niej zastosowania przepis art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej, stanowiący podstawę skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W treści wniosku wskazano, iż wypłata powyższego ryczałtu dokonywana jest na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 1265 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, warunki ustalania oraz sposób dokonywania zwrotu kosztów używania pojazdów, o których mowa w ust. 1, uwzględniając rodzaj pojazdu mechanicznego, jego pojemność oraz limit kilometrów w zależności od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, właściwych ze względu na miejsce zatrudnienia pracownika.

Z kolei, w myśl § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.) zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, zwanych dalej „pojazdami do celów służbowych”, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Z przepisów tych nie wynika jednak obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdu prywatnego dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych.

Skoro zatem brak jest przepisów, z treści których wynikałby wprost obowiązek zwrotu przedmiotowych kosztów nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stwierdzić zatem należy, że zwrot kosztów wypłaconych w formie miesięcznego ryczałtu pieniężnego asystentowi rodziny z tytułu używania własnego samochodu w jazdach lokalnych dla celów służbowych nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.