Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-50/13/DSZ
z 29 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wyłączenia z opodatkowania umowy pożyczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wyłączenia z opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, chce zaciągnąć pożyczkę od Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna. Pożyczkodawca zarejestrowany jest również jako podatnik VAT czynny. Komplementariuszem tej Spółki jest Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikiem jest m.in. Wnioskodawca posiadający 90% udziałów. W ramach powyższych powiązań kapitałowo – osobowych Spółka udzieli pożyczki Wnioskodawcy, na którą wystawi fakturę VAT. Spółka w przedmiocie swojej działalności posiada wpisany kod PKD 64.1 – pośrednictwo finansowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność udzielenia pożyczki Wnioskodawcy przez Spółkę będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych ze względu na to, iż zarówno Spółka – pożyczkodawca jak i Wnioskodawca – pożyczkobiorca prowadzący działalność gospodarczą są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT czynni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• (uchylone),
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;

Z treści art. 2 pkt 4 wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Tym samym, jakkolwiek przedstawione stanowisko Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa umowa podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Ocena ta ma bowiem, zważywszy na przedstawioną argumentację, zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy.

Zaznaczyć jednak należy iż, zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną w złożonym wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena Jego stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie rozstrzyga się w tym miejscu, czy czynność udzielenia pożyczki o której mowa w przedmiotowym wniosku będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też będzie zwolniona z opodatkowania tym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, chce zaciągnąć pożyczkę od Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna. Pożyczkodawca zarejestrowany jest również jako podatnik VAT czynny. Komplementariuszem tej Spółki jest Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikiem jest m.in. Wnioskodawca posiadający 90% udziałów. W ramach powyższych powiązań kapitałowo – osobowych spółka udzieli pożyczki Wnioskodawcy, na którą wystawi fakturę VAT. Spółka w przedmiocie swojej działalności posiada wpisany kod PKD 64.1 – pośrednictwo finansowe.

Mając na uwadze powyższe podkreślić należy, iż okoliczność, że obie strony zawartej umowy pożyczki zarejestrowane będą jako czynni podatnicy podatku VAT, wbrew stanowisku Wnioskodawcy, nie jest wystarczająca do wyłączenia jej z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższa czynność będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącznie w sytuacji, gdy jedna z jej stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, lub też zwolniona z tego podatku.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku stanowiącym przedmiot niniejszej interpretacji należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.