Przez umowę sprzedaży, zgodnie z art.535 Kodeksu Cywilnego, sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Jest to typowa umowa wzajemnie zobowiązująca, do jej dokonania nie jest konieczne rozporządzenie rzeczą, lecz złożenie skutecznych oświadczeń woli.

Stosownie do treści art. 1 ust1 pkt1 lit. „a” oraz ust.4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz. U. Nr 86 z 2000r., poz.959 ze zm./ podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

W złożonym zapytaniu Spółka wskazuje, iż przedmiotem zawieranych umów sprzedaży są rzeczy znajdujące się za granicą, zaś nabywcami są podmioty mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Elementem przesądzającym więc o podleganiu bądź nie danej umowy opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest miejsce zawarcia umowy – gdy umowa zawarta zostaje na terytorium RP – taka czynność sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdy zaś za granicą RP – czynność nie podlega opodatkowaniu.