Naczelnik Urzędu Skarbowego w Szczytnie na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 03.11.2003 r. (data wpływu 07.11.2003 r.) uzupełnione dnia 25.11.2003 r. o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego informuje.

Stan faktyczny jest następujący: Dnia 30.06.2003 r. zakupił Pan ciągnik siodłowy DAF FT 95 360 Ati, rok prod. 1997, faktura VAT nr 8/06/2003 oraz naczepę chłodnię HTLO, rok prod. 1991, faktura VAT nr 98/07/2003, przyjął Pan dla tych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wg art. 22k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym w wysokości 14% podwyższoną o współczynnik 3 (14% x 3 = 42%) w skali roku z tytułu położenia zakładu na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu bezrobociem strukturalnym.

Zgodnie z art. 22i ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 22j ust. 1 podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l mogą indywidualnie ustalać stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

1. dla środków trwałych zalicznych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:

1. 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł
2. 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przkracza 50.000 zł
3. 60 miesiecy - w pozostałych przypadkach.

Odpisów amortyzacyjnych zgodnie z unormowaniami art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych - od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i.

Natomiast art. 22k ust. 2 stanowi, że w przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w zakładzie danego podatnika położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów - stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0, dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.

Zatem tutejszy organ podatkowy podziela Pana stanowisko w tej sprawie, że do wyżej wymienionych środków trwałych może Pan zastosować stawkę amortyzacyjną zgodnie z unormowaniem art. 22k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym tj. podwyższoną o współczynnik 3,0, która dla ciągnika siodłowego i naczepy chłodni wyniesie 42% (14% x 3,0).